نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) وَ فَأَعْرِضُوا تَابَا عَنْهُمَا فَإِن إِن فَآذُوهُمَا اللّه مِنْکُم کَان يَأْتِيَانِهَا تَوّابا إِنّمَا رَحِيما اللّذَان

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) ال اللّه وَ مِن لَو الْمُفْسِد يَعْلَم شَاء إِن لَأَعْنَتَکُم فَإِخْوَانُکُم تُخَالِطُوهُم عَزِيز حَکِيم در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) ال مَا إِلاّ اسْتَطَعْت أُرِيد وَ إِن عَنْه أَنْهَاکُم تَوْفِيقِي إِلَى بِاللّه عَلَيْه أُخَالِفَکُم تَوَکّلْت أَن در

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) مِن فَخَانَتَاهُمَا عِبَادِنَا فَلَم عَبْدَيْن يُغْنِيَا تَحْت عَنْهُمَا کَانَتَا اللّه وَ لُوط شَيْئا امْرَأَة قِيل

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) ها (۱۳۹۹ بار) وَ بَعْد الْأَرْض فِي لا تُفْسِدُوا إِن ذٰلِکُم خَيْر ادْعُوه لَکُم خَوْفا کُنْتُم طَمَعا مُؤْمِنِين الْمُعْتَدِين

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) وَ قَالُوا لا الْأَرْض فِي أَنْت يُفْسِدُون تَقَاسَمُوا إِنّمَا بِاللّه لَنُبَيّتَنّه مِن مَا الْمُسَحّرِين أَهْلَه الْمُسْرِفِين

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) إِن وَ اللّه يُرِيدَا أَرَادُوا يُوَفّق لَهُن مِن أَهْلِهَا مِثْل ذٰلِک بَيْنَهُمَا حَکَما عَلَيْهِن فِي الّذِي بِرَدّهِن

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) ال وَ مِن جَاء أَجْر إِذ رَجُل تَکُون نَتَقْنَا نُضِيع أَن الْجَبَل لا إِنّا أَقْصَى فَوْقَهُم تُرِيد مَا الصّلاَة کَأَنّه

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) اللّه بَيْنَهُمَا وَ فَإِن إِن إِخْوَة بَيْن يُحِب اقْتَتَلُوا الْمُقْسِطِين أَقْسِطُوا فَاءَت الْمُؤْمِنِين

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) ال وَ مِنْهُم مِنّا فِي الْأَرْض دُون ذٰلِک إِن عِبَادِي أَنّا يَرِثُهَا هٰذَا أُمَما لَبَلاَغا رَشَدا لِقَوْم رَبّهُم

آیات شامل این کلمه صالح‌ (۹ بار) صلح‌ (۱۸۰ بار) وَ قَوْم إِن يَا لا عَمَل مَا قَالُوا لَهُم کُنْت أَو اللّه أَ بِه مِن لَيْس إِنّه فَلا الْمُؤْمِنِين الْمُرْسَلِين

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) ال وَ مِن فِي قَال اللّه إِذ لَمِن إِنّه لِي رَب الْآخِرَة إِن الّذِين فَلَمّا أَن نَبِيّا أَنّى ذٰلِک مَا أُولٰئِک رَحْمَتِنَا

آیات شامل این کلمه صلح‌ (۱۸۰ بار) مسالمت. سازش. راغب آن را از بين بردن نفرت ميان مردم، معنى كرده است [نساء:128]. سازش بهتر است در اقرب گويد: آن اسم است

شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح صبر صحب صحف صخخ صخر صدر صدع صدق صدى صرر صعد صفر صلح صلصل صلو صلى صور صيف ضحى ضحک ضرع ضلل ضيز طبق طرف طعم طغو طغى طلح طلع طلق طمث

بودند; بنابراین، انجام پاره اى از اعمال صالح نیز ممکن است مایه نجات گردد. صلح‌ (۱۸۰ بار) مسالمت. سازش. راغب آن را از بين بردن نفرت ميان مردم، معنى كرده

وصىّ چون ديد، وصيّت خارج از ميزان شرع است مى‏تواند با اصلاح آن ميان ورثه صلح برقرار كند. در روايت امام صادق عليه السلام كه در الميزان منقول است جنف را

شده در حال بارگیری... من انن ل کلل امن عيسى نا يحيى عبد اسماعيل زکريا اذ صلح رسل حسن قول اليسع جزى قوم هما يونس ک ذلک لوط ه هارون

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... يوم جمع من امن ذلک الله اله ل ب وله کم عمل صلح کفر

مشتق شده در حال بارگیری... وله کم اله ل الله يمن جعل ان لا برر امن وقى بشر ه صلح بين انس

امتش او را خدا ندانست و كسى به جاى خدا او را نپرستيد. من کلل اسماعيل ذا خير صلح يونس لوط کفل ذکر صفو فضل الياس ل على عيسى ه نا يحيى علم هذا عند زکريا ابو

قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل مرر سبح اذى ا صدق عرض بشر سعى ضلل صلح جعل شىء طلق طوع

اخر روح حقق جهنم جرى بنو لقى قوم دين لو ايى فتح عزز رجل مع ائى مريم اهل ذى صلح تحت بين عرف وفى ظلم طلق ابراهيم قبل بعد رزق ارض

من ما فى هن ک هما ب ل ليس ها ه اذا خفض هم وله غير سلم الى قول عمل امن اول صلح خرج او اله طير ظلم علم جنح دخل اتى الله ضمم کون طوف بيت ارض بين انتم طلق بغى

موسى فضل عمل على بين جعل کلل سود الک قوم وقد ربب خور اخذ علو لئک وجه اجج ک صلح ملح ضرب شرب ما لم طهر امن هذا الله ربو

قضى موت خلص تمم ويل ورى يدى عبد بصر هود نوح ايوب شهد حوج انتم رضو يونس ولد صلح ارث او ملل ذو شىء نصارى ذکر وحى سلم اوب هارون يى انا زکريا قبل عزز امم سليمان

كلمه‏فوق در قرآن يافته است. فى ه عمل ما کم ل ارض قدر على حدد ان سرد نعم سمو صلح ظهر لين انن من طير بطن ى انس ب سخر

ا نظر فرعون نفق يقن بيد هذه ويل ذلکم اثم هنا رئى رسل فعل دعو نحن جىء عظم صلح جسس منع کفر قدر جنب فرق جهل زلزل بلو ذا

وآن ضد فساد است «صلح الشى‏ء صلاحاً: ضد فسد» در قرآن گاهى با فساد مقابل آمده و گاهى با سيئه مثل [اعراف:56-85]، [توبه:102]. [رعد:23]. «صلح» در آيه به معنى

هن الذى اله سغب انس رسل عرف اوى بلو ظلم دعع اسر کرم لعل طيب عن ى اما رزق صلح ذوى غلم يوم غنى اول مدن اللاتى بل لم نصر عقل قهر الذين قسم ا اخر کلا ذلک حضر

عدو او يمن علم رضو بنو ذا عين خرج الذى خير انت هذا رحم دخل ربب اکل ثمن ابو صلح رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل

خدا ۳، ۷ ; خدا و عوامل طبیعى ۹ رهبرى: مسؤولیت رهبرى ۸ صلح: شرایط صلح ۸ ; صلح با کافران ۱ ; مکر در صلح ۸ کافران: دفع مکر کافران ۳ ; مکر کافران ۱، ۲، ۷ مؤمنان:

عبد خبر هدى لقى حسن رود کثر جىء وحى اخذ رئى امر نفق او دخل تبع بلغ اول حسب صلح ام وهب ليس فرق رحم

فرصت‌طلبى دشمنان ۲ ; قتل دشمنان ۷، ۱۱، ۱۵ زیرکى: اهمیّت زیرکى ۴ صلح: اهمیّت صلح ۹ ; شرایط صلح ۱۴ عهدشکنان: قتل عهدشکنان ۱۰ ; کیفر عهدشکنان ۱۰ قتل: مجاز ۷،

حضرت يحيى را سر بريدند و سرش را پيش هيروديس و معشوقه‏اش آوردند. ه ب ل ک من صلح نا وسم سمو بشر اله الله اخذ لم يا عيسى عشو وله صدق زکريا حسن هم جعل کتب بکر

هم وله ف اله الذين فى الله ترک عمل صبر ولد حقق انس امن علم لا ان ذلکم الى صلح غير الذى زوج لعل حسن شرک الا ضرر رحم وحد ابراهيم موت ى ک سدس اول ثلث بنو ن

اول امم سعى صبر اوى لقى نن ائى جعل ضعف ايى خلد بوء نور لکن حيى انن وعد عين صلح الله سلم اله قلل نعم

دخل جرى ما کم تحت انن کون لا ک ربب صحب ان نهر عمل قول امن انس خلد نعم وله صلح على الذين اله نا وقى الله اول عن الى عدن ى هما ايى الا علم جعل اکل بين عين

آورده‌اید، همگی در صلح و آشتی درآیید» (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً). از مفهوم این آیه چنین استفاده می‌شود که صلح و آرامش تنها

حقق بئس سبل ا عدل جنن وفى ايد قتر نطق لمم صبر نبو اوى حسن بيت نعم ولى عن صلح بنى اذ دنو

وَ مَنْ صَلَحَ‌ ... 8- عزّت مخصوص خداست. «إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ» رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ

نشانه هاى ربوبیت خدا ۱۵ سخن: آداب سخن ۲۰ سلامتى: عوامل سلامتى ۱۶ صلح: اهمیت صلح ۱۸; عوامل صلح ۱۹ عمل: عمل پسندیده ۱۰ فرعونیان: اذیتهاى فرعونیان ۲; شکنجه هاى

يا قد حکم انس نزغ اولاء عن صبح نفق يوسف ظلم دعو غنى اذ لما عوذ بين فعل خطب صلح نزل حقق ايى وحى طوع حسب هل عبد علم صوب بل صلو اذا شطن کلل هؤلاء فسق حسن غير

مهاجر ۱۹; نهى از استرداد زنان مهاجر ۸; هجرت زنان مؤمن ۴ صلح حدیبیه: آثار صلح حدیبیه ۴ صلح نامه: صلح نامه حدیبیه ۲، ۳ علم: آثار علم ۷ قضاوت: ملاک قضاوت ۷ کافران:

خورند، نزد تو می آیند که ما [از داوری بردن نزد طاغوت] نیّتی جز نیکی و برقراری صلح و سازش [میان طرفین نزاع] نداشتیم. پس چگونه است كه چون به پاداش كارهايى كه

همچنین کسى که سلاح در دست دارد، در برابر رهبر این انقلاب با مخالفان حکومت صلح و عدالتش مى جنگد، آمادگى فراوان روحى و فکرى و رزمى باید داشته باشد، «نظر»

و رحمت) تا طلوع سپیده! شبى سراسر سلامت است تا صبحدم [آن شب‌] تا دمِ صبح، صلح و سلام است. این شب (رحمت و) سلامت و تهنیت است تا صبحگاه. این شب تا برآمدن

پیامبر (إذ قال لهم أخوهم صلح ... ألاتتّقون) ۶ - ثمودیان، مورد سرزنش صالح(ع) به خاطر بى تقوایى و گنه پیشگى (إذ قال لهم أخوهم صلح ألاتتّقون) استفهام در جمله

عَدْن الّتِي الْخِيَاط جَاء أَحْسَن تَاب آبَائِهِم قَوْم صَبَرْتُم عَنْهَا صَلَح الصّالِحَات اسْتَکْبَرُوا کَذٰلِک إِلاّ در حال بارگیری...

برداشت یاد شده، «اهبطا» خطاب به آدم و ابلیس است. ۹ - بهشت آدم، محیط صفا و صلح و تأمین کامل نیازها و عارى از بروز دشمنى در میان ساکنان آن بود. (إنّ لک ألاّتجوع

عهدتم) ۴ - اعلام الغاى اعتبار پیمان صلح به طرف معاهده لازم است. (براءة ... إلى الذین عهدتم) ۵ - لغو اعتبار پیمانهاى صلح و عدم تعرض، از اختیارات رهبر جامعه

ما فى ل لا ربب امن عمل ک على ان عذب قول کفر اوى رحم ام انث ذکر يسر ى صحب صلح زکو شمل نعم هو نصر اخر حسن کذب جنن روح علم سفن لم فسق سئل نفع قهر نهر اتى

انن نا الذين قول سئم ها شطن امن عن دعو انس هل عمل اتى ذلک لما بلد ذکر قضى صلح وجد شىء دخل امر ى نقب اوى س صبر ظنن جهنم الله قبل ايى کون خير ام متع بطش حيى

فى کون ک ل عمل نن لا اتى حقق يوم ان ها رئى کفر انن جمع بين بعض وجه الى ربب صلح کتب اله وله عذب الله خفى وقى صدق اذ عاد سود شقى ثمود ذهب شقو هدى سئل سعى نور

فرمانی، چیزی و کاری (که مقرر شده) فرود آیند. آن (شب) تا درخشش شکاف صبحگاهان، صلح و سلام است. تفسیر آیات

شده ل قول کون هم ه من ى وله اله الله کم ربب افک غلم ب قد ها نا ذکر ک امن صلح ذا لم سمو ملک يا ايى على ن هذا ولد اخذ صوب انس ف ائى حرث الذين قبل عن ما يوم

خواهد بود زيرا پيامبران و مخصوصاً حضرت ختمى مرتبت (ص) آمدند و مردم را به صلح و برادرى خواندند ولى مردم آنها را بى دليل دانسته و پى ماديّات رفتند تا كار

وهب انن اسباط ب جعل ک نبو قول ربب کلل اله ى ها ف ابو بشر عبد علم الى اتى صلح کون ورى حکم نزل ذرر عيسى هم برک اسحاق يا هدى قبل موسى ويل فى ان خلص وحد اول

ک عمل علم نا قوم يا ربب اول اتى ان ظلم اوى الى کتب عذب الا قبل ائى کذب عن صلح وقى اذا بين رحم هدى لم رسل يوم شرک ى ا رئى حسن غفر نن تبع اخر ذلک سبل ولى

ولى انس لو ائى اخر نن ا جوب رحم عتد حتى ربب ليس قبل دنو شىء رجو قد الى الذى صلح رجز ذوق اذا رود نبء ذکر مسس امر ارض کذب حمم دخل بين نزل نظر صوب هى ابراهيم

نن أما حسن حفو يوم حسب عظم قوم اولاء هو عرض اجر عقب سئل شرر لما هؤلاء ان صلح مول بل سبل فى فقر ارث

قتل علم نفس جدل جوب اذا ذنب رجل خير صحب هدى کبر فرش سلط سجد نبو مدن نور عبد صلح کتب الا دون نصر مول کلل حرب غفر مسس اول فرعون نجو ثبت

سجد وقى کلل شرق اسحاق غرب طيب شىء زيت قدر ذکر ايى ملک يدى خير فرق ليل ندى صلح يا نفر عبد سبل حسن هدى امم تبع دبر بقع اين طوع رحم انت ندو ثم صدق اخر نذر

السّلام لست مؤمنا) با توجه به معناى لغوى «سلام» (صلح)، مراد از القاى سلام، صلح خواهى است. یعنى اگر دشمن خواهان صلح است، نبرد با او جایز نیست و جمله «لست مؤمنا»،

و يكنواخت كن. اين كلمه در كلام اللّه مجيد فقط يكبار آمده است . عمل فى قدر صلح سبغ انن ى حدد ان ب ما ه ل بصر

الذين ک امن فکر وذر خير ربب هم يوم دون جىء عمل خلق قول ب ن قد جوب کبر لا صلح ف جعل اول صحب ان کلل س عدد ايى مرر ترک کون ائى مدد جنن وحد ندى خول ندو

نفس نصر نا الذى غرق الا شىء نقذ خرج ذلک موسى لوم من رکب ان عمل رحم اذا شرک صلح عذب غير غوى رقب ن خوف

الذين امن نن قوم ان نور عمل عقل او عکف نصر لا قتل على نجو يوم من ا بين دخل ثم صلح دبر ظلل جهنم حقق عصر وجه عود غير الذى نسف غمم خزى کون الا ضرب جنن صوب دنو

ها جبل طلع نزل ظلم خوف نخل بيت فى ه زرع عين قرء فره وقى عرب جنن صرف امن هو صلح

مگر آيه 59 مريم كه نقل شد. لا اجر وله اله الله حسن من ل انن عمل ف هم نا امن صلح الذين صلو ان کم خلف نفق کون شىء ب تبع قول اذ جوب ى لو شهو بعد نتق جبل اول

شرى وله ما اله سلم خسر الله کم اخر زهد قول الا الذى ى وقى امن علم على بعد صلح حقق بين يا

رجع او لعل مول قد ذلک مرض نکر جدث حلل حشر اثم هذا دعو کان عدو کثر ارض نهى صلح على حجج صبر نصب خرج عذب بلغ عرف شقق نجو وعد خشى ازف کتم اکل الذى الا نحن رغب

الذى انس بشر ذا عذب وحد انتم لم يدى غلم ن حقق کبر اتى يوم سلم شىء روح نزل هو صلح اذ عبد ايى قرء کلم الم احد قبل خوف کفر عمل کتب حسن يا ملک ذلک لئک انت رئى

رئى ظلم عبد ارض انس اذا ذکر اتى نفس لم هدى سمع ثم کذب ولى لو وعد سمو قد حکم صلح اخر ذا کتب ن امر عند اول حسن شطن ضلل بعد حبب خوف عزز هذا بصر دعو اخذ الذى

است يكى جنگ تعرضى و آن اين است كه قومى به فكر جنگ با ما نباشند و بخواهند در صلح و مسالمت زندگى كنند ولى ما به آنها حمله كنيم. دوم جنگ دفاعى و آن اينكه گروهى

يوم خلف هذا اذا نزل انس عدو ذا الذى خلق نذر رحم رئى شهد امر لما قضى لو لم صلح ثم ظلم صدق عمل فرق اذ عبد سلط سحر عن حتى کلل اخذ يا قرء شطن نور کذب بغى فتح

ان احد الله اذ عمل نا الا نفس يوم بين وحد اله اول فى ربب قسم وله خير لما صلح سبح جنن ظلم ها ثم وقى ندو عذب کلل نن ک ندى علم ى لدى ب ايى شهد جمع سوء حين

به او تسليم شويد و متواضعان را بشارت بده . ه ف هم الذين ل امن ربب اله الله صلح بشر الى انن اذا قلب ب ذکر سلم عمل اول وله صحب ک خسر وجل وحد جنن من اخر حقق

کذب ملک مع جعل دعو ولى ذا نفس رئى ائى ولد هما خلف لو ظلم عند لم بشر وقى فضل صلح حسن ذوق رود وحد فصل بعض انث مسس

با شماست. به نظر مى‏آيد مراد آن است كه در اثر سستى آنهارا به صلح نخوانيد و گرنه اسلام دين صلح و مسالمت است [نساء:128]. * [ملك:27]. تدعّون از باب افتعال به

س ى موه سئل رسل ان الى انس الذين يوم جبل هن اتى سلم امر انتم فى زکو الذى صلح توب ضلل مسک نفق حبل ذا نفس رود قد دخل کان نن عن صلو عصم لم قلل قوم اوى نصر

حصر يوم ليس دبب دبر نبو ورى لدى فجر کم ثم عظم نعم ان کفر ضلل مثل عذب نشء صلح جهنم تمم قوم ثوى انث حمر قمص بعد صوم کلم رسل اننى وحد على الى امن حلى جزى

آرى، خدا به هر چيزى داناست. و آنان که بعد از شما ایمان آوردند و (یا بعد از صلح حدیبیه) هجرت گزیدند و به اتفاق شما جهاد کردند آنها نیز از شما مؤمنان هستند،

انس يا اتى کذب قوم رحم لم ک جنن ذوق مرء ارض اول رهن وفى کثر غفر لو ثم قبل صلح خلو هدى قلب حسب خطء نسو صحب درى ظهر ذا بسل سرع شفق شرب اخر حمل ذکر شرک بحر

هذا رجل الذى اخذ حلم ابراهيم لعل ضرر يقظ اتى عجب ذا انس قبل قرء عصى انت تبع صلح ليل يوم سلم ها دين طوع ثلث وله نکر جور عصو سمع کره رقد اذن جهنم مول ليس صوم

و پر نعمت منزل آنهاست. هم ها ورث فى خلد ارث ل نزل الذين جنن کون قد لا بغى صلح خلق اول عمل عن انس امن انن

بعد کتب هل اوى هو قد بدل قبل قرآن غفر نزل حرث رهق هذه خلق ثلث مئى کيل ضعف صلح الذى مهد سجد شکر رتل لو جند سمو عصى زلف مقت انس

کلا ربب عظم حسن هو امن کفر اول جعل دخل هدى رسل کتب ذکر الذى ثم س الا امر صلح ا قرء اخذ کسب غفر ظلم يسر خلف بعد نور وجد شقق بين مع لم هذا نصر اخر بل عذب

الذى امر کفر هو علم ن انا ذکر خلص اتى ذا بصر رسل ظلم کلل قد خبر اول قدر نزل صلح رزق يوم هما بنو شرک دين ارض شکر وقى دعو سبح هذا حسن اذا انس ذلک عمل سمو خلق

نفس ها الله اله وله وسع ک من ب ل ه ما امن علم ان هن نا فى سبق هو صير هم انا صلح قسط عرف ذکر اتى الى عمل حرض وزن اجر الذين اول لدى کسو خير ظلم ربب کيل اذا

وله هم ربب اله ک على ف الله انن لا عند کم هدى ها الذين اول ا اخر دنو قبل ب صلح اهل شدد حيى ايى ترک فسد امن وذر ان کون عذب جىء ارض اثر سقر نن جعل نا لم قول

ى دخل لعل فجر کور ا غشى وعد نعم قدر غشو او رضو يوم بل عند خلل عدن قد بغى صلح ذکر وقى الا بين عمل شرب فلک کبر ثمر ثم رسو شىء نوم دعو عن عظم نزل فضل خرج

گمراهان و استحکام پیوندهای اجتماعی از بدکار) گذشت کند (و میان خود و میان او) صلح و صفا به راه اندازد، پاداش چنین کسی با خدا است. خداوند قطعاً ظالمان را دوست

را بيست و يك شب محاصره فرموده بود و آنها طلب صلح نمودند بهمان نحو كه بنى نضير كه دسته ديگر از يهود بودند صلح كرده بودند كه بروند در اذرعات و اريحا از بلاد

المغرقین ... إنه لیس من أهلک إنه عمل غیر صلح) ۵- نوح(ع) ، ناآگاه به تباهى و فساد بى حد فرزند ناخلف خویش (إنه عمل غیر صلح) ۶- نوح(ع) ناآگاه به گسستن پیوند فرزندى

قول ک اذ فرعون ربب الى انن صالح قبل اول لوط کفر ابراهيم هلک بين ثمود مثل ه صلح اتى رس مدن جىء اما مدين قرع الله طغو حقق أما صعق وتد ان ذکر نذر ظلم لا ايى

خير دنو ل کم ک اخر ها حسن ه کفر رود على کبر ربب اتى کون فى ب ثوب ما علم قوم صلح لا رئى امن غشى وضع سندس خضر ضرب ارک غشو حين نعم استبرق ذلک الذين ان هن انن

أما الله قول اذا شمل ها شهد لئک عمل اله حمل امن کون وله ى ا لا الک حرم ليس صلح ثنى مثل حرر حظظ وسم حيى سمو وهب بعض اول دعو کلل ن الذين عفو نطف تلک نبء دخل

اتى حتى ن امن رسل شدد ذکر صبر رئى وزر وفى جزى يا قسط فجر هن کسب وعد الا سئل صلح جىء نذر انس نعم التى حسب بين انت اذ ردد زوج خير دنو هو لم زيد لما انتم رجع

تفسير است. ف الله اله وله ه انن من هم على کم الذين ثم ل الى ان رحم امن توب صلح لا عمل ک ربب اول هو ب الا کون غفر بعد ما علم قول ها ى عذب قبل کفر يا نا سوء

ذٰلِک مَن الّتِي أُولٰئِک فِي طَيّبَة خَالِدِين يُحَلّوْن اللّه مَسَاکِن صَلَح الْفَوْز هُو خَيْر الْعُلَى الْمُتّقِين فَأُولٰئِک مَآب شَيْئا الدّار الْکَبِير