نتایج جستجو

بارگیری... نصارى نام به اصطلاح پيروان حضرت عيسى «عليه‏السلام» است واحد آن نصرانى است [آل عمران:67]. اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است ولى «نصارى»

نيامده است. در توحيد صدوق باب 65 نقل شده: حضرت رضا «عليه السلام» به جاثليق نصرانى فرمود: يسع مانند عيسى معجزه داشت: روى آب راه رفت، مرده‏ها را زنده نمود،

از همه به مهر و محبت مؤمنان، كسانى را خواهى يافت و البته آنان گفتند: ما نصرانى هستيم، اين از آن روست كه از ايشان كشيشان و راهبانى هستند و البته آنان تكبر

آنچه انجام می‌دادند (و نتایج آن)، آگاه خواهد ساخت. و از كسانى كه گفتند: ما نصرانى هستيم، از آنها نيز پيمان گرفتيم، ولى آنان بخش مهمى از آنچه را تذكر داده

راضى است. عبيداللّه بن جحش شوهر امّ جبيبه كه از مهاجرين به حبشه بود در حبشه نصرانى شد و از دين بيرون رفت. نمى‏شود گفت: چون از مهاجرين نخستين بود خدا از او

او پناهگاهى نتوانم يافت. [كهف:27]. * [نحل:103]. نقل شده در مكّه غلامى بود نصرانى از اهل روم به نام بلعام كه مى‏گفتند قرآن از جانب خدا نيست بلكه بلعام به

معنى يهود است [بقره:111]. گفتند هرگز داخل بهشت نشود مگر آنكس كه يهودى يا نصرانى باشد. طبرسى فرموده: درباره اين لفظ سه قول هست اول آنكه: آن جمع هائد است

علم بعض حتى اخذ صغر قدر يى صنع عزير غلل حزن ابراهيم نن نحن شرک وجد رضو کلل نصرانى تلو عدو لن تبع لکن جحم ها بئس انتم صحب کتب جزى ملل انس يهود شدد خوف قرب

روز قیامت میان آنها حکم خواهد فرمود. ویهودیان گفتند: نصرانی ها بر آیین و روش درستی نیستند و نصرانی ها گفتند: یهودیان بر آیین و روش درستی نیستند، در حالی

راضى است. عبيداللّه بن جحش شوهر امّ جبيبه كه از مهاجرين به حبشه بود در حبشه نصرانى شد و از دين بيرون رفت. نمى‏شود گفت: چون از مهاجرين نخستين بود خدا از او

که ایمان آورده و کسانی (هم) که یهودی شده و (یا) صابئی [:التقاطی] و (یا) نصرانی‌اند، هر کس به خدا و روز بازپسین ایمان آورد و کار نیکو کند، نه بیمی بر ایشان

اندوهگین نخواهند بود. مسلماً کسانی که [به ظاهر] ایمان آوردند، و یهودی ها و نصرانی ها و صابئی ها هر کدامشان [از روی حقیقت] به خدا و روز قیامت ایمان آورند و

پیروی نخواهی کرد و [نیز] برخی از آنان [که یهودی اند] از قبله دیگران [که نصرانی اند] پیروی نخواهند کرد. اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا

و برهان‌ ‌بر‌ صدق‌ مدعاي‌ ‌خود‌ داشته‌ ‌باشد‌ و تنها اسم‌ يهودي‌ ‌ يا ‌ نصراني‌ سبب‌ دخول‌ جنت‌ نشود و ‌اينکه‌ جز آرزوي‌ باطلي‌ نباشد، ‌در‌ ‌اينکه‌ ‌آيه‌

ناگزير هستيم. ظهور آيه در آن است كه آن چهارگروه با حفظ اسم مؤمن و يهودى و نصرانى و صابى اگر ايمان به خدا و روز قيامت داشته واعمال خوب انجام بدهند پيش خدا

كه تأخير اندازد حج را تا بميرد، مبعوث فرمايد خدا او را روز قيامت يهودى يا نصرانى. 3- محمد بن فضيل از حضرت كاظم عليه السّلام روايت نموده كه در آيه‌ «قُلْ

آن برای یهود داوری می‌کردند؛ و (همچنین) دانشمندان ربانی یهود و دانشمندان نصرانی با آنچه از کتاب خدا بدان نگهبانی شایسته شدند، حال‌آنکه بر آن گواه بودند

بشأن نزول آيه حديثى نقل فرموده كه خلاصه‌اش آنستكه يك نفر مسلمان و دو نفر نصرانى مسافرت نمودند و با آنشخص مسلمان متاعى بود و ظرفى كه با طلا نقاشى شده بود

‌عليهم‌ ‌السلام‌ تحقق‌ پيدا ميكرد ديگر يك‌ مشرك‌ يك‌ كافر يك‌ يهودي‌ يك‌ نصراني‌ يك‌ مبدع‌ يك‌ ظالم‌ ‌در‌ تمام‌ صفحه‌ زمين‌ نبود ‌پس‌ عقوبت‌ تمام‌ اينها

مشي‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ دعوي‌ نوعيت‌ دارد اولاد يهود يهودي‌ ميشوند اولاد نصارا نصراني‌ اولاد طبيعي‌ طبيعي‌ اولاد مجوسي‌ مجوس‌ اولاد اهل‌ تسنن‌ سني‌ اولاد نواصب‌

شأن مريم و روح القدس يا اختلاف آن دو در آنكه حضرت ابراهيم يهودى بوده يا نصرانى كه خداوند بوجه احسن حقيقت اين امور را در قرآن بيان فرموده بطوريكه ملزم شدند

مولودى متولد شود براى دين و به جهت دين، تا اينكه پدر و مادرش او را يهودى و نصرانى نمايند. دوم- آنكه مراد فطرت، خلقت باشد و كلمه على به معنى خود، پس معنى آنكه

است. آيه شريفه در حق چهل نفر از نجران و سى نفر از حبشه و هشت نفر از روم كه نصرانى بودند و تابع حضرت عيسى عليه السّلام، بعد اسلام آوردند و تابع حضرت خاتم صلّى

‌بود‌ معتقد بيك‌ عقيده‌اي‌ ‌بود‌ ‌ يا ‌ مشرك‌ ‌بود‌ ‌ يا ‌ يهودي‌ ‌ يا ‌ نصراني‌ ‌ يا ‌ مجوسي‌ ولي‌ ‌پس‌ ‌از‌ اظهار اسلام‌ دست‌ ‌از‌ عقائد باطله‌ برداشت‌

شأن مريم و روح القدس يا اختلاف آن دو در آنكه حضرت ابراهيم يهودى بوده يا نصرانى كه خداوند بوجه احسن حقيقت اين امور را در قرآن بيان فرموده بطوريكه ملزم شدند

قرآن‌ سلب‌ ‌اينکه‌ نسبت‌ ‌را‌ ميفرمايد نه‌ مشرك‌ ‌بود‌ و نه‌ يهودي‌ و نه‌ نصراني‌ بلكه‌ حنيف‌ مسلم‌ بوده‌ بلكه‌ گفتيم‌ ‌که‌ دين‌ اسلام‌ ‌از‌ اول‌ دنيا ‌تا‌

شأن مريم و روح القدس يا اختلاف آن دو در آنكه حضرت ابراهيم يهودى بوده يا نصرانى كه خداوند بوجه احسن حقيقت اين امور را در قرآن بيان فرموده بطوريكه ملزم شدند

شأن مريم و روح القدس يا اختلاف آن دو در آنكه حضرت ابراهيم يهودى بوده يا نصرانى كه خداوند بوجه احسن حقيقت اين امور را در قرآن بيان فرموده بطوريكه ملزم شدند

شأن مريم و روح القدس يا اختلاف آن دو در آنكه حضرت ابراهيم يهودى بوده يا نصرانى كه خداوند بوجه احسن حقيقت اين امور را در قرآن بيان فرموده بطوريكه ملزم شدند

تعليم نمايد و دانا كند ايشان را، پس بعضى آنها مؤمن و كافر و ناصبى و يهودى و نصرانى و مجوس و آنها اولاد جان هستند «1». وَ لَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيما إِنْ مَكَّنَّاكُمْ

يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ‌: و آن كسانى كه كافر شدند از وثنى و يهودى و نصرانى، مقاتله مى‌كنند در راه شيطان كه طاغى و ياغى است، يعنى به فرمانبردارى او

يكدسته بت‌پرست، جمعى آفتاب پرست، عده‌اى ستاره پرست، فرقه‌اى يهودى، فرقه‌اى نصرانى، و گروهى مجوسى. كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ‌: هر گروهى به آنچه

مى‌آموزاند او را آدمى و اين قرآن از جانب خدا نيست. قريش مى‌گفتند: بلعام نصرانى آهنگر او را تعليم دهد. چون پيغمبر او را دعوت و چيز مى‌آموخت، وقتها خدمت

شأن مريم و روح القدس يا اختلاف آن دو در آنكه حضرت ابراهيم يهودى بوده يا نصرانى كه خداوند بوجه احسن حقيقت اين امور را در قرآن بيان فرموده بطوريكه ملزم شدند

مبعوث، و كتاب ما قبل از كتاب شما منزل گشته است. و در بهشت نرود مگر يهودى يا نصرانى. مسلمانان جواب دادند كه پيغمبر ما خاتم انبيا و كتاب ما ناسخ كتب است. پس

سامري‌ ‌که‌ عجل‌ درست‌ كرد و آنكه‌ يهود ‌را‌ يهودي‌ كرد و آنكه‌ نصاري‌ ‌را‌ نصراني‌ كند و شش‌ نفر آخرين‌ اولي‌ و دومي‌ و سومي‌ و معاويه‌ و پسر مرادي‌ قاتل‌

بالاخص‌ محصلين‌ و محصلات‌ و ارتداد منحصر باين‌ نيست‌ ‌که‌ يهودي‌ شود ‌ يا ‌ نصراني‌ بلكه‌ ‌اگر‌ يكي‌ ‌از‌ ضروريات‌ دين‌ ‌را‌ منكر شد مرتد ميشود مگر آنكه‌ لشبهة

باشد حديث معروف كه هر مولودى متولد ميشود بفطرت ولى پدر و مادر او را يهودى و نصرانى و مجوسى ميكنند و اين انقياد فطرى عبارت است از اقرار بتوحيد ارتكازا جلد 1

شأن مريم و روح القدس يا اختلاف آن دو در آنكه حضرت ابراهيم يهودى بوده يا نصرانى كه خداوند بوجه احسن حقيقت اين امور را در قرآن بيان فرموده بطوريكه ملزم شدند

صغير و كبير آنها هلاك گرديد. اگر شما هم مباهله مى‌كرديد؛ تمام هلاك و يك نصرانى باقى نمى‌ماند و به خدا قسم در آنها نگاه كردم، رويهائى ديدم كه اگر از خدا

خلاصه‌ مفادش‌ قريب‌ باينست‌ ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ مؤمنين‌ ‌در‌ همسايگي‌ ‌آن‌ جوان‌ نصراني‌ ‌بود‌ ‌او‌ ‌را‌ هدايت‌ نمود و مسلمان‌ شد وقت‌ سحر درب‌ خانه‌ ‌او‌ رفت‌

الْإِسْلامُ‌: بدرستى كه دين پسنديده نزد خداى تعالى اسلام است نه دين يهود و نصرانى. مراد آنست كه هيچ دينى، مرضى و پسنديده نزد حق تعالى نيست مگر توحيد و تعبد

امت تو بعد از تو يهودى مى‌شدند. و طرف چپ داعى نصارى بود، اگر جواب مى‌دادى نصرانى مى‌شدند، و آن زن هم دنيا، اگر تكلم مى‌كردى امت تو دنيا را بر آخرت اختيار

تهذيب از حضرت باقر (ع) را نقل نموده‌اند و شكى نيست در آنكه اگر يك يهودى و يك نصرانى بيايند براى محاكمه نزد حاكم ما صادق است كه اهل تورية و انجيل آمده‌اند براى

المكفوف قال حدثني بعض اصحابنا عن بعض فصادي العسكر من النصاري : يكى از پزشكان نصرانى قشون كه رگ مى‏زد گفت كه: يك روز ابو محمد (امام عسكرى" ع") هنگام نماز ظهر

الذَّبَائِح قال الصادق ع : امام صادق عليه السّلام فرمود: از خوردن ذبيحه يهودى و نصرانى و مجوسى و هر كس خلاف دين تو را دارد اجتناب كن مگر اينكه‏ «بسم اللَّه» گفتن

كه بكشد مؤمنى را، گفته شود به او وقت مرگ بمير هر مردنى كه خواهى: يهودى يا نصرانى يا مجوسى. وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ

جعفر باقر عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: يهودى و نصرانى از مسلمين ارث نميبرند، و مسلمين از يهودى و نصرانى ارث ميبرند.

بازگشته، و پس از آن مرده است، امام فرمود: ميراثش براى فرزندان نصرانى او است گفتم. و مسلمانى كه نصرانى شود و پس از آن بميرد؟ فرمود ميراثش براى فرزندان مسلمان او

باقر عليه السّلام در باره مرد مسلمانى سؤال كردم كه وفات يافته است، و مادرى نصرانى، و همسرى و فرزندانى مسلمان از او بجاى مانده‏اند، فرمود: اگر مادرش پيش از

بامامت ايستاده با ما نماز كرد و ما تقريبا حدود صد هزار نفر بوديم، پس مردى نصرانى از دير خود فرود آمد و گفت: سردار اين سپاه كيست؟ ما اشاره بآن حضرت كرده گفتيم:

كه برادرزاده‏اى مسلمان، و خواهرزاده‏اى مسلمان بجاى گذاشته و آن نصرانى اولاد و همسرى نصرانى نيز دارد، امام عليه السّلام فرمود: رأى من اينست كه دو ثلث تركه

ساله العيص بن القاسم : عيص بن القاسم از آن حضرت در مورد همخوراكى با يهودى و نصرانى سؤال كرد، فرمود: اگر از طعام تو است اشكالى ندارد، و پرسيد: همخوراكى با مجوسى

می‌کنید؟ حال آنکه خدا می‌داند و شما نمی‌دانید. ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی، لیکن از باطل رویگردان و تسلیم (حق) بود، و از مشرکان نبود. بی‌گمان نزدیکترین

روايت موسى بن بكر از فضيل از امام صادق عليه السّلام آمده كه مردى از مسلمانان نصرانى شد او را نزد على عليه السّلام آوردند وى را توبه داد و او نپذيرفت پس امام

هنگام مرگ او را گويند بمير بهر مردنى كه خواهى، خواهى يهودى بمير، و خواهى نصرانى، و خواهى بدين مجوس.

اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط يهودى يا نصرانى بودند بگو شما بهتر ميدانيد يا خدا؟ (و با اينكه مى دانيد آنها يهودى و نصرانى نبودند چرا حقيقت را كتمان مى كنيد)

بهر كس كه آن را بنفع او وصيّت كرده است عطا كن، و اگر چه آن شخص يهودى يا نصرانى باشد، زيرا خداى عزّ و جلّ ميفرمايد: [وصيّت حقّى واجب است بر خدا ترسان (و

كند؟ امام فرمود: هنگامى كه زن مسلمان در اختيار او است او را با زن يهودى و نصرانى چكار؟ گويد: عرض كردم بدو دلداده است؟ فرمود: اگر چنين كارى كرد او را از خوردن

امام صادق عليه السّلام در باره مرد مسلمانى سؤال كردند كه كشته شده، و پدرى نصرانى بجاى نهاده است، در اين صورت ديه او متعلّق بكيست؟. فرمود: آن را ميگيرند،

أعين روايت كرده است كه از امام أبو جعفر باقر عليه السّلام، در باره مردى نصرانى كه بميرد، و پسرى مسلمان بجاى گذارد سؤال كردند. امام فرمود: خداوند عزّ و

است و نه باخترى» ميفرمايد: نه يهودى هستيد كه بسوى مغرب نماز بخوانيد و نه نصرانى هستيد كه بسوى مشرق نماز بخوانيد، شما بر كيش ابراهيم عليه السّلام باشيد كه

نامبرده در آيه از ما است و لازمه اين حرف اين استكه آن حضرات نيز يهودى يا نصرانى باشند، بلكه از لازمه گذشته صريح در آنست ، همچنانكه از آيه : «يا اهل الكتاب

مى‏شوند تا وقتى بمكّه برسند امامت كند، آنگاه معلوم شود كه آن شخص يهودى يا نصرانى بوده است، فرمود: بر مأمومين لازم نيست نمازهاى اين مدّت را اعاده كنند. من

حضرت ابراهيم (ع) است «درخت زيتونى است نه خاورى و نه باخترى» نه يهودى و نه نصرانى «كه نزديكست روغنش برافروزد» نزديكست علم از آن بجوشد «اگر چه آتشى باو نرسد،

جلد ۶ صفحه : ۳۰۹ تميم دارى مسلمان و آن دو يعنى ابن بندى و ابن ابى ماريه نصرانى بودند، تميم دارى همراه خود خورجينى داشت كه اموال خود را از آن جمله ظرفى

باشد. و ثانيا، به وى نسبت داده كه اضطراب درونيش زايل نشد، تا وقتى كه يك مرد نصرانى - ورقة بن نوفل - كه خود را به رهبانيت زده بود، به نبوتش شهادت داد. آن وقت

تصغير ابراهيم است. و در بعضى از نسخ كافى، بُريهه بر وزن غفيله، مردى‏بود نصرانى كه عالم بود به انجيل و مسلمان شد؛ چنانچه مذكور خواهد شد. (مترجم) (۴). التوحيد،

و زينت خود را از زن مسلمان ولى سزاوار نيست كه برهنه شود نزد زن يهودى يا نصرانى چون ممكن است آنها اوصاف او را براى شوهرهاشان نقل نمايند چنانچه در كافى و

هُمْ يحْزَنُونَ(۶۲) «ترجمه آيه »: بدرستى كسانيكه مؤ منند و كسانيكه يهودى و نصرانى و صابئى هستند هر كدام بخدا و دنياى ديگر معتقد باشند و كارهاى شايسته كنند

هودا او نصارى : «آنها گفتند كسى در بهشت داخل نمى شود مگر اينكه يهودى يا نصرانى باشد». و در آيه ۸۰ سوره بقره مى خوانيم و قالوا لن تمسنا النار الا اياما

وقتى اهالى اسفندهان شكست خوردند، عُمَر بن خطّاب گفت: اينان نه يهودند و نه نصرانى، و هيچ كتابى ندارند، بلكه مجوسی اند. على بن ابى طالب فرمود: بلى، اهل كتابند،

، فانهن يصفن ذلك لازواجهن : «سزاوار نيست زن مسلمان در برابر زن يهودى يا نصرانى برهنه شود، چرا كه آنها آنچه را ديده اند براى شوهرانشان توصيف مى كنند». ظاهر

به تاءخير بيندازد تا اين كه از دنيا برود خداوند او را در قيامت يهودى يا نصرانى محشور مى كند.)) ديگر اين كه : انجام اين فريضه مهم الهى مانند همه فرائض و

وصيتنامهاى نوشت و آن را در ميان اثاث خود مخفى كرد، و اموال خويش را بدست دو همسفر نصرانى سپرد وصيت كرد كه آنها را به خانواده او برسانند، و از دنيا رفت ، همسفران

منع تفسير نمونه ، جلد: ۲۰، صفحه : ۲۲۰ كند يا بايد يهودى از دنيا برود يا نصرانى » . در زمينه اهميت زكات در اسلام ، و فلسفه آن ، و همچنين تاريخ وجوب زكات

(۱۳۹) و يا مى گوئيد ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط يهودى و يا نصرانى بودند؟ اگر اين را بهانه كرده بودند در پاسخشان بگو آيا شما داناتريد و يا

نصرانيا» (‌هر‌ ‌که‌ قيراطي‌ ‌از‌ زكاة ‌را‌ ندهد ‌پس‌ بايد يهودي‌ ‌ يا ‌ نصراني‌ بميرد) و ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ روايت‌ ‌شده‌«2» ‌که‌ فرمود «‌ما