تَقْف

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«تَقْفُ» از مادّه «قَفْو» (بر وزن عفو) به معناى دنباله روى از چیزى است، و مى دانیم دنباله روى از غیر علم، مفهوم وسیعى دارد که همه نوع آن را شامل مى شود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(بر وزن فلس) در پى آمدن. گويند:«قَفااَثَرَهُ قَفْواً: تَبَعَهُ» تَقِفْيَة تابع كردن و كسى را در پشت سر ديگرى قراردادن است. اصل قفو از قفا(پشت گردن) است [بقره:87]. به موسى كتاب داديم و از پى او پيامبرانى فرستاديم. [مائده:46]. طريقه‏ها و شريعتهاست. * [اسراء:36]. يعنى تبعيت و پيروى مكن از آنچه نمى‏دانى. معنى آيه در «فؤاد» گذشت.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...