البقرة ٤٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

ای فرزندان اسرائیل! نعمتهایی را که به شما ارزانی داشتم به یاد آورید! و به پیمانی که با من بسته‌اید وفا کنید، تا من نیز به پیمان شما وفا کنم. (و در راه انجام وظیفه، و عمل به پیمانها) تنها از من بترسید!

اى بنى اسرائيل! نعمت مرا كه بر شما ارزانى داشتم به ياد آريد و پيمان مرا وفا كنيد تا به پيمانتان وفا كنم، و تنها از من بيم داريد
اى فرزندان اسرائيل، نعمتهايم را كه بر شما ارزانى داشتم به ياد آريد، و به پيمانم وفا كنيد، تا به پيمانتان وفا كنم، و تنها از من بترسيد.
ای بنی اسرائیل، به یاد آرید نعمتهایی که به شما عطا کردم، و به عهد من وفا کنید تا به عهد شما وفا کنم، و تنها از من بر حذر باشید.
ای بنی اسرائیل! نعمت های مرا که به شما عطا کردم، یاد کنید و به پیمانم [که سفارش به عبادت و ایمان به همه انبیا به ویژه پیامبر اسلام است] وفا کنید تا من هم به پیمان شما [که توقع ثواب وپاداش در برابر عبادت وایمان است] وفا کنم، و [نسبت به پیمان شکنی] فقط از من بترسید.
اى بنى اسرائيل، نعمتى را كه بر شما ارزانى داشتم به ياد بياوريد. و به عهد من وفا كنيد تا به عهدتان وفا كنم. و از من بترسيد.
ای بنی‌اسرائیل نعمتم را که بر شما ارزانی داشتم یاد کنید و به پیمان من وفا کنید تا به پیمان خود با شما وفا کنم و تنها از من بترسید
اى فرزندان اسرائيل- يعقوب- نعمت مرا كه ارزانى شما داشتم به ياد آريد و به پيمان من وفا كنيد تا به پيمان شما وفا كنم و از من بترسيد و بس.
ای بنی‌اسرائیل! به یاد آورید نعمتی را که بر شما ارزانی داشته‌ام (با اندیشیدن درباره‌ی آن و ادای شکر لازم)، و به پیمان من (که ایمان و کردار نیک و باور به پیغمبرانی است که بعد از موسی آمده‌اند) وفا کنید تا به پیمان شما (که پاداش نیکو و بهشت برین است) وفا کنم، و تنها از من بترسید (نه از کس دیگری).
ای فرزندان اسرائیل! نعمت (ویژه)‌ام را که بر شما ارزانی داشتم به یاد آرید و به پیمانم وفا کنید، تا به پیمانتان وفا کنم، و تنها از من، با پرهیز و اضطراب بهراسید.
ای بنی‌اسرائیل یاد آورید نعمتی را که به شما ارزانی فرمودم و وفا کنید به عهد من وفا کنم به عهد شما و مرا پس بترسید


البقرة ٣٩ آیه ٤٠ البقرة ٤١
سوره : سوره البقرة
نزول : ٥ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَنِی‌إِسْرَآئِیلَ»: پسران اسرائیل. اسرائیل لقب یعقوب است. «أَوْفُوا»: به تمام و کمال وفا کنید. «أُوفِ»: وفا می‌کنم. «إِیَّایَ»: از من. «إرْهَبُونِ»: از من بترسید. یاء ضمیر حذف شده و در اصل (إرْهَبُونِی) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند، بنى اسرائیل را از نعمتهاى گرانقدر بهره مند ساخت. (یبنى إسرائیل اذکروا نعمتى التى أنعمت علیکم) کلمه «نعمت» به صورت مفرد آمده است. مراد از آن مى تواند نعمتى خاص و ویژه، همانند بعثت موسى (ع) باشد و مى تواند جنس نعمت باشد و شامل نعمتهاى متعددى که در آیات ۴۷ به بعد یادآورى شده است، باشد. اضافه «نعمت» به «یاء» متکم براى رساندن عظمت و شرافت آن نعمت و یا نعمتهاست.

۲ - خداوند از بنى اسرائیل خواست تا نعمتهاى او را همواره به خاطر داشته باشند. (یبنى اسرائیل اذکروا نعمتى التى أنعمت علیکم)

۳ - بنى اسرائیل از مخاطبان قرآن و موظف به پیروى از آن (یبنى إسرائیل اذکروا)

۴ - بنى اسرائیل، جماعتى داراى ترکیب قومى و قبیله اى تا عصر نزول قرآن (یبنى إسرائیل اذکروا) اسرائیل - نام دیگر یعقوب - فرزند اسحاق و نوه ابراهیم (ع) است. از اینکه گروه و طایفه اى با عنوان بنى اسرائیل (فرزندان یعقوب) معروف و مشهور بودند و در عصر پیامبر(ص) به این نام شناخته مى شدند، معلوم مى شود: آنان از بدو پیدایش تا آن عصر، قومیت خویش را حفظ کرده و به صورت قبیله اى زندگى مى کردند.

۵ - وجود پیمان و عهدى متقابل میان خداوند و بنى اسرائیل (أوفوا بعهدى أوف بعهدکم) «عهدى»; یعنى، پیمان و التزامى که خداوند بر عهده مردمان نهاده است و مراد از «عهدکم» وعده هایى است که خداوند به بندگان خویش داده و خود را به انجام آنها ملتزم دانسته است.

۶ - وفا کردن به عهدهاى الهى، از فرامین و سفارشهاى خداوند به بنى اسرائیل (و أوفوا بعهدى)

۷ - بنى اسرائیل زمان پیامبر(ص) آگاه به عهد و پیمانى که خداوند با آنان داشت. (أوفوا بعهدى أوف بعهدکم)

۸ - وفاى خدا به عهد خویش با بنى اسرائیل، مشروط به پایبندى آنان به عهدهاى الهى است. (أوفوا بعهدى أوف بعهدکم)

۹ - ترسیدن از خدا و نهراسیدن از غیر او، توصیه و سفارش خداوند به بنى اسرائیل (و إیى فارهبون) «رهبة» به معناى ترسیدن است. «ارهبون» مرکب از فعل امر «ارهبوا» و نون وقایه مکسور است که حکایت از حذف «یاى» متکلم دارد; یعنى: «و ایاى فارهبونى».

۱۰ - خداوند عطا کننده نعمت به آدمیان است. (نعمتى التى أنعمت علیکم)

۱۱ - ضرورت به خاطر آوردن نعمتهاى خدادادى (اذکروا نعمتى التى أنعمت علیکم)

۱۲ - به یاد خدا بودن و نعمتها را از جانب او دانستن، هدف از ضرورت یاد کردن و به خاطر داشتن نعمتهاست. (اذکروا نعمتى التى أنعمت علیکم) توصیف «نعمت» به اینکه خداوند آن را عطا فرموده (أنعمت علیکم)، به این حقیقت اشاره دارد که: یاد کردن نعمت باید وسیله اى باشد براى یاد کردن منعم; یعنى، یاد کردن نعمت باید ملازم با دیدن خدا در وراى هر نعمت باشد.

۱۳ - ضرورت پایبندى به عهدهایى که خداوند با آدمیان دارد. (أوفوا بعهدى)

۱۴ - وفاى خداوند به عهدى که انسانها در نزد خدا دارند، مشروط به پایبندى آنان به عهدهاى الهى است. (و أوفوا بعهدى أوف بعهدکم)

۱۵ - خداوند، تنها مقامى است که شایسته و بایسته هراس داشتن از اوست. (و إیى فارهبون)

۱۶ - هراس از خدا و نترسیدن از غیر او، زمینه ساز پایبندى به عهد اوست. (أوفوا بعهدى ... و إیى فارهبون)

۱۷ - آگاهیهاى تاریخى، مى تواند داراى نقشى سازنده براى آدمى باشد. (یبنى إسرائیل اذکروا نعمتى التى أنعمت علیکم) به یاد آوردن نعمتهاى گذشته - که نوعى آگاهى تاریخى است - مورد سفارش و توصیه خداوند قرار گرفته است و از آنجا که سفارشهاى خداوند همواره در راستاى سازندگى انسان و هدایت اوست، مى توان به برداشت فوق دست یافت.

موضوعات مرتبط

  • انسان: عهد خدا با انسان ها ۱۳، ۱۴; مسؤولیت انسان ۱۵
  • بنى اسرائیل: آگاهى بنى اسرائیل ۱۷; بنى اسرائیل صدر اسلام ۷; تاریخ بنى اسرائیل ۱، ۴; ساختار اجتماعى بنى اسرائیل ۴; عهد بنى اسرائیل با خدا ۵، ۸; عهد خدا با بنى اسرائیل ۵، ۷، ۸; مسؤولیت بنى اسرائیل ۲، ۳، ۶، ۹; نعمتهاى بنى اسرائیل ۱، ۲
  • تاریخ: آثار علم به تاریخ ۱۷; فواید تاریخ ۱۷
  • ترس: آثار ترس از خدا ۱۶; ترس از خدا ۹، ۱۵; ترس از غیر خدا ۱۶
  • تکلیف: عوامل عمل به تکلیف ۱۶
  • خدا: اختصاصات خدا ۱۵; اوامر خدا ۲; توصیه هاى خدا ۶، ۹; شرایط وفاى عهد خدا ۸، ۱۴; عطایاى خدا ۱۰; عهد خدا ۵، ۷، ۸، ۱۳، ۱۴; نعمتهاى خدا ۱، ۱۰
  • ذکر: اهمیّت ذکر نعمت ۱۱; ذکر خدا ۱۲; ذکر نعمت ۲، ۱۲
  • رشد: عوامل رشد ۱۷
  • عهد: آثار وفاى به عهد ۱۴; اهمیّت وفاى به عهد ۱۳; زمینه وفاى به عهد ۱۶; وفاى به عهد ۶
  • قرآن: تبعیت از قرآن ۳; قرآن و بنى اسرائیل ۳; مخاطبان قرآن ۳
  • نعمت: منشأ نعمت ۱۰، ۱۲

منابع