الشعراء ٨٣

رَبِ‌ هَبْ‌ لِي‌ حُکْماً وَ أَلْحِقْنِي‌ بِالصَّالِحِينَ‌

ترجمه

پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن!

|پروردگارا! مرا حكمتى عطا كن و مرا به نيكان ملحق گردان

پروردگارا، به من دانش عطا كن و مرا به صالحان ملحق فرماى،

بارالها، مرا حکمی ببخش (بر این مشرکان فرمانروایی ده) و به (رسل و) بندگان صالح خود ملحق ساز.

پروردگارا! به من حکمت بخش، و مرا به شایستگان ملحق کن.

اى پروردگار من، مرا حكمت بخش و مرا به شايستگان بپيوند.

پروردگارا به من حکمت ببخش و مرا به شایستگان بپیوند

پروردگارا، مرا حكمى- حكمت: انديشه و گفتار و كردار درست- ببخش و مرا به نيكان و شايستگان بپيوند.

(ابراهیم دست دعا به درگاه خدا برداشت و گفت:) پروردگارا! به من کمال و معرفت مرحمت فرما (تا در پرتو آن، حق را حق و باطل را باطل ببینم، و قدرت بر داوری صحیح در میان بندگانت داشته باشم)، و مرا (در دنیا و آخرت) از زمره‌ی شایستگان و بایستگان گردان.

«پروردگارم! به من حاکمیت و حکمتی (وحیانی) عطا کن و مرا به (آن) صالحان [:پیامبران] ملحق گردان؛»

پروردگارا ارزانی دار مرا حُکمی و برسانم به شایستگان‌

الشعراء ٨٢	آیه ٨٣	الشعراء ٨٤
سوره : سوره الشعراء نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«حُکْماً»: کمال و معرفت. شناخت عمیق همراه با قدرت داوری. کمال علم و عمل. حکمت (نگا: شعراء / ).

تفسیر

• آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
• سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
• توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
• اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
• ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
• اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
• وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
• مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
• مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
• بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
• وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
• فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
• بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
• دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
• بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
• دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا
• آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
• سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
• توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
• اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
• ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
• اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
• وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
• مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
• مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
• بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
• وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
• فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
• بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
• دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
• بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
• دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - ابراهیم(ع)، خواستار دانش و شایستگى از درگاه پروردگار (ربّ هب لى حکمًا وألحقنى بالصلحین) «حکم» مى تواند مرادف «حکومة» (سرپرستى و تدبیر امور مردم) و یامعادل «حکمت» (دانش و معرفت) باشد. برداشت یاد شده، بر پایه معناى دوم است.

۲ - لزوم استمداد انسان از خداوند در میدان عقیده و عمل (ربّ هب لى حکمًا و ألحقنى بالصلحین)

۳ - برخوردارى از حکمت و معرفت و قرار گرفتن در زمره صالحان، اوج کمال و سعادت انسان (ربّ هب لى حکمًا وألحقنى بالصلحین) با توجه به این که حضرت ابراهیم(ع)، به عنوان بزرگ ترین آرمان هاى ارزشى، این دو را از درگاه خدا تمنا کرده است، برداشت یاد شده استفاده مى شود.

۴ - دستیابى به اوج صلاح، در پرتو معرفت استوار و حکمت الهى (هب لى حکمًا وألحقنى بالصلحین) مقدم آوردن «حکمًا» مى تواند اشاره به تقدم رتبى و واقعى آن داشته باشد.

۵ - ابراهیم(ع) آرزومند دریافت حکومت از جانب خدا، براى هدایت و تدبیرامور مردم (ربّ هب لى حکمًا وألحقنى بالصلحین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که «حکم» در آیه معادل «حکومة» (سرپرستى و تدبیر امور خلق) باشد.

۶ - آرزوى به دست گرفتن حکومت و مدیریت جامعه ایمانى و درخواست آن از خداوند، امرى پسندیده و شایسته (ربّ هب لى حکمًا)

موضوعات مرتبط

• آرزو: آرزوى پسندیده ۶; آرزوى حکومت ۵; آرزو ى حکومت بر مؤمنان ۶
• ابراهیم(ع): آرزوى ابراهیم(ع) ۵; حکمت ابراهیم(ع) ۱; حکومت ابراهیم(ع) ۵; دعاى ابراهیم(ع)۱; قصه ابراهیم(ع) ۵; هدایتگرى ابراهیم(ع) ۵
• استمداد: استمداد از خدا ۲
• حکمت: آثار حکمت ۴; اهمیت حکمت ۳; درخواست حکمت ۱
• دعا: دعاى پسندیده ۶
• سعادت: عوامل سعادت ۳
• شناخت: آثار شناخت ۴; اهمیت شناخت ۳
• صالحان: اهمیت مقامات صالحان ۳
• صلاح: زمینه صلاح ۴
• عقیده: استمداد در عقیده ۲
• عمل: استمداد در عمل ۲