نتایج جستجو

«اَعْذِبُوا عَنِ النِّساءِ مَا اسْتَطَعْتُمْ»، عاذب و عذوب كسى را گويند كه از اكل و شرب امتناع كند. على هذا عذاب مصدر به معنى فاعل است يعنى: آنچه مشّقت دارد و مانع

سمن سمو سهر سهو سوط سوف سوق سوى سير سينين سکب سکن شئم شئن شتت شتو شجر شدد شرب شرح شرر شرق شعب شفع شفق شقق شقو شقى شمخ شمس شمل شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح

تکرار در قرآن: ۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ها لا من فى عين ب شرب على کون مزج طوف لغو هم قدر ترب ابريق عنب کعب دهق کوب سمع فوز بيض ل حدق برر

ارْزقْنا. اين لفظ دوبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. من نهر غير خلص دمى ه لم شرب دمو سوغ دمم طعم اسن ل فرث بين موه ثمر نخل عنب خمر لذذ ها بطن فى

بعضى آن را به «ابرهاى باران زا» تفسیر کرده اند. نزل ه ام من نحن لو انتم شىء شرب ا جعل الذى اجج موه

را در جنايت به طور استعاره دانسته است . ف ک ب اکل على رطب جنن برق استبرق شرب ايى دنو من قرر سقط عين ها بطن الو اما نخل الى فرش جذع رئى ربب وکء

على بين جعل کلل سود الک قوم وقد ربب خور اخذ علو لئک وجه اجج ک صلح ملح ضرب شرب ما لم طهر امن هذا الله ربو

مرتبه به معنى مهربان و بقيّه به معنى آب جوشان . من لا هم ه ف ل فى انن ما شرب ها ک ب کون حمم عذب ثم الا ذا برد بين لو ذوق بصر جحم جرم شمل ظلل غسق نور بطن

اجمعين. من هم ها ب غرف ه فى ل جرى الا فوق تحت بنى ما ف الذين يدى وقى ى جزى شرب ن امن عمل جنن نهر ربب نا اول امم سعى صبر اوى لقى نن ائى جعل ضعف ايى خلد بوء

نعم فوز خلق هو بين لغب تبع ا وقى ابو يئس ارض تلک نذر عدد حزن فرح اکل حتى شرب غلم نفح ندو نوب اهل يا

طور استعاره است. ب ما کسب من ها ل نفس الذين ان هم ه اول ذکر اخذ ليس دنو عدل شرب لا حيى حمم کلل غرر عذب دون لهو

خلود ندارد. لا فى ها بلغ جمع ف مضى ذوق لما او اوب لبث بحر برد ل بين طغى هما شرب حتى طغو نسى برح حوت ه ریشه_خلد

به خود ثمودیان. (لها شرب و لکم شرب یوم معلوم) «شرب» به یک نوبت از آب گفته مى شود تقدیر آیه چنین است: «لها شرب یوم معلوم و لکم شرب یوم معلوم; نوبتى از آب

به معناى «شراب» گرفته اند و شامل گناهانى مى شود که جنبه فردى دارد (مانند شرب خمر). اثم‌ (۴۸ بار) گناه - خمر - قمار - كار حرام -(قاموس) نام كارهايى است

خدا: تشویق خدا ۲۰ خمر: ترک خمر ۳ ; خمر قبل از تحریم ۲، ۵ ; شرب خمر در صدر اسلام ۱ ; گناه شرب خمر ۳ خوردنیها: استفاده از خوردنیها ۶ رستگاران:۵ رستگارى: عوامل

ها ف ل انن بطن طعم ان ملء اثم نا ک جعل ام رحم مهل غلى عزز نزل خير فى فتن شرب هو کذب اکل ه ظلم ذلک ا ضلل عمل وله

مى‏كند. يعنى طعام و شراب خودت را ببين كه متغيّر نشده است . ک نظر الى لم حمر شرب جعل طعم ل اوى ف ائى عوم

ائى خلص عقب فسد لکن الله قول طوف جىء بل ايى الا سوغ خرج شدد اخذ طعم صدق بطن شرب سال هم اذ عرض ک حمد فصل انتم لو وقى نفس لن کبر قدس جعل ا رسل دور

سبح قول بين قمل خلص ائى قمص سوغ بل ايى جرد اله عبد وثق خرج ک فصل نفس سال شرب فسد عقب ان طوفان حمد وقى بطن اخذ صدق طوف شدد جىء الا طعم ثمر قدس هم اذ عرض

خلص نيل لکن ائى فى سبح کون بل سوغ فرث ايى ضفدع نفس اله خرج بين سال قمل وله شرب فصل حمد وقى قمص جرد وثق طوفان ثمر ان قدس عقب کبر فسد دور اخذ نخل بطن الا جىء

يا عسل. و همچنين تنگ و چرس نيز حرام باشد. تمام استعمالات از خريد و فروش و شرب و غيره، حتى نشستن در مجلس مسكرات و خوردن چيزى در آن از آب و ميوه و غذا، بيست

توضيح بيشتر به «كافور» رجوع شود تسنيم فقط يكبار در قرآن يافته است. نفس عين شرب من ب ه ها مزج قرب انن ل الذين ف ذلک

اوى نعم سئل علو کبر حور ربب ل ملک موت سمع صرف کذب حيى الى دون صعق صوب حسن شرب رفق حذر مشى او

سرف على الى زين ذکر هو انتم امر ها امن يوم جزى بل طوع ربب هلک نعم اوى ائى شرب حرم حمل عند جىء علو رسل حصد خرج کذب ايى فسد بدر موسى ريب قتر شىء نزل قصو نفق

لو الا مسک يا دين قرن صغر لمز حقق سعى خير هما يهود مرى کما هدى غيب اخر بعض شرب لغو عذب نحر عزير

آیات شامل این کلمه «شِرْب» از مادّه «شُرْب» به معناى سهم و نوبت آب است. شرب‌ (۳۹ بار) (بر وزن قفل) نوشيدن. راغب گويد: آن نوشيدن هر مايع است آب باشد يا

کذب اوى شدد علم مؤتفکة آدم اين صبر زيد کبر برر ابو ورق لقف هما ثعب نهى فوز شرب قوم دبر

نا ثلث فوق شعب لو ذى شکر دخل اکل هو امر ذلک يمن سود عذب وقى روح بل عکف ذلل شرب طهر ثم سکن کون طلق خلق بعد غنى عين رسل موت نحن عقب جبل نضد کظم ارض علم خوف

علم ى لدى ب ايى شهد جمع سوء حين ائى اوى عن على وجد ا سجد تجر بحر جند رزق شرب عبد يعقوب قوم فرض دور حزن هما شحح شطن نصب اهل حتى الذين التى حرم عدو کثر قرى

شىء نظر حقق ينع اوى لا زيتون ذکر رمن يوم خلف نا سمو اهل اخذ سلک غفر بشر نفس شرب ائى لون هذا علم حوط الذين طلب صبح ذا صبر کمم زيت مول الله کون سبل شکر عين

ترف اذا عذب ى نصب نا فى رجل ک شطن بئس ذا ن مسس هذا حسس کم سکن غسل برد لما شرب ف

تشنه مى‏نوشند(نعودبالله). اين كلمه تنها دوبار در كلام الله مجيد آمده است. هم شرب انن ه ف ذا ودى قول کلل هذا فى حمم نزل ما لا من يوم فعل الا رئى على دين لم

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأخُذَكُم‌ عَذاب‌ُ يَوم‌ٍ عَظِيم‌ٍ

بل قسور الله رئف زين انس نکر قوم رود کم ائى ذکر خلق الذين سود اله ربب وله شرب ثم عن ما ايى کذب توراة دبب سخر لا طعم علم ثمر ه غضض

ليل نجو ضرب کذب جدد کون اول صدق سبل ذوق حتى سبق رود يحيى لا احد جبل بشر اهل شرب رئى

کثر غفر لو ثم قبل صلح خلو هدى قلب حسب خطء نسو صحب درى ظهر ذا بسل سرع شفق شرب اخر حمل ذکر شرک بحر خرج مول اهل فضل ذات شطن لهب

غير ه قول سود سوء بين هى على خيط ها نظر جيب اذا ب ملء الذين الى خلف عذب لون شرب بعض ى لا اوى جنح کنن ضمم يوم هن يوسف لذذ جدد حمر عظم ائى جبل رحم اول کان قبل

وعد نعم قدر غشو او رضو يوم بل عند خلل عدن قد بغى صلح ذکر وقى الا بين عمل شرب فلک کبر ثمر ثم رسو شىء نوم دعو عن عظم نزل فضل خرج سوع موه شکر

اختصاص دارد. در هر دو آيه «بها» براى تعديه است زيرا از فرّاء نقل شد كه فعل: شرب هم بنفسه و هم با باء متعدى مى‏شود در نهج البلاغه آمده «قَدْذاقُوا حَلاوَةِ

«اَعْذِبُوا عَنِ النِّساءِ مَا اسْتَطَعْتُمْ»، عاذب و عذوب كسى را گويند كه از اكل و شرب امتناع كند. على هذا عذاب مصدر به معنى فاعل است يعنى: آنچه مشّقت دارد و مانع

به اشكال مختلف روزه مى‏گيرند مثل روزه از گوشت، روزه از شير، روزه از اكل و شرب، و در قرآن حكايت روزه زكريا از سخن گفتن هكذا روزه مريم از سخن گفتن شده است

به اشكال مختلف روزه مى‏گيرند مثل روزه از گوشت، روزه از شير، روزه از اكل و شرب، و در قرآن حكايت روزه زكريا از سخن گفتن هكذا روزه مريم از سخن گفتن شده است

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. وَ لا تُطِيعُوا أَمرَ المُسرِفِين‌َ (151) الَّذِين‌َ يُفسِدُون‌َ

آب داغ و جوشان دوزخ را همچون شترى تشنه، با حرص و ولع خواهند نوشید. (فشربون شرب الهیم) «هیم» جمع «هیماء» است و «هیماء» به شتر تشنه گفته مى شود. تشبیه حالت

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. إِنِّي‌ لَكُم‌ رَسُول‌ٌ أَمِين‌ٌ (143) فَاتَّقُوا اللّه‌َ

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. أَ تُترَكُون‌َ فِي‌ ما هاهُنا آمِنِين‌َ (146) فِي‌ جَنّات‌ٍ

سهم ناقه از آب (کلّ شرب محتضر) ۷ - مجاز نبودن قوم ثمود، براى حضور در کناره هاى آب در زمان اختصاص یافته به ناقه صالح (قسمة بینهم کلّ شرب محتضر) ظاهراً واژه

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. وَ إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَهُوَ العَزِيزُ الرَّحِيم‌ُ (159) تفسيرش‌

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. إِنِّي‌ لَكُم‌ رَسُول‌ٌ أَمِين‌ٌ (143) فَاتَّقُوا اللّه‌َ

آیات، متوجه کافران و منکران معاد است. دعوت از آنان براى مطالعه در نقش آب شرب در زندگى بشر، بدان منظور است که آنان پى به قدرت الهى ببرند و بدین وسیله از

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. أَ تُترَكُون‌َ فِي‌ ما هاهُنا آمِنِين‌َ (146) فِي‌ جَنّات‌ٍ

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. أَ تُترَكُون‌َ فِي‌ ما هاهُنا آمِنِين‌َ (146) فِي‌ جَنّات‌ٍ

دنو ابراهيم نفس ترب دين صوب زيد بشر عند ارث کفر ها ذا کفل بصر ثم سلم حبب شرب امن سفه لقى احد قوى الا دور موت شىء لذذ بين کيف بسط قنت مول أما رود انا

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. ما أَنت‌َ إِلاّ بَشَرٌ مِثلُنا فَأت‌ِ بِآيَةٍ إِن‌ كُنت‌َ

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. أَ تُترَكُون‌َ فِي‌ ما هاهُنا آمِنِين‌َ (146) فِي‌ جَنّات‌ٍ

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. قالُوا إِنَّما أَنت‌َ مِن‌َ المُسَحَّرِين‌َ (153) جز ‌اينکه‌

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. إِذ قال‌َ لَهُم‌ أَخُوهُم‌ صالِح‌ٌ أَ لا تَتَّقُون‌َ (142)

براى شما از سنگ به قدرت خود بيرون آورده. وَ سُقْياها: و واگذاريد شرب او را. يعنى مانع شرب او مشويد، در وقتى كه نوبت او است تا عذاب به شما فرود نيايد. بِسْمِ

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. فَعَقَرُوها فَأَصبَحُوا نادِمِين‌َ (157) ‌پس‌ پي‌ كردند ناقه‌

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. وَ لا تُطِيعُوا أَمرَ المُسرِفِين‌َ (151) الَّذِين‌َ يُفسِدُون‌َ

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. إِنِّي‌ لَكُم‌ رَسُول‌ٌ أَمِين‌ٌ (143) فَاتَّقُوا اللّه‌َ

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. أَ تُترَكُون‌َ فِي‌ ما هاهُنا آمِنِين‌َ (146) فِي‌ جَنّات‌ٍ

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

آیات شامل این کلمه «شَراب» از مادّه «شُرْب» به معناى نوشیدنى است. شرب‌ (۳۹ بار) وَ مِن لَهُم مِنْه عَذَاب حَمِيم بِمَا فِيه هٰذَا لَکُم الّذِين فِيهَا

به طالوت نیز نبودند. (فمن شرب منه فلیس منّى و من لم یطعمه فانّه منّى ألاّ من اغترف غرفةً بیده) کلمه «الاّ» استثناى از «فمن شرب» است; بنابراین لشکر طالوت

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

عَنْها وَ لا يُنْزِفُونَ «19» لا يُصَدَّعُونَ عَنْها: دردسر نكشند به سبب شرب آن، يعنى آن خمر را خمارى نباشد تا موجب صداع شود، و اين شراب طهور باشد، چنانچه

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

السّلام جارى فرمود و آبش را بنوبه براى ناقه و آنها مقرّر داشت و فرمود لها شرب و لكم شرب يوم معلوم. فَأَخَذَهُم‌ُ العَذاب‌ُ إِن‌َّ فِي‌ ذلِك‌َ لَآيَةً وَ ما كان‌َ

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

با دست خود اخذ و تناول كند «اِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ» استثنا است از «فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ» در صدر آيه. ناگفته نماند: آيه شريفه چنين است فَلَّمَّا فَصَلَ طالُوتُ

آیات شامل این کلمه شرب‌ (۳۹ بار) وَ أَ مَنَافِع فَلا فِيهَا يَشْکُرُون لَهُم اتّخَذُوا يَأْکُلُون مِن مِنْهَا دُون اللّه در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه نزل‌ (۲۹۳ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) يَوْم هٰذَا الْهِيم الدّين شُرْب نَحْن الْحَمِيم فَشَارِبُون خَلَقْنَاکُم فَلَو مِن لا عَلَيْه تُصَدّقُون

آیات شامل این کلمه شرب‌ (۳۹ بار) وَ فِي عَصَيْنَا قُلُوبِهِم الْعِجْل سَمِعْنَا بِکُفْرِهِم قَالُوا قُل اسْمَعُوا بِئْسَمَا يَأْمُرُکُم بِه بِقُوّة إِيمَانُکُم

آیات شامل این کلمه شرب‌ (۳۹ بار) وَ لا جَزَاء إِلاّ کَان إِن طَهُورا حَمِيما فِيهَا رَبّهُم هٰذَا سَقَاهُم بَرْدا غَسّاقا وِفَاقا لَکُم فِضّة مِن يَذُوقُون

کلمه «مُحْتَضَر» اسم مفعول از مادّه «حضور» است. حضر (۲۴ بار) فَنَادَوْا شِرْب صَاحِبَهُم فَتَعَاطَى کُل فَکَيْف بَيْنَهُم فَعَقَر کَان قِسْمَة عَذَابِي

آیات شامل این کلمه شرب‌ (۳۹ بار) وَ أَ مِمّا نَحْن لَئِن أَنْتُم الّذِي أَطَعْتُم الْمَاء يَشْرَب أَنْزَلْتُمُوه فَرَأَيْتُم بَشَرا مِن مِنْه مَحْرُومُون

بار) وَ لا بِسُوء فَيَأْخُذَکُم عَذَاب اللّه يَوْم فِي أَرْض فَعَقَرُوهَا شِرْب مَعْلُوم تَأْکُل لَکُم قَرِيب أَلِيم فَذَرُوهَا عَظِيم اذْکُرُوا فَقَال فَأَصْبَحُوا

اذْکُرُوا تَمَتّعُوا فَأَصْبَحُوا إِذ مَعْلُوم فَأَخَذَهُم نَادِمِين جَعَلَکُم شِرْب خُلَفَاء تَأْکُل دَارِکُم لَکُم مِن ثَلاَثَة فَذَرُوهَا در حال بارگیری..

آیات شامل این کلمه شرب‌ (۳۹ بار) وَ عَيْنا بِهَا مِن مِمّا الّذِين کَافُورا تَسْنِيم مِزَاجُهَا الْمُقَرّبُون مِنْه عِبَاد إِن تَشْرَبُون کَان لَئِن تَأْکُلُون

سَمِيّا نَحْن بَيْنَهُم کُل مُرْسِلُو نَرْزُقُک الْأَرْض يَقُول خَيْر الْأَشِر شِرْب إِنّا الْإِنْسَان السّمَاوَات الْعَاقِبَة لِلتّقْوَى رَب در حال بارگیری.

قَرِيب عَظِيم فَقَال اذْکُرُوا إِلاّ تَأْکُل تَمَتّعُوا فَأَصْبَحُوا إِذ شِرْب نَقُول لَکُم نَادِمِين إِن اشْهَدُوا بِمُؤْمِنِين جَعَلَکُم فَذَرُوهَا خُلَفَاء

نمودند و گفتند براى ما از اين سنگ بيرون آور شتر ماده آبستن ده ساله كه يكروز شرب تعلق به او داشته باشد و ما به عوض شير او را بياشاميم و آن را آن روز تصرف نكنيم

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

فَلَمّا ذٰلِک يَنْفَع صِدْقُهُم رَبّي مَع رَب نُنَزّل لِيَسْأَل غَلِيظا شِرْب رَأَى بِصِدْقِهِم قَد هٰذِه لِيَعْلَم أَنّي يَأْتِيکُم النّار قَمِيصَه الْمَلاَئِکَة

عَلَى کَان سَمِعُوا رِزْقا يَا آبَاءَنَا هُو وَجَدْنَا عَاکِفُون قَد أَوْحَى شِرْب لَهُم رَبّک تُحَدّث أَخْبَارَهَا قَوْم الشّمْس بِأَن عَابِدِين فَلا هٰذِه

عَلَيْک لِتُصْنَع اشْتَعَل أَنْت وَهَن اغْتَرَف مِنّي فَأَرْسِلْه هُو جَهَنّم شَرِب حَق تَبِع عَصَانِي أَلْقَيْت مَعِي عَلَى قَال اتّبَع بَطْنِي الرّأْس هَارُون

هم به عقيده شما پروردگار عالم را صورتى نيست. و نيز خود مى‌گوئيد عيسى اكل و شرب داشت و به تدريج از كودكى، نشو و نما كرد و بزرگ شد و رفتن و آمدن و خواب و بيدارى

آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها براى صفاء آن و شرب ايشان و درختان بهشتى ايجاد و جارى فرموده و هيچ وقت قطع نميشود ميباشند و ميوجات

طبيب انتفاع حاصل نمايد، كه به دستور آن طبيب رفتار نمايد، يعنى امر او را در شرب دواى تلخ و نهى او را در پرهيز از اغذيه لذيذه و ميوه‌جات طيّبه پيروى نمايد

هاى بهشتى تفسیر آیات فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ «54» فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ «55» هذا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ «56» و روى آن از آب جوشان مى‌نوشيد

قربانيها چندين برابر؛ پس شيطان درخت را حركت شديد و آنها را وعده مى‌داد و بعد به شرب خمر و ساز و طرب مشغول تا مدهوش مى‌شدند، دوازده شبانه روز به اين حال و برمى‌گشتند

ساخت. تفسیر آیات ۱ - قوم صالح، رسالت او را تکذیب کرده، فرمان رعایت ناقه و شرب آن را دروغ انگاشتند. (فکذّبوه) ۲ - قوم ثمود، ناقه صالح را پى کرده، آن را به

يُصْهَر سَوَاء الْجَحِيم ذُق فَاعْتِلُوه عَذَاب رُءُوسِهِم کَغَلْي يُسْحَبُون شُرْب بِه إِنّک عَلَيْه الْهِيم إِلَى مَا أَنْت السّلاَسِل نُزُلُهُم رَأْسِه الْعَزِيز