نتایج جستجو

برپا نمى‏داريم «وزن» در آيه به معنى توزين است و بعداز «حَبِطَتْ» آمده است يعنى چون اعمالشان حبط شده لذا وزن كردن براى آنها نيست اينكه وزن را به معنى اعتنا

[تكوير:18-17]. قسم به شب كه درآيد و قسم به صبح كه گسترش يابد نفس بدين معنى بر وزن فرس است كه در قاموس آن را وسعت و گسترش گفته است. تنافس: به معنى مسابقه دو

زيركى «شعر شعراً: علم به - شعر لكذا: فطن له» و در نزد اهل عربيّت كلامى اسن كه وزن و قافيه داشته باشد (اقرب الموارد). طبرسى ذيل آيه 154 بقره فرموده: شعور اول

هم‌ (۳۸۹۶ بار) وزن‌ (۲۳ بار) سنجش و اندازه‏گيرى. [شعراء:182]. با ترازوى درست بسنجيد. [رحمن:9]. پيوسته به عدالت بسنجيد و از ميزان نكاهيد. وزن به معنى اعتبار

شامل این کلمه وزن‌ (۲۳ بار) سنجش و اندازه‏گيرى. [شعراء:182]. با ترازوى درست بسنجيد. [رحمن:9]. پيوسته به عدالت بسنجيد و از ميزان نكاهيد. وزن به معنى اعتبار

شامل این کلمه وزن‌ (۲۳ بار) سنجش و اندازه‏گيرى. [شعراء:182]. با ترازوى درست بسنجيد. [رحمن:9]. پيوسته به عدالت بسنجيد و از ميزان نكاهيد. وزن به معنى اعتبار

آیات شامل این کلمه «غُلْب» (بر وزن قفل) جمع «اغلب» و «غلباء» به معناى گردن کلفت است، و در اصل از مادّه «غلبه» گرفته شده که در اینجا به معناى درختان بلند

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «مُزْن» (بر وزن حزن) آن گونه که «راغب» در «مفردات» مى گوید: به معناى «ابرهاى روشن» است، و بعضى

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «غَدَق» (بر وزن شفق) به معناى آب فراوان است. [جن:16]. در مجمع و اقرب گفته: «ماء غدق» به معنى

تکرار در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «سَبْغ» (بر وزن صبر) در اصل به معناى پیراهن، یا زره گشاد و وسیع و کامل است; سپس به نعمت گسترده

تکرار در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «حقب» (بر وزن قفل) به معناى مدت نامعلومى از زمان است. بعضى آن را به هشتاد سال، بعضى هفتاد و

تکرار در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «بَسْل» (بر وزن نسل) به معناى نگاهدارى و منع کردن از چیزى با قهر و غلبه است و به همین جهت به

همز هن هنء هو هوى هيم وتد وتر وجد وجف وجه وحد وحى ودد ودع ودى وذر ورى وزر وزن وسق وسم وسوس وصد وضع وضن وعد وعى وفق وقت وقد وقع وقى ولد وله ولى وهج ويل وکء

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... بى غرض. آن بر وزن فلس به معنى خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير معلوم الفايده

تکرار در قرآن: ۱۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن فرس)رسيدن و. ادراك به معنى رسيدن به چيزى است (قاموس) [يونس:90] تا چون غرق به او رسيد

[مطفّفين:3-2]. چون از مردم كيل گيرند تمام گيرند و چون به مردم كيل دهند يا وزن كنند كم كنند. [يوسف:63]. برادرمان را با ما بفرست تا كيل بگيريم. كيل مصدر و

شَياطِينِهِم‌»: شيطان‌ ‌ يا ‌ مأخوذ ‌از‌ شطن‌، و ياء ‌آن‌ زائد ‌است‌ ‌بر‌ وزن‌ فيعال‌، و معني‌ شطن‌ تباعد و دوريست‌ و شيطان‌ ‌را‌ ‌از‌ اينجهت‌ شيطان‌ گفتند

تکرار در قرآن: ۷(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن فلس) اخذ كردن. «غَرَفَ الْماءَ بِيَدِهِ: اَخَذَهُ: بِها» در مفردات آمده: غرف برداشتن

گسترده است. وزن‌ (۲۳ بار) سنجش و اندازه‏گيرى. [شعراء:182]. با ترازوى درست بسنجيد. [رحمن:9]. پيوسته به عدالت بسنجيد و از ميزان نكاهيد. وزن به معنى اعتبار

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... اصل صّم (بر وزن فلس) به معنى سدّ و بستن است. «صم القارورة:سدّها» صَمَم (بر وزن فرس) فقدان حسّ شنوائى است (بسته شدن شنوائى)

اكرم‌ و فلك‌ كشتي‌ ‌است‌ مواخر ‌فيه‌ مواخر ‌بر‌ وزن‌ فواعل‌ ‌است‌ ميم‌ فاء الفعل‌ ‌است‌ نه‌ ‌بر‌ وزن‌ مطالب‌ ‌که‌ ميم‌ خارج‌ ‌باشد‌ مثل‌ تفاعل‌ و بمعني‌

تکرار در قرآن: ۹(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «سبت» (بر وزن وقت) به معناى قطع نمودن است، سپس، به معناى تعطیل کردن کار به منظور استراحت آمده،

افتاديم. [ص:41]. شيطان به من رنج و عذاب رساند. نصب در آيه اول بر وزن فَرَس و در دوم بر وزن قُفْل است. ناصب: اسم فاعل است رنج دهنده، گويند «هَمٌ ناصِبٌ» اندوهى

قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... [انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْ‏ءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شى‏ء

نمى‏افتد مگر آنكه در كتابى آشكار است رجوع شود به «رَطْب». [طه:77]. يَبَس (بر وزن فرس) مكانى است كه در آن آب بوده و خشك شده باشد. يعنى به موسى وحى كرديم كه

سوع دين انن ليل قدر نا علم ايى عقب سجن سقر طرق علو حطم فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن ليت هوى

تکرار در قرآن: ۹(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن فلس) زيور جمع آن حلّى (به ضمّ اوّل و كسر دوّم و به كسر اوّل و دوّم) است چنانكه در اقرب

لا فى ها ذرر ثقل ب ارض کون حمل کم ان نن وله عمل سئل اله الى يوم الله رئى وزن سمو مع ام انن غيب قول حبب ک غرم عند ايى خفف سحب عن دعو ربب هو کذب نشء ما اتى

کلمه «لَبْس» (بر وزن درس) به معناى پرده پوشى و اشتباه کارى است، و «لُبْس» (بر وزن قفل) به معناى پوشیدن لباس است (ماضى اول لَبَسَ بر وزن ضَرَبَ و ماضى دوم

تکرار در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن فرس) ميل. (صحاح) ميل در حكم (مفرات) [بقره:182] هر كه از وصيّت كننده‏اى بترسد كه ميل

کلمه است و بر وزن «فعیل» است و در صورت دوم، میم زائده است و بر وزن «مفعول» مى باشد (مانند مبیع). بر این اساس یا «مَعِیْن» از مادّه «معن» (بر وزن صحن) به معناى

آیات شامل این کلمه «قسطاس» (به کسر قاف و ضم آن بر وزن مقیاس و گاهى هم بر وزن قرآن نیز استعمال شده) به معناى ترازو است، بعضى آن را کلمه اى رومى، و بعضى

آیات شامل این کلمه واژه «قِدَد» (بر وزن پسر) جمع «قدّ» (بر وزن ضدّ) به معناى «بریده شده» است، و به گروه هاى مختلف، به خاطر این که قطعه هاى جدا از هم هستند،

آیات شامل این کلمه «مترف» از «ترفه» (بر وزن لقمه) به معناى فزونى نعمت است، و از آنجا که بسیارى از متنعمّان، غرق شهوات و هوس ها مى شوند، کلمه «مترف» به

مفسران گفته اند، غالباً «خَلْف» (بر وزن برف) به معناى فرزندان ناصالح و به اصطلاح «ناخلف» است در حالى که «خَلَف» (بر وزن صدف) به معناى فرزند صالح است. خلف‌

برای دیگران پیمانه یا وزن کنند، کم می‌گذارند! و چون به ديگران پيمانه دهند يا وزن كنند، كم مى‌دهند و چون براى آنان پيمانه يا وزن كنند، به ايشان كم دهند

آیات شامل این کلمه «امعاء» جمع «معى» (بر وزن سعى) و «معا» (بر وزن غنا) به معناى روده است; و گاه به تمام آنچه در درون شکم وجود دارد نیز گفته مى شود. و پاره

جمع «عَروبة» (بر وزن ضرورة) به معناى زنى است که وضع حالش حکایت از محبتش نسبت به همسر، و مقام عفت و پاکیش مى کند; زیرا «إِعراب» (بر وزن اظهار) به همان معناى

۳(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «صَرْصَرْ» (بر وزن دفتر) در اصل از مادّه «صَرّ» (بر وزن شرّ) به معناى محکم بستن است و به همین جهت کیسه اى را که

آیات شامل این کلمه «شِیب» (بر وزن سیب) جمع «اشیب» به معناى «پیر» است، و در اصل از مادّه «شیب» (بر وزن عیب) و «مشیب» به معناى سفید شدن مو گرفته شده. شيب‌

آیات شامل این کلمه «جُرُز» (بر وزن شتر) در اصل از مادّه «جرز» (بر وزن مرض) به معناى قطع کردن و بریدن، به معناى زمینى است که گیاهى در آن نمى روید، گویى

(دركنار چشمه‏ها و نحو آن ) ها ه من ان حمل کم ل ما ب ک هن ف عن انث لا هم علم وزن انن قول فى کون الله الا سمع ربب اله على رضع کلم حتى ى کتب ثوب رفع بعد حرف

تکرار در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن عنب) غليظ شدن. محكم شدن. راغب گويد: ثَخُنَ الشَّى‏ءُ آن گاه گويند كه چيزى غليظ شود

[احقاف:15] ثلث (به ضم اول و دوّم) به معنى يك سوّم است نحو [نساء:11] ثُلاث (بر وزن گُلاب) يعنى سه سه مثل [نساء:3] نكاح كنيد آنكه براى شما از زنان دلپسند است

آیات شامل این کلمه «عَوَج» (بر وزن کرج) به معناى کجى حسى است، ولى «عِوَج» (بر وزن پدر) به کجى هایى گفته مى شود که با فکر، درک مى شود. ولى ظاهراً پاره اى

آیات شامل این کلمه «فِجاج» (بر وزن مزاج) جمع «فج» (بر وزن حج) به معناى دره اى است که در میان دو کوه قرار دارد، و به جاده هاى وسیع نیز گفته مى شود. فجج‌

اصل از مادّه «بَواء» به معناى تساوى اجزاى مکان است، به عکس «نَبْوَه» (بر وزن مبدأ) که به معناى عدم تساوى اجزاى مکان است. بنابراین، جمله «بَوَّأْتُ لَهُ

آیات شامل این کلمه «مَوضُون» از مادّه «وضن» (بر وزن «وزن!») در اصل به معناى «بافتن زره» است، سپس به هر منسوجى که تار و پود آن محکم است، اطلاق شده، و در

قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «وَقَب» (بر وزن شفق) از مادّه «وَقْب» (بر وزن نقب) به معناى حفره و گودال است، سپس فعل آن به معناى ورود در

آیات شامل این کلمه «یُصْهَرُ» از مادّه «صَهر» (بر وزن قهر) به معناى آب کردن «پیه» است، و «صِهر» (بر وزن فکر) به معناى داماد. صهر (۲ بار) به فتح (ص) گداختن

«قُطُوفُ» جمع «قطف» (بر وزن حزب) به معناى میوه چیده شده است، و گاه به معناى میوه اى که آمادّه چیدن است، نیز آمده. یا جمع «قَطف» (بر وزن حذف) است که اولى معناى

آیات شامل این کلمه براى «حُبُک» (بر وزن کتب) جمع «حباک» (بر وزن کتاب)، در لغت معانى بسیارى براى آن گفته شده است، از جمله: راه ها و چین و شکن هایى که بر

آیات شامل این کلمه «أَحْبار» جمع «حبر» (بر وزن فکر و همچنین بر وزن ابر) به معناى اثر نیک است و سپس بر دانشمندانى که در جامعه اثر نیک دارند اطلاق شده است;

آیات شامل این کلمه «وَقَب» (بر وزن شفق) از مادّه «وَقْب» (بر وزن نقب) به معناى حفره و گودال است، سپس فعل آن به معناى ورود در گودال به کار رفته، گویى موجودات

آیات شامل این کلمه «صغت» از مادّه «صغو» (بر وزن عفو) به معناى متمایل شدن به چیزى است. و منظور از «صغت قلوبکما» در آیه مورد بحث، انحراف دل هاى آنها از حق

«نَکَال» (بر وزن ضلال) در اصل، به معناى ضعف، ناتوانى و عجز است لذا، در مورد کسى که از اداى حواله اى خوددارى مى کند مى گویند: نکول کرد. «نکل» (بر وزن فکر) به

آیات شامل این کلمه «معترّ» از مادّه «عَرّ» (بر وزن شرّ و بر وزن حُرّ) در اصل، به معناى بیمارى جَرَب است که عارض بر پوست بدن انسان مى شود. و کسى است که

آیات شامل این کلمه «سَجى» از مادّه «سجو» (بر وزن سرد، و بر وزن غلو) در اصل، به معناى «سکون و آرامش» است، و به معناى «پوشاندن» و «تاریک شدن» نیز آمده است،

آیات شامل این کلمه «جنّة» در اصل از مادّه «جنّ» (بر وزن فنّ) به معناى پوشاندن چیزى است و از آنجا که سپر، انسان را در مقابل ضربات دشمن مى پوشاند به آن «جُنّه»

قرآن: ۱۰(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «زلف» (بر وزن حرف) و «زُلْفى» (بر وزن کبرى) به معناى قرب و نزدیکى است. ممکن است منظور نزدیکى مکانى باشد

شامل این کلمه «مَفاتِـحُ» جمع «مِفْتَح» (بر وزن بهتر) به معناى «کلید» است، و نیز ممکن است جمع «مَفْتَح» (بر وزن دفتر) به معناى «خزینه» و مرکز نگاهدارى چیزى

آیات شامل این کلمه «قَلى» از مادّه «قلا» (بر وزن صدا) به معناى شدت بغض و عداوت است و از مادّه «قَلْو» (بر وزن سرو) به معناى پرتاب کردن آمده است. «راغب» معتقد

آیات شامل این کلمه «عَقِیْم» از مادّه «عقم» (بر وزن بخل و همچنین بر وزن فهم) در اصل، به معناى خشکى و یبوست است که مانع از قبول اثر مى شود، و زنان عقیم،

نمایید، و با ترازوی درست وزن کنید! این برای شما بهتر، و عاقبتش نیکوتر است. |و چون پيمانه كنيد پيمانه را تمام دهيد و با ترازوى درست وزن كنيد، كه اين بهتر و سر

آیات شامل این کلمه «یَنْسِلُون» از مادّه «نسول» (بر وزن فضول) به معناى خروج با سرعت است. این که در مورد یأجوج و مأجوج مى گوید: آنها از هر بلندى به سرعت

کلمه «خلیل» ممکن است از مادّه «خُلَّت» (بر وزن حجت) به معناى «دوستى» بوده باشد و یا از مادّه «خَلَّت» (بر وزن ضربت) به معناى «نیاز و احتیاج». در این که

«ذَرَأَکُمْ» از مادّه «ذرء» (بر وزن زرع) در اصل، به معناى آفرینش و ایجاد و اظهار است; ولى مادّه «ذرو» (با واو که آن هم بر وزن زرع است) به معناى پراکنده ساختن

آیات شامل این کلمه «أَصْفاد» جمع «صَفَد» (بر وزن نمد) و «صفاد» (بر وزن معاد) در اصل به معناى غل مى باشد. بعضى گفته اند به خصوص آن «غل و زنجیرى» را گویند

ناراحتى است. کبد (۱ بار) [بلد:4]. كَبَد بر وزن فرس به معنى سختى است (مجمع) راغب گفته: كَبْد (بر وزن كتف) جگر و (بر وزن فرس) درد جگر است ايضاً كُباد (به ضم اول)

آیات شامل این کلمه «لَعِب» (بر وزن لَزِج) در اصل از مادّه «لُعاب» (بر وزن غُبار) به معناى آب دهان است که از لب ها سرازیر گردد، و این که بازى را «لعب» مى

آیات شامل این کلمه «حَرَس» (بر وزن قفس) جمع «حارس» به معناى نگاهبان، و بعضى آن را اسم جمع دانسته اند. حرس‌ (۱ بار) (بر وزن فرس) نگهبانها، محافظها. مفرد آن

واژه «أَشِر» وصف است از مادّه «اشر» (بر وزن قمر) که به معناى «شدت خوشحالى توأم با هوسبازى» است. اشر (۲ بار) (بر وزن كَتِف) خود پسند. متكبر. طاغى. راغب گويد

اول مناسب تر به نظر مى رسد. فره‌ (۱ بار) فره (بر وزن فرس) به معنى خودپسندى است اسم فاعل آن فره (بر وزن كتف) آيد. فراهة به معنى حذاقت، خفّت و ماهر بودن و

(بر وزن عفو) به معناى دنباله روى از چیزى است، و مى دانیم دنباله روى از غیر علم، مفهوم وسیعى دارد که همه نوع آن را شامل مى شود. قفو (۵ بار) (بر وزن فلس)

آیات شامل این کلمه «مَرَحَ» (بر وزن فَرَحَ) به معناى شدت خوشحالى در برابر یک موضوع باطل و بى اساس و به معناى غرور و مستى ناشى از نعمت است. مرح‌ (۳ بار)

آیات شامل این کلمه «حِبال» جمع «حبل» (بر وزن طبل) به معناى طناب است. حبل‌ (۷ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ فَإِذَا أَلْقُوا عِصِيّهُم بَل يُخَيّل أَلْقَى قَال

آیات شامل این کلمه «إِدّ» از مادّه «أدّ» (بر وزن ضدّ) در اصل به معناى صداى ناهنجارى است که بر اثر گردش شدید امواج صوتى در گلوى شتر به گوش مى رسد; سپس به

آیات شامل این کلمه «مسد» (بر وزن حسد) به معناى طنابى است که از الیاف بافته شده. بعضى گفته اند «مسد» طنابى است که در جهنم بر گردن او مى نهند که خشونت الیاف

آیات شامل این کلمه «أَجْل» از مادّه «أجْل» (بر وزن نخل) در اصل، به معناى «جنایت» است، سپس به هر کارى که عاقبت ناگوارى دارد گفته شده، و بعد از آن به هر

آیات شامل این کلمه «عِمَاد» به معناى ستون و جمع آن «عُمُد» (بر وزن شتر) است. عمد (۷ بار) ال لَم الّتِي ذَات يُخْلَق إِرَم بِعَاد مِثْلُهَا رَبّک فِي فَعَل

آیات شامل این کلمه «لَىّ» (بر وزن حىّ) به معناى تابیدن طناب و مانند آن و به معناى تغییر و تحریف نیز آمده است. لوى‌ (۵ بار) وَ بِأَلْسِنَتِهِم رَاعِنَا

آیات شامل این کلمه «بَئِیس» از مادّه «بأس» (بر وزن یأس) به معناى شدید است. بئس‌ (۷۳ بار) بِعَذَاب بِمَا کَانُوا عَن ظَلَمُوا الّذِين يَفْسُقُون فَلَمّا

آیات شامل این کلمه «کُبَّت» از مادّه «کبّ» (بر وزن جدّ) در اصل به معناى افکندن چیزى به صورت بر زمین است و بنابراین، ذکر «وُجُوه» (صورت ها) در آیه فوق از

آیات شامل این کلمه «حِوَل» (بر وزن ملل) معناى مصدرى دارد و به معناى «تحول» و نقل مکان است. حول‌ (۲۵ بار) قُل لَو عَنْهَا يَبْغُون کَان الْبَحْر لا مِدَادا

آیات شامل این کلمه «سارِب» از مادّه «سَرَب» (بر وزن ضرر) در اصل به معناى آب جارى است و سپس به انسانى که دنبال کارى در حرکت است گفته مى شود. سرب‌ (۲ بار)

آیات شامل این کلمه «بَطِرَتْ» از مادّه «بطر» (بر وزن بشر) به معنىِ طغیان و غرور، بر اثر فزونى نعمت است. بطر (۲ بار) مِن قَرْيَة مَعِيشَتَهَا فَتِلْک أَهْلَکْنَا

آیات شامل این کلمه «حسان» جمع «حسن» (بر وزن چمن) به معناى «خوب و زیبا» است. حسن‌ (۱۹۴ بار) رَبّکُمَا تُکَذّبَان فَبِأَي آلاَء خَيْرَات عَبْقَرِي وَ فِيهِن

آیات شامل این کلمه «غرور» (بر وزن جسور) صیغه مبالغه به معناى هر موجود فریبنده و فوق العاده فریبکار است، و این که آن را به شیطان تفسیر کرده اند، در حقیقت

در اصل به معناى «رجوع و بازگشت» است و این که بر یک دسته از غنائم «فىء» (بر وزن شىء) اطلاق شده است شاید به این خاطر باشد که خداوند تمام مواهب این جهان را

آیات شامل این کلمه «یُضاعِفْهُ» از مادّه «ضِعف» (بر وزن شعر) چنان که قبلاً هم گفته ایم، تنها به معناى دو برابر نیست، بلکه چندین برابر را نیز شامل مى شود،

آیات شامل این کلمه «عُتُوّ» (بر وزن غُلُوّ) به معناى خوددارى از اطاعت و سرپیچى از فرمان توأم با عناد و لجاج است. عتو (۱۰ بار) وَ فِي لَجّوا نُفُور أَ فَمَن

این کلمه «عَبَسَ» از مادّه «عُبوس» (بر وزن جُلوس) به معناى در هم کشیدن چهره است. «عَبُوس» از مادّه «عُبُوس» (بر وزن مجوس) به معناى کسى است که چهره در هم

آیات شامل این کلمه «یُضاعِفُ» از مادّه «ضِعف» (بر وزن شعر) به معناى دو یا چند برابر است، و با توجّه به آنچه در بالا اشاره شد که دانه هایى پیدا مى شود که

آیات شامل این کلمه «بُعُولَة» جمع «بَعْل» (بر وزن نعل) به معناى شوهر است; و بعضى گفته اند به زن و شوهر هر دو اطلاق مى شود و گاه گفته شده که از این واژه،

«زَهَقَ» از مادّه «زُهُوق» به معناى اضمحلال، هلاک و نابودى است، و «زهوق» (بر وزن قبول) به معناى چیزى است که به طور کامل محو و نابود مى شود. زهق‌ (۵ بار) وَ

آیات شامل این کلمه «رحلة» در اصل از «رَحْل» (بر وزن شهر) به معناى پوششى است که بر مرکب براى سوار شدن مى نهند،سپس به همین مناسبت آن را به خود شتر ویا مسافرت

آیات شامل این کلمه «أَکْنَان» جمع «کِنّ» (بر وزن جنّ) به معناى وسیله پوشش و حفظ و نگهدارى است. و به همین جهت به مخفیگاه ها و غارها و پناهگاه هایى که در

آیات شامل این کلمه «أَفّاک» از مادّه «افک» (بر وزن پلک) به معناى دروغ بزرگ است. بنابراین، «أَفّاک» به معناى کسى است که فراوان دروغ هاى بزرگ مى گوید. افک‌

آیات شامل این کلمه «حامِیَة» از مادّه «حَمْى» (بر وزن نفى) به معناى شدت حرارت است و در اینجا اشاره به سوزندگى فوق العاده آتش دوزخ است. حمى‌ (۶ بار) مَا

آیات شامل این کلمه «شَرَر» از مادّه «شَرّ» (بر وزن ضرر) جمع «شراره» به معناى اجزاء کوچکى است که از آتش جدا مى شود، و به هوا پرتاب مى گردد، و از مادّه «شر»