الصافات ١١٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

ما به او و اسحاق برکت دادیم؛ و از دودمان آن دو، افرادی بودند نیکوکار و افرادی آشکارا به خود ستم کردند!

و بر او و بر اسحاق بركت داديم، و از فرزندانشان برخى نيكوكارند و برخى آشكارا بر خود ستمكارند
و به او و به اسحاق بركت داديم، و از نسل آن دو برخى نيكوكار و [برخى‌] آشكارا به خود ستمكار بودند.
و بر ابراهیم و اسحاق برکت و خیر بسیار عطا کردیم، و از فرزندانشان برخی صالح و نیکوکار و برخی دانسته و آشکار به نفس خود ستمکار شدند.
و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند،
او و اسحاق را بركت داديم. و از فرزندانشان بعضى نيكوكار هستند و بعضى به آشكارا بر خود ستمكار.
و به او و به اسحاق برکت بخشیدیم، و از زاد و رود آنان، هم نیکوکار بود و هم آشکارا ستمگر در حق خویش‌
و بر او و بر اسحاق بركت داديم، و از فرزندان ايشان برخى نيكوكارند و برخى ستمكارى آشكار بر خويشتن.
ما به ابراهیم و (فرزندش) اسحاق خیر و برکت دادیم (در عمر و زندگی، در نسلهای آینده، در مکتب و ایمان، و ...) از دودمان این دو، افرادی نیکوکار به وجود آمدند، و هم افرادی که (به خاطر عدم ایمان) آشکارا به خود ستم کردند.
و بر (سر و سامان) او و اسحاق برکت فرو ریختیم. حال آنکه از نسل آن دو برخی نیکوکار و برخی به گونه‌ای آشکارگر، به خود ستمکار است.
و برکت نهادیم بر او و بر اسحق و از نژاد آنان است نکوکاری و ستمگری بر خویشتن آشکار


الصافات ١١٢ آیه ١١٣ الصافات ١١٤
سوره : سوره الصافات
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مُحْسِنٌ»: نیکوکار. مراد مؤمن و مطیع فرمان خدا است. «ظَالِمٌ»: ستمگر. مراد کافر و منافق و گنهکار است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ابراهیم و اسحاق(علیهماالسلام)، برخوردار از برکات و فیوضات الهى (سلم على إبرهیم ... و برکنا علیه و على إسحق)

۲ - از نسل ابراهیم و اسحاق (علیهماالسلام)، برخى نیکوکار و برخى ظالم به خویشتن گشتند. (و من ذرّیّتهما محسن و ظالم لنفسه)

۳ - احسان و نیکوکارى، مظهر ایمان و مصداق بارز دین دارى (و من ذرّیّتهما محسن) بیشتر مفسران بر این عقیده اند که تقسیم نسل ابراهیم و اسحاق(علیهماالسلام) به دو گروه محسن و ظالم، به این منظور است که نشان دهد برخى از آنان مؤمن و برخى دیگر کافر شدند و «احسان» اشاره به ایمان و «ظلم به خویشتن»، اشاره به کفر و شرک آنان دارد.

۴ - ظلم به خویشتن، نشانه کفر و مصداق بارز بى دینى است. (و من ذرّیّتهما محسن و ظالم لنفسه)

۵ - کفر و شرک، ظلم به خویشتن است. (و من ذرّیّتهما محسن و ظالم لنفسه) تعبیر «ظالم به نفس» درباره کافران و مشرکان، رساننده مطلب یاد شده است.

۶ - ضرر و زیان کفر و شرک، امرى روشن و شناخته شده (و ظالم لنفسه مبین)

۷ - بد و نااهل شدن فرزند از هر خانواده اى - حتى پیامبران - امرى است ممکن. (و من ذرّیّتهما ... ظالم لنفسه مبین)

۸ - تأثیر نسب و پیوند خویشاوندى در سرنوشت فرزندان و در هدایت و گمراهى آنان، امرى مطلق، قطعى و جبرى نیست. (و من ذرّیّتهما محسن و ظالم لنفسه مبین) دو گروه شدن نسل ابراهیم و اسحاق(علیهماالسلام) گویاى این حقیقت است که تأثیر نسب و خویشاوندى، در سرنوشت انسان و در هدایت و گمراهى فرزندان، مطلق و جبرى نیست; بلکه فرزندان از هر خانواده اى ممکن است خوب و یا بد باشند.

۹ - بدى و نااهلى فرزندان، تأثیرى در سرنوشت پدران و مادران نداشته و از شخصیت و شرافت آنان نمى کاهد. (و برکنا علیه و على إسحق و من ذرّیّتهما محسن و ظالم لنفسه مبین) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که برخى از فرزندان ابراهیم و اسحاق(علیهماالسلام) افرادى کافر و نااهل شدند; ولى در عین حال این دو پیامبر از الطاف و برکات الهى به طور کامل برخوردار بودند.

موضوعات مرتبط

  • ابراهیم(ع): ظالمان نسل ابراهیم(ع) ۲; فضایل ابراهیم(ع) ۱; محسنان نسل ابراهیم(ع) ۲
  • احسان: اهمیت احسان ۳
  • اسحاق(ع): ظالمان نسل اسحاق(ع) ۲; فضایل اسحاق(ع) ۱; محسنان نسل اسحاق(ع) ۲
  • انبیا: فرزند انبیا ۷
  • ایمان: نشانه هاى ایمان ۳
  • جبر: رد جبر ۸
  • خدا: برکات خدا ۱
  • خود: آثار ظلم به خود ۴; احسان به خود ۲; ظلم به خود ۲، ۵
  • خویشاوندى: آثار خویشاوندى ۸
  • دیندارى: نشانه هاى دیندارى ۳
  • سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۸، ۹
  • شرک: آثار شرک ۵; وضوح زیان شرک ۶
  • فرزند: آثار بدى فرزند ۹; امکان بدى فرزند ۷
  • کفر: آثار کفر ۵; نشانه هاى کفر ۴; وضوح زیان کفر ۶
  • گمراهى: زمینه گمراهى ۸
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۱
  • نسب: نقش نسب ۸
  • والدین: ملاک شرافت والدین ۹
  • هدایت: زمینه هدایت ۸

منابع