نتایج جستجو

(و ممّا رزقنهم ینفقون) ۱۳ - دعوت خداوند از اهل ایمان، به انفاقِ بخشى از دارایى هاى خود و نه همه آن (و الذین استجابوا لربّهم ... و ممّا رزقنهم ینفقون) برداشت

صفحه 584 2- براى حفظ حقوق ايتام بايد بهترين طريقه‌ى بهره‌گيرى از اموال و دارايى او انتخاب شود. «بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ». جز كسانى كه اهليّت اقتصادى و تقواى

الذهب و الفضة و لا ینفقونها فى سبیل اللّه فبشرهم بعذاب ألیم) ۱۱ - انفاق دارایی--ها در راه جنگ و جهاد، واجب و امت-ناع ورزی--دن از آن، در پى دارنده عذاب

صفات‌ سلبيه‌ شمرده‌اند و لكن‌ بعقيده‌ ‌ما اعظم‌ صفات‌ ثبوتيه‌ ‌است‌ بمعني‌ دارايي‌ داراي‌ جميع‌ كمالات‌ و لازمه‌ ‌او‌ تنزه‌ ‌از‌ جميع‌ عيوب‌ و نواقص‌ و احتياجات‌

از جانب كفار بوده است: جنگ بدر در جنگ بدر تجاوز از ناحيه مشركين بود آنها دارايى مسلمانان را در مكه مصادره مى‏كردند، آنها را با انواع شكنجه مى‏آزردند، خانه

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

گرفته است، مطلب بالا استفاده مى شود. ۳ - دلبستگى شدید دنیامداران به اموال و دارایى، در هنگام انفاق و احسان به دیگران نمایان مى شود.* (و لم یرد إلاّ الحیوة

اموال باشد. ۴- بروز کینه هاى نهفته مردم، در صورت فرمان الهى به انفاق تمامى دارایى هاى خود (إن یسئلکموها ... و یخرج أضغنکم) ۵- طلب اموال مردم با تأکید و قدرت،

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

«10» پس او را به پيمودن دشوارترين راه خواهيم انداخت. «11» و چون هلاك شد، دارايى‌اش براى او كارساز نخواهد بود. شايد مراد از عطاى همراه با تقوا، اين باشد

‌در‌ صفات‌ الهيه‌ ‌که‌ ميفرمايد‌أن‌‌به‌ وَ اللّه‌ُ هُوَ الغَنِي‌ُّ بمعني‌ دارايي‌ ‌است‌ و اعظم‌ صفات‌ ثبوتيه‌ ‌است‌ و دلالت‌ دارد ‌بر‌ جميع‌ صفات‌ كمال‌

لشدید) ۳ - علاقه شدید به ثروت، مذموم است. (و إنّه لحبّ الخیر لشدید) ۴ - مال و دارایى، خیر است. (الخیر) ۵ - دشمنان دین، به دلیل علاقه وافر به مال، گرفتار بخل

کان المال قلیلا فلایاکل منه شیئاً ... . ۲۰- جواز بهره گیرى سرپرست یتیم از دارایى وى، در صورت نیاز ضرورى به آن (فلیاکل بالمعروف) امام صادق (ع) در مورد آیه

انسان بر بَرده، جایز و مشروع است. (ما ملکت أیمنکم) ۱۱ - بَردگان، جزئى از دارایى مالکان خویش اند. (هل لکم من ما ملکت أیمنکم من شرکاء فى ما رزقنکم فأنتم فیه

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ

«10» پس او را به پيمودن دشوارترين راه خواهيم انداخت. «11» و چون هلاك شد، دارايى‌اش براى او كارساز نخواهد بود. شايد مراد از عطاى همراه با تقوا، اين باشد