نتایج جستجو

آنرا روى ميدهد آشوبى در زمين و فسادى بزرگ. تفسير خداوند پس از اثبات دوستى و تعاون و توارث ميان مسلمانان در آيه قبل نهى فرموده است ايشانرا از ايجاد اين معانى

إذا أصابهم البغى هم ینتصرون) برخى از مفسران «إنتصار» را به معناى «تناصر» (تعاون و همیارى) گرفته اند; یعنى، مؤمنان راستین آنانند که هر گاه مورد ستم و تجاوز

بازگشت به خدا ۷ بهشت: تعدد باغهاى بهشت ۸; موجبات بهشت ۵; نهرهاى بهشت ۸ تعاون: آثار تعاون ۱۱، ۱۴، ۱۶ توبه: آثار توبه ۵; آثار توبه نصوح ۳، ۶; توبه نصوح ۱، ۲،

از اجتماع معناى ديگرى در نظر نيست ايضاً و در شهرهایی كه به صورت اجتماع و تعاون و همكارى زندگى مى‏كرده‏اند بكار رفته مثل [اعراف:161]. و مثل [يوسف:82]. كه

داده مى‌شود و چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر

اجتمعت الإنس و الجنّ على أن یأتوا بمثل) ۱۰- امکان ارتباط، اتفاق نظر، همکارى و تعاون میان انسان و جن (قل لئن اجتمعت الإنس و الجنّ على أن یأتوا بمثل) از اینکه

داده مى‌شود و چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر

داده مى‌شود و چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر

كمتر يا نعمتى ديگر داشت، مردم براى جبران كمبودها دور هم جمع مى‌شوند و صفات تعاون و سخاوت از طرف دارنده نعمت و صفات قناعت و عفّت و صبر از سوى نادار شكوفا مى‌شود

كار و اداره‌ى زندگى فقرا از طريق بيت‌المال و بستگان نزديك و قرض‌الحسنه و تعاون و ... تأكيد مى‌كند؛ ولى با اين حال فقر، بهانه و مجوّز سرقت نيست. «3» سيستم

الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ (74) چون بيان تعاون و توارث مهاجر و انصار و بر ترك آن تهديد فرمود ثانيا، از پاداش هجرت و نصرت

ضعيف‌ترين فرد جامعه مى‌تواند با شخص اوّل جامعه ملاقات كند. 3. جامعه نياز به تعاون و همكارى دارد. تبر از يك نفر و چوب آن از ديگرى، هماهنگى و سازندگى و تبر سازى

هم پشتى کنید)، استفاده مى شود. گفتنى است «تظاهر» (مصدر «تظاهرا») به معناى تعاون و هم پشتى است. ۱۰ - همسران خطاکار پیامبر(ص) (حفصه و عایشه)، در معرض تکرار

مى‌آيد كه خشوع در برابر خداوند متعال (نماز) و داشتن روحيّه ايثار و انفاق و تعاون و حفظ حقوق ديگران و اميد به آينده‌اى روشن و پاداش‌هاى بزرگ الهى، از آثار

بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ‌: بعضى از ايشان محبان و دوستان برخى ديگرند در تعاون و تناصر يكديگر در طريق قديم و دين مستقيم. و معاونت آنان بر اين وجه است كه

به هم نزديك شده و دل‌ها مهربان مى‌شود و زمينه‌ى تربيت نسل پاك و روحيه‌ى تعاون فراهم مى‌شود. «7» در روايات مى‌خوانيم: «براى ازدواج عجله كنيد و دخترى كه

عبادت است. كُنْتَ فِيهِمْ‌ ... فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ 6- تقسيم كار، تعاون و شريك كردن ديگران در كارهاى خير، حتّى در حسّاس‌ترين موارد، از عوامل الفت

از طريق تعاون و خدمت متقابل امكانپذير نيست ، هر گاه همه مردم در يك سطح از نظر زندگى و استعداد، و در يك پايه از نظر مقامات اجتماعى باشند اصل تعاون و خدمت

در آن اخذى و اعطائى باشد. بنابراين بناچار افراد مجتمع در شؤ ون زندگى خود تعاون دارند، يك فرد چيزى از خود به ديگرى مى دهد تا از چيزى مثل آن و يا بيشتر از

از آن ندارد درنمى يابد مگر به اجتماع افرادى كه در كارهاى حياتى با يكديگر تعاون مى كنند. كارهايى كه كثرت و تنوع آن به حدى است كه از عهده يك انسان برنمى آيد

اجتماعى هستند و حتى نمى توانند منافع خود را در نظر بگيرند و مسائلى مانند تعاون ، همدردى ، عواطف انسانى ، نوع دوستى براى آنها، مفهومى ندارد و پرستش ثروت

اصلاحى در جوامع انسانى بدون اين دعوت ميسر نيست ، چرا كه وحدت جامعه و همكارى و تعاون و ايثار و فداكارى همه امورى هستند كه از ريشه توحيد معبود سيراب مى شوند. اما

). منظور از «امر جامع » هر كار مهمى است كه اجتماع مردم در آن لازم است و تعاون و همكاريشان ضرورت دارد، خواه مساءله مهم مشورتى باشد، خواه مطلبى پيرامون جهاد

به مراتب بيشتر و خطرناك تر شده است . زيرا از يك سو، درهاى كمكهاى انسانى و تعاون به معنى حقيقى ، به روى مردم بسته شده و رباخوارى كه يكى از موجبات بزرگ فاصله

جلد ۷ صفحه ۸۵ عظمت و توانائى و قدرت و سربلندى يك ملت ، جز در سايه تفاهم و تعاون ممكن نيست ، اگر مشاجره ها، اختلافات كوچك اصلاح نشود، ريشه عداوت و دشمنى تدريجا

نمايد، ندارند، پس ايشان كه در دنيا متوسل به مودت شدند، تا از يارى يكديگر و تعاون اجتماعى و پشتيبانى از هم بهره مند شوند، به همين خاطر شرك ورزيدند، روز قيامت

يكدگر در سير و پيشرفت شوند. از سوى ديگر، اين معنا مسلم است ، كه وقتى اين تعاون ، و عدالت اجتماعى برقرار ميشود، كه قوانين آن بر طبق دو نوع مصالح و منافع

معلوم نيست چه زمانى از جوامع انسانى ، ريشه كن خواهد شد، و زندگى بشر بر پايه تعاون و احترام متقابل انسانها و كمك به پيشرفت يكديگر در تمام زمينه ها خواهد انجاميد

وجوب كفائى آن كرده اند ولى بسيارى گفته اند كه اين كار نيز مستحب است و نوعى تعاون «بالبر و التقوى » (كمك در انجام نيكى ها) محسوب مى شود، و از جمله هاى آينده

رهبانان مسيحيت از آن پرهيز كند. و نيز از آنجا كه طبع بشر اجتماعى زيستن و تعاون در زندگى است ، حكم حقيقيش اين است كه در زندگى با ساير مردم شركت نموده ، از

مزاياى نعمتهاى زمينى كه خداى تعالى برايشان خلق كرده برخوردار باشند و ترحم و تعاون و كمك به يكديگر در بين آنان حاكم باشد و در بينشان هيچگونه تجاوز و تزاحمى

است كه هر گونه قدمى و سخنى و درمى در اين راه را شامل مى شود. بدون شك اصل تعاون اسلامى ايجاب مى كند كه مسلمانان در همه زمينه ها به يكديگر كمك كنند ولى تصريح

اجمالى شفاعت را همه ميدانند، چون همه انسانها در اجتماع زندگى ميكنند، كه اساسش تعاون است . و اما معناى لغوى آن به تفصيل : اين كلمه از ماده (ش ف ع ) است ، كه در

نمی‌بیند، به همین دلیل در دنیای مؤمنان راستین برادری است و تفاهم، پاکی است و تعاون، امّا در دنیای مادّیگری استعمار است و استثمار، خونریزی است و غارت و چپاول

حساب و مؤ اخذه معفو مى شود، و اين بدان جهت است كه اساس اجتماع مدنى انسان بر تعاون و مبادله منافع ، و رفع حوائج بر پا شده ، و چون احتياج هميشه و براى همه هست