الزخرف ١٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

همان کسی که زمین را محل آرامش شما قرار داد، و برای شما در آن راه‌هایی آفرید باشد، که هدایت شوید (و به مقصد برسید)!

|آن كسى كه زمين را بسترى براى شما گردانيد و براى شما در آن راه‌ها پديد آورد تا شما راه يابيد
همان كسى كه اين زمين را براى شما گهواره‌اى گردانيد و براى شما در آن راهها نهاد، باشد كه راه يابيد.
همان خدایی که زمین را مهد آسایش شما بندگان قرار داد و در آن راهها بر (تحصیل امر معاش و معاد) شما پدید آورد تا مگر هدایت یابید.
همان که این زمین را محل آرامش شما قرار داد و برای شما در آن، راه ها پدید آورد تا [به اهداف و مقاصدتان] راه یابید.
آن كه زمين را بستر شما ساخت و برايتان راه‌ها در آن پديد آورد، باشد كه هدايت شويد.
همان کسی که زمین را آسایشگاه شما ساخت و در آن راههایی پدید آورد باشد که راه یابید
همان كه زمين را آرامگاه شما كرد و برايتان در آن راه‌ها پديد آورد، باشد كه راه يابيد- به جاها و شهرهايى كه خواهيد، يا به شناخت حق تعالى-
کسی که زمین را گاهواره‌ی (زندگی و محلّ آرامش) شما کرده است و در آن راه‌هائی برای شما به وجود آورده است تا این که رهنمود شوید.
کسی که زمین را برای شما گهواره‌ای گردانید، و برای شما در آن راه‌هایی هموار نهاد؛ شاید راه یابید.
آنکه گردانید برای شما زمین را آرامگهی و نهاد برای شما در آن راههائی شاید رهبری شوید


الزخرف ٩ آیه ١٠ الزخرف ١١
سوره : سوره الزخرف
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَهْداً»: گاهواره. مکان آماده. (نگا: مجمع‌البیان الحدیث). «جَعَلَ لَکُمْ فِیهَا سُبُلاً»: (نگا: نحل / ، طه / ، انبیاء / ). «لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ»: تا به مقصدهای خود رهنمود شوید. تا به نشانه‌های قدرت خدا پی ببرید.


تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند زمین را - على رغم حرکت پیوسته آن - گاهواره اى آرام براى انسان قرار داده است. (الذى جعل لکم الأرض مهدًا و جعل لکم فیها سبلاً) به کارگیرى عنوان «گاهواره» اشاره به حرکت زمین دارد.

۲ - زمین، در ابتداى خلقت قابل سکونت نبود.* (خلق السموت ... الذى جعل لکم الأرض مهدًا) برداشت یاد شده بدین احتمال است که ذکر «جعل لکم» پس از بیان خلقت آسمان ها و زمین، اشاره به این نکته داشته باشد که زمین در ابتدا، غیر قابل سکونت بوده و سپس جایگاه مناسبى براى زندگى شده است.

۳ - تدارک راه هاى طبیعى در زمین براى هدایت انسان، نعمتى خدادادى است. (و جعل لکم فیها سبلاً لعلّکم تهتدون)

۴ - قدرت و دانایى آفریدگار هستى، پشتوانه پیدایش شرایط زیست در کره زمین (العزیز العلیم . الذى جعل لکم الأرض مهدًا و جعل لکم فیها سبلاً لعلّکم تهتدون)

۵ - بهرهورى انسان از موهبت هاى طبیعى، هدف اصلى از خلقت هستى (الذى جعل لکم الأرض مهدًا و جعل لکم فیها سبلاً) به کار رفتن کلمه «لکم» و تکرار آن، مى تواند اشاره به این نکته داشته باشد که هدف از آفرینش نعمت ها بهوسیله خداوند، بهرهورى انسان از آنها است.

۶ - آفرینش نعمت ها، از سوى خداوند، زمینه ساز هدایت انسان به یگانگى خداوند (الذى جعل لکم ... لعلّکم تهتدون)

۷ - خداوند، فراهم آورنده زمینه هاى هدایت و انسان خود انتخاب کننده آن است. (الذى جعل لکم ... لعلّکم تهتدون)

۸ - نظام قانون مند طبیعت، گذرگاه ره یابى انسان به حیات معنوى و هدایت (الذى جعل لکم ... لعلّکم تهتدون) برداشت یاد شده بنابراین نکته است که منظور از «تهتدون...» هدایت معنوى و معرفتى باشد; و نه صرفاً دست یابى به منافع و مقاصد طبیعى.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: فلسفه خلقت آفرینش ۵; قانونمندى آفرینش ۸; نظام آفرینش۸
  • انسان: اختیار انسان ۷; فضایل انسان ۵
  • توحید: دلایل توحید ۶
  • خدا: آثار علم خدا ۴; آثار قدرت خدا ۴; افعال خدا ۱; نعمتهاى خدا ۳
  • زمین: تاریخ زمین ۲; سکونت در زمین ۲; گردش زمین ۱; منشأ آرامش زمین ۱; منشأ زندگى در زمین ۴
  • نعمت: استفاده از نعمت ها ۵; فلسفه نعمت ها ۶; نعمت راهها ۳
  • هدایت: زمینه هدایت ۶، ۸; منشأ هدایت ۷

منابع