الحج ٤٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و اصحاب مدین (قوم شعیب)؛ و نیز موسی (از سوی فرعونیان) تکذیب شد؛ امّا من به کافران مهلت دادم، سپس آنها را مجازات کردم. دیدی چگونه (عمل آنها را) انکار نمودم (و چگونه به آنان پاسخ گفتم)؟!

|و همچنين اهل مدين و موسى نيز تكذيب شد پس كافران را مهلت دادم، سپس گريبان آنها را گرفتم [بنگر] عقوبت من چگونه بود
و [همچنين‌] اهل مدين. و موسى تكذيب شد، پس كافران را مهلت دادم، سپس [گريبان‌] آنها را گرفتم. بنگر، عذاب من چگونه بود؟
و نیز (قوم شعیب) اصحاب مدین (همه رسولان خود را تکذیب نمودند) و موسی نیز تکذیب شد و من هم کافران را (برای امتحان) مهلت دادم سپس آنها را (به عقوبت) گرفتم، و چقدر مؤاخذه و عقاب من (بر کافران) سخت است!
و [هم چنین] اهل مدین؛ و موسی هم تکذیب شد. پس کافران را مهلت دادم، سپس آنان را [به عذابی سخت] گرفتم، پس [بنگر که] کیفر و انتقام من [نسبت به آنان] چگونه بود؟
و مردم مَديَن. و موسى نيز تكذيب گرديد. من به كافران مهلت دادم، آنگاه آنها را فروگرفتم. و عقوبت من چگونه بود؟
و اهل مدین، و نیز موسی با تکذیب مواجه شد، آنگاه به کافران مهلت و میدان دادم، سپس فروگرفتمشان، بنگر که عقاب من چگونه بوده است‌
و مردم مدين نيز و موسى نيز تكذيب شد، و كافران را مهلت دادم آنگاه [به كيفر] بگرفتمشان، پس [بنگر كه‌] انكار- ناپسنديدن و كيفر- من چگونه بود.
و اهل مدین (پیغمبر خود شعیب را تکذیب نموده‌اند) و (بالأخره سایر پیغمبران اذیّت و آزار دیده‌اند و تهدید و تکذیب شده‌اند و از جمله توسّط فرعون و فرعونیان) موسی (هم) تکذیب شده است (و درد و رنج و شکنجه و آزاری را دیده که تو دیده و خواهی دید). امّا کافران (آزاررسان و اقوام بی‌ایمان) را مدّتی مهلت داده‌ام و (فوراً به گناهانشان نگرفته‌ایم، تا بلکه به خود آیند و فرمان حق را پذیرا گردند، ولیکن وقتی که آنان به افتراء پرداخته و به آزار وتکذیب پیغمبران خود ادامه داده‌اند) آن گاه ایشان را گرفتار (انواع عذاب) نموده‌ام. (در آیات متعدّد قرآنی باید دیده باشی) عاقبت چگونه کارشان را ناپسند شمرده‌ام (و زشتی آن را با تازیانه‌های عقاب بدیشان نموده‌ام؟).
و (همچنین) اصحاب مَدْیَن (تکذیب کردند) و موسی سخت تکذیب شد. پس برای کافران مهلت دادم، سپس (گریبان) آنان را بر گرفتم. پس (بنگر،) انکار (و انگار) ما چگونه بود؟
و یاران مدین و دروغگو شمرده شد موسی پس مهلت دادم به کافران سپس گرفتم ایشان را پس چگونه بود برابری کردن و انتقام من‌


الحج ٤٣ آیه ٤٤ الحج ٤٥
سوره : سوره الحج
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَصْحَابُ مَدْیَنَ»: اهل شهر مدین، یعنی قوم شعیب (نگا: اعراف / ). «أَمْلَیْتُ»: مهلت داده‌ام (نگا: آل‌عمران / . «أَخَذْتُهُمْ»: ایشان را گرفتار عقاب کرده‌ام (نگا: آل‌عمران / ، اعراف / ، عنکبوت / ). «نَکِیرِ»: زشت دانستنم و ناپسندیدنم. نکیر به معنی انکار بوده و اشاره دارد به این که خداوند نعمت را به نقمت، سلامت را به هلاکت، آبادانی را به ویرانی، و سعادت را به شقاوت تبدیل فرموده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - موسى و شعیب(ع)، از پیامبران الهى (فقد کذّبت ... و أصحب مدین و کذّب موسى) اصحاب مدین، قوم شعیب بودند; همان طور که در آیه ۸ سوره «اعراف» آمده است: «و إلى مدین أخاهم شعیباً...».

۲ - انکار رسالت شعیب(ع) و متهم شدن او به دروغ گویى از سوى مردم مدین (فقد کذّبت ... و أصحب مدین)

۳ - تکذیب موسى(ع) از سوى فرعونیان (و کذّب موسى) از این که تکذیب حضرت موسى(ع) به قومش نسبت داده نشده، استفاده مى شود که تنها فرعونیان با او به مخالفت برخاستند و بنى اسرائیل به او ایمان آوردند و دعوتش را پذیرفتند.

۴ - خداوند، به همه اقوام کافر و تکذیب گر، فرصت مى داد تا شاید متنبه شوند و دست از مخالفت بردارند. (فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم) «إملاء» (مصدر «أملیت») از «مَلْو» و به معناى فرصت دادن است; یعنى، آن اقوام تکذیب گر و کافر را فرصت دادم تا به خود بیایند و دست از مخالفت بردارند. آن گاه چون آنان از فرصت داده شده استفاده نکردند و هم چنان بر کفر و تکذیب خود اصرار ورزیدند، آنان را از میان برداشتم و نابودشان ساختم.

۵ - خداوند، اقوام تکذیب گر و کفر پیشه تاریخ را پس از این که از فرصت داده شده استفاده نکردند و هم چنان بر کفر و انکار خود پاى فشردند، با عذاب استیصال نابود کرد. (فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم) «نکیر» به معناى انکار (تغییر) است. و مقصود از آن به قرینه آیه بعد، تغییر نعمت به محنت، حیات به مرگ و نابودى و آبادانى به ویرانى است. گفتنى است که استفهام در جمله «فکیف کان نکیر»، استفهام تعجیبى و بیانگر شدت کیفر است.

۶ - توصیه شدن مشرکان صدراسلام به این که به خود بیایند و دست از کفر و تکذیب بردارند و خود را چونان جوامع پیشین، گرفتار خشم و عذاب خدا نسازند. (و إن یکذّبوک فقد کذّبت ... فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم) بیان سرگذشت اقوام تکذیب گر پیشین براى مردم شرک پیشه صدراسلام - که با پیامبر(ص) مبارزه مى کردند - در واقع نصیحتى بود به آنان مبنى بر این که از سرگذشت پیشنیان عبرت بگیرند و دست از مخالفت بردارند.

۷ - عذاب قهر الهى، بسیار سخت، هراس انگیز، مرگبار و درهم کوبنده است. (فکیف کان نکیر) «نکیر» اسم «انکار» است و یکى از معانى «انکار» تغییر دادن و دگرگون کردن مى باشد. بنابراین معناى جمله فوق چنین مى شود: بنگرید چگونه آن شهرها را با مردم کفرپیشه شان دگرگون و زیرورو کردم.

۸ - مهلت دادن به کافران حق ستیز و سپس هلاک ساختن آنها، سنت الهى در طول تاریخ (فقد کذّبت قبلهم ... فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم)

۹ - لزوم عبرت گرفتن از سرنوشت جوامع کفر پیشه تاریخ (ثمّ أخذتهم فکیف کان نکیر) جمله «فکیف کان نکیر» به تقدیر «فانظروا کیف کان نکیر» است; یعنى، به سرگذشت آنان بنگرید و در عاقبت کارهایشان مطالعه کنید که عذاب خشم الهى چه بر سرشان آورد.

۱۰ - قوم نوح، عاد، ثمود،ابراهیم، لوط، اصحاب مدین و فرعونیان، اقوام هلاک شده با عذاب استیصال (فقد کذّبت قبلهم قوم نوح ... ثمّ أخذتهم فکیف کان نکیر)

۱۱ - تکذیب پیامبران و مبارزه با آنان، مایه هلاکت و نابودى اقوام پیشین (فقد کذّبت ... فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم)

موضوعات مرتبط

  • اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۱۱; عبرت از اقوام پیشین ۶، ۹; عذاب اقوام پیشین ۶; عوامل انقراض اقوام پیشین ۱۱; عوامل هلاکت اقوام پیشین ۱۱; فلسفه مهلت به اقوام پیشین ۴
  • انبیا: آثار تکذیب انبیا ۱۱; آثار مبارزه با انبیا ۱۱; زمینه تنبه مکذبان انبیا ۴; عذاب استیصال مکذبان انبیا ۵; فلسفه مهلت به مکذبان انبیا ۴; هلاکت مکذبان انبیا ۵
  • اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲; تهمتهاى اهل مدین ۲; عذاب استیصال اهل مدین ۱۰; عذاب اهل مدین ۵، ۱۰; هلاکت اهل مدین ۱۰
  • تاریخ: عبرت از تاریخ ۹
  • خدا: توصیه هاى خدا ۶; سنتهاى خدا ۸; مهلت هاى خدا ۴; ویژگیهاى عذابهاى خدا ۷
  • سنتهاى خدا :۸
  • سنت مهلت :۸
  • شعیب(ع): تهمت دروغگویى به شعیب(ع) ۲; مکذبان شعیب(ع) ۲; نبوت شعیب(ع) ۱
  • عبرت: عوامل عبرت۴ ۹
  • عذاب: اهل عذاب ۵، ۱۰; عذاب سخت ۷; مراتب عذاب ۷
  • فرعونیان: تاریخ فرعونیان ۳; عذاب استیصال فرعونیان ۱۰; فرعونیان و موسى(ع) ۳; هلاکت فرعونیان ۱۰
  • قوم ابراهیم: عذاب استیصال قوم ابراهیم ۱۰; هلاکت قوم ابراهیم ۱۰
  • قوم ثمود: عذاب استیصال قوم ثمود ۱۰; هلاکت قوم ثمود ۱۰
  • قوم عاد: عذاب استیصال قوم عاد ۱۰; هلاکت قوم عاد ۱۰
  • قوم لوط: عذاب استیصال قوم لوط ۱۰; هلاکت قوم لوط ۱۰
  • قوم نوح: عذاب استیصال قوم نوح ۱۰; هلاکت قوم نوح ۱۰
  • کافران: زمینه تنبه کافران ۴; عذاب استیصال کافران ۵; فلسفه مهلت به کافران ۴; مهلت به کافران ۸; هلاکت کافران ۵، ۸
  • کفر: اجتناب از کفر ۶
  • مشرکان: توصیه به مشرکان صدراسلام ۶
  • موسى(ع): مکذبان موسى(ع) ۳; نبوت موسى(ع) ۱

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الحج_٤٤&oldid=112252»