العنكبوت ٦٢

اللَّهُ‌ يَبْسُطُ الرِّزْقَ‌ لِمَنْ‌ يَشَاءُ مِنْ‌ عِبَادِهِ‌ وَ يَقْدِرُ لَهُ‌ إِنَ‌ اللَّهَ‌ بِکُلِ‌ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌

ترجمه

خداوند روزی را برای هر کس از بندگانش بخواهد گسترده می‌کند، و برای هر کس بخواهد محدود می‌سازد؛ خداوند به همه چیز داناست!

|خدا براى هر يك از بندگانش كه بخواهد روزى را فراخ مى‌كند يا تنگ مى‌گرداند همانا خدا به هر چيزى داناست

خدا بر هر كس از بندگانش كه بخواهد روزى را گشاده مى‌گرداند و [يا] بر او تنگ مى‌سازد، زيرا خدا به هر چيزى داناست.

خداست که هر کس از بندگان را خواهد وسیع روزی و یا تنگ روزی می‌گرداند، که همانا او به هر چیزی (از مصالح خلایق) داناست.

خدا روزی را برای هرکس از بندگانش که بخواهد وسعت می دهد و یا تنگ می گیرد؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست،

خدا روزى هر يك از بندگانش را كه بخواهد فراوان مى‌كند يا بر او تنگ مى‌گيرد. زيرا خدا به همه چيز داناست.

خداوند است که روزی را برای هرکس از بندگانش که بخواهد گشاده یا تنگ می‌دارد، بی‌گمان خداوند به هر چیزی داناست‌

خداست كه روزى را براى هر كه از بندگانش بخواهد مى‌گستراند و [يا] تنگ مى‌گرداند، زيرا كه خداى به هر چيزى داناست.

خداوند روزی هر کس از بندگانش را بخواهد فراوان و گسترده می‌کند و یا کم و تنگ می‌گرداند (برابر مصلحت و صلاح دیدی که خود می‌داند). خدا آگاه از هر چیز است.

خدا برای هر کس از بندگانش که بخواهد روزی را گشاده می‌گرداند و (یا برایش) تنگ می‌سازد. به‌راستی خدا به هر چیزی بسی داناست.

خدا فراخ گرداند روزی را برای هر که خواهد از بندگان خویش و تنگ گرداند برایش همانا خداوند است به همه چیز دانا

العنكبوت ٦١	آیه ٦٢	العنكبوت ٦٣
سوره : سوره العنكبوت نزول : ١٠ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَبْسُطُ»: توسعه می‌دهد. فراخ و گسترده می‌گرداند. «یَقْدِرُ»: کم می‌کند. تنگ می‌گرداند (نگا: رعد / ، اسراء، قصص / ).

تفسیر

• آيات ۶۱ - ۶۹، سوره عنكبوت
• ضد و نقيض ها در اعتقادات مشركين درباره خالق و مدبر عالم
• ضيق و وسعت روزى و معيشت بدست خداوند است و بس !
• توضيح اينكه زندگى دنيا لهو و لعب و زندگى آخرت حيات واقعى است
• حكايت تناقض ديگر از تناقضهاى مشركين
• مكه مكرمه حرم امن الهى است
• معناى آيه : ((والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا و ان الله لمع المحسنين ))
• بحث روايتى (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، به هر کس که بخواهد، روزى فراوان مى دهد. (اللّه یبسط الرزق لمن یشاء من عباده)

۲ - مشیت خداوند، تعیین کننده فراوانى و کمى روزى است. (اللّه یبسط الرزق لمن یشاء من عباده و یقدر له)

۳ - خداوند، به هرکسى که خود بخواهد، روزى کم عطا مى کند. (اللّه یبسط الرزق لمن یشاء من عباده و یقدر له) «قدر» و «تقدیر» تبیین کمیت چیزى است (مفردات راغب)، به قرینه مقابله با «یبسط»، «یقدر» در آیه، به معناى «کم و ضیق» است.

۴ - انسان ها، بندگان خدایند. (اللّه یبسط الرزق ... من عباده)

۵ - خداوند، بر هر چیزى عالم است. (إنّ اللّه بکلّ شىء علیم)

۶ - فراخى و ضیق روزى بندگان، ناشى از علم خدا به همه چیز است. (اللّه یبسط الرزق ... و یقدر له إنّ اللّه بکلّ شىء علیم)

۷ - فراخى و تنگى روزى بندگان، براى رعایت مصلحت آنان است. (اللّه یبسط الرزق لمن یشاء ... و یقدر له إنّ اللّه بکلّ شىء علیم) «لام» در «لمن» و «له» هر دو، براى منفعت است. نیز به دنبال فراخى و تنگى روزى بندگان، یادآورى علم همه جانبه خدا، مفید این حقیقت است که قبض و بسط روزى انسان ها، تابع مصالحى است و آنها را، خدا مى داند.

موضوعات مرتبط

• انسان: عبودیت انسان ۴
• بندگان خدا :۴
• خدا: آثار علم خدا ۶; آثار مشیت خدا ۲، ۳; رازقیت خدا ۱، ۳; مشیت خدا ۱; وسعت علم خدا ۵، ۶
• روزى: مصلحت در ازدیاد روزى ۷; مصلحت در کمبود روزى ۷; منشأ ازدیاد روزى ۱، ۲، ۶; منشأ کمبود روزى ۲، ۳، ۶