الشعراء ٢٠٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

تا متذکّر شوند؛ و ما هرگز ستمکار نبودیم! (که بدون اتمام حجّت مجازات کنیم)

تا آنان را تذكّر دهند، و ما ستمكار نبوده‌ايم [كه اتمام حجت نكنيم‌]
[تا آنان را] تذكر [دهند]؛ و ما ستمكار نبوده‌ايم.
این (هلاک بدان) پند و موعظه است (برای خوبان) و ما هرگز به کسی ستم نکردیم.
برای اندرز دادن و اتمام حجت؛ و ما هرگز ستمکار نبوده ایم [که مردمی را بدون فرستادن پیامبر نابود کنیم.]
تا پندشان دهند. زيرا ما ستمكار نيستيم.
[برای‌] پندآموزی، و ما ستمگر نبوده‌ایم‌
تا يادآورى و پندى باشد، و ما ستمكار نبوديم.
تا متذکّر شوند و بیدار گردند. ما هرگز ستمگر نبوده‌ایم (تا پیش از ارسال پیغمبران و اتمام حجّت بر مردمان، ایشان را عذاب دهیم).
(تا آنان را) یادواره‌ای (باشد). و ما ستمکار نبوده‌ایم.
یادآوردنی است و نیستیم ما ستمکاران‌


الشعراء ٢٠٨ آیه ٢٠٩ الشعراء ٢١٠
سوره : سوره الشعراء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ذِکْری»: یادآوری و عبرت. مفعول له است. یا خبر مبتدای محذوف و تقدیر چنین است: هذِهِ ذِکْری ....

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - انذارگرى پیامبران، در جهت تذکر و بیدار ساختن غافلان (لها منذرون . ذکرى)

۲ - کیفر جوامع کفرپیشه، پس از انذارهاى متعدد و یادآورى مکرر ارزش ها است. (و ما أهلکنا من قریة إلاّ لها منذرون . ذکرى)

۳ - انسان ها، نیازمند تذکر و یادآورى براى ره یافتن به حق (إلاّ لها منذرون . ذکرى)

۴ - ساحت خداوندى، مبرا از کمترین ظلم به بندگان (و ما کنّا ظلمین)

۵ - اتمام حجت الهى بر جوامع کافر پیش از نابودى آنان، جلوه اى از عدالت خداوند است. (و ما أهلکنا من قریة ... و ما کنّا ظلمین)

۶ - هلاک و عذاب کافران، نتیجه عملکرد خود ایشان (و ما أهلکنا من قریة ... و ما کنّا ظلمین)

۷ - مؤاخذه بندگان، قبل از بیان و اتمام حجت بر ایشان، ظلم و دور از ساحت خداوند است. (و ما أهلکنا من قریة ... ذکرى و ما کنّا ظلمین) مفاد مطلب یاد شده، همان «قبح عقاب بلابیان» است که از آیه مورد بحث استفاده مى شود.

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۷
  • اسماء و صفات: صفات جلال ۴، ۷
  • انبیا: آثار انذارهاى انبیا ۱
  • انذار: آثار انذار ۲
  • انسان: نیازهاى معنوى انسان ۳
  • تذکر: آثار تذکر ۲; تذکر ارزشها ۲
  • خدا: اتمام حجت خدا ۵; تنزیه خدا ۴، ۷; خدا و ظلم ۴، ۷; قانونمندى کیفرهاى خدا ۲; نشانه هاى عدالت خدا ۵
  • غافلان: تذکر به غافلان ۱
  • قواعدفقهى :۷
  • کافران: آثار عمل کافران ۶; اتمام حجت بر کافران ۲; تذکر به کافران ۲; عوامل عذاب کافران ۶; عوامل هلاکت کافران ۶
  • کیفر: ظلم کیفر بى بیان ۷
  • نیازها: نیاز به تذکر ۳
  • هدایت: ابزار هدایت ۳

منابع