الحجر ٦٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(لوط) گفت: «اینها میهمانان منند؛ آبروی مرا نریزید!

|لوط گفت: اينان مهمانان منند، پس آبرويم مريزيد
[لوط] گفت: «اينان مهمانان منند، مرا رسوا مكنيد،
لوط به قوم خود گفت: این جوانان در منزل من مهمانند، مرا شرمسار مکنید.
لوط گفت: اینان مهمانان منند، آبروی مرا نبرید.
گفت: اينان مهمانان منند، مرا رسوا مكنيد.
[لوط] گفت اینان مهمانان من هستند، مرا رسوا مسازید
گفت: اينها مهمانان من‌اند، مرا رسوا مكنيد
(لوط ترسید که کار ناشایست خود را بکنند. بدیشان) گفت: اینان مهمانان من هستند، (حیاء کنید و با انجام کار ناشایستتان) مرا رسوا مسازید.
(لوط) گفت: «اینان مهمانان منند. پس مرا رسوا مکنید.»
گفت همانا اینان میهمانان منند پس رسوایم نکنید


الحجر ٦٧ آیه ٦٨ الحجر ٦٩
سوره : سوره الحجر
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ضَیْفِی»: (نگا: حجر / ). «فَلا تَفْضَحُونِ»: مرا رسوا و بدنام مکنید.


تفسیر

نکات آیه

۱- حضرت لوط(ع) در پى هجوم قومش براى تعرض به مهمانان او، آنان را از هرگونه تجاوز به آنها برحذر داشت. (و جاء أهل المدینة یستبشرون. قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون)

۲- حفظ حرمت مهمان و دفاع از او در برابر هرگونه تعرض و تجاوز، امرى لازم و بایسته است. (قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون) از اینکه حضرت لوط(ع) براى منصرف کردن قومش از تعرض به مهمانانش روى مهمان بودن آنان تکیه کرد، مى تواند بیانگر مطلب فوق باشد.

۳- حفظ حرمت مهمان، از آداب و سنت هاى پذیرفته شده در میان قوم لوط (قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون) از اینکه حضرت لوط(ع) براى جلوگیرى از تجاوز مردم به مهمانانش، عنوان «مهمانان» را به آنان یادآورى کرد، حکایت از این نکته مى کند که: آنان به رسم حفظ حرمت مهمان آشنا بوده اند.

۴- تعرّض و اهانت به مهمان، تعرّض و اهانتى است به میزبان (قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون) درخواست لوط(ع) از قومش براى پرهیز از هتک حرمت مهمانانش با بیان «فلاتفضحون» (مرا شرمسار نکنید) إشعار به نکته یاد شده دارد.

۵- برخورد قوم لوط با مهمانان حضرت لوط(ع)، برخوردى اهانت آمیز و آبرو برانداز بود. (قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون)

۶- تعرّض و اهانت به مهمان دیگران، عملى ناپسند و ممنوع است. (قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون)

۷- حضرت لوط(ع) از نیت سوء و تجاوزکارانه قومش نسبت به مهمانان خویش باخبر و از آن به شدت نگران و بیمناک بود. (قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون) درخواست لوط(ع) از قومش براى اجتناب از عملى شرم آور، به دنبال روانه شدن آنان به در خانه آن حضرت - بى آنکه توضیح دیگرى داده شده باشد - حکایت از این نکته مى کند که لوط(ع) از قصد آنان باخبر بود.

۸- عمل شنیع و ناپسند لواط و همجنس بازى، مایه رسوایى و شرمسارى است. (قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون)

۹- ناشناخته بودن فرشتگان براى حضرت لوط(ع) تا لحظه قصد تعرّض قومش به آنان (و جاء أهل المدینة یستبشرون . قال إن هؤلاء ضیفى فلاتفضحون) از اینکه حضرت لوط(ع) با مشاهده قصد تعرّض قومش به مهمانان با نگرانى فرشتگان را مهمان خود معرفى کرد، نشان مى دهد که آن حضرت تا این لحظه فرشتگان را نمى شناخت.

موضوعات مرتبط

  • رسوایى: عوامل رسوایى ۸
  • عمل: عمل ناپسند ۶
  • قوم لوط: اهانتهاى قوم لوط ۵; رسوم قوم لوط ۳; سوءنیت قوم لوط ۷; قوم لوط و مهمانان لوط(ع) ۱، ۵ ، ۷; قوم لوط و مهمان ۳; نهى به قوم لوط ۱
  • لواط: آثار لواط ۸
  • لوط(ع): آگاهى لوط(ع) ۷; اهانت به مهمانان لوط(ع) ۵; قصه لوط(ع) ۱، ۵، ۹; لوط(ع) و ملائکه ۹; محدوده علم لوط(ع) ۹; نگرانى لوط(ع) ۷; نواهى لوط(ع) ۱
  • معاشرت: آداب معاشرت ۶
  • مهمان: آثار اهانت به مهمان ۴; احترام به مهمان ۳; اهمیت احترام مهمان ۲; اهمیت دفاع از مهمان ۲; سرزنش اهانت به مهمان ۶
  • مهمان نوازى: آداب مهمان نوازى ۲
  • میزبان: اهانت به میزبان ۴
  • همجنس بازى: آثار همجنس بازى ۸

منابع