الأعراف ٩٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

آیا اهل این آبادیها، از این ایمنند که عذاب ما شبانه به سراغ آنها بیاید در حالی که در خواب باشند؟!

مگر مردم اين شهرها ايمنند كه عذاب ما شب هنگام زمانى كه در خوابند سراغشان بيايد
آيا ساكنان شهرها ايمن شده‌اند از اينكه عذاب ما شامگاهان -در حالى كه به خواب فرو رفته‌اند- به آنان برسد؟
آیا اهل شهر و دیارها (که به نافرمانی خدا و اعمال نکوهیده مشغولند) از آن ایمنند که شبانگاه که در خوابند عذاب ما آنها را فرا گیرد؟
آیا اهل شهرها ایمنند از اینکه هنگام شب، عذاب ما در حالی که خوابند بر آنان درآید؟!
آيا مردم قريه‌ها پنداشتند از اينكه عذاب ما شب‌هنگام كه به خواب رفته‌اند بر سر آنها بيايد، در امانند؟
آیا اهل شهرها ایمنند از اینکه عذاب ما شبانه به سراغشان بیاید و ایشان خفته باشند؟
پس آيا مردم آباديها ايمنند از اينكه شب هنگامى كه خفته‌اند عذاب ما به آنها برسد؟
آیا مردمان این شهرها و آبادیها (که دعوت پیغمبران را نپذیرفتند و به جای ایمان بر کفر و معاصی افزودند، از این) ایمن شدند که عذاب ما شبانه به سراغ آنان رود، در حالی که ایشان غرق در خواب باشند؟ (شگفتا که از مکافات عمل غافل شدند).
آیا پس (از این) ساکنان شهرها و آبادی‌ها ایمن شدند، (از این) که عذاب ما شامگاهان - در حالی که خوابند - به آنان در رسد؟
آیا ایمن شدند مردم شهرها که بیایدشان خشم ما شبانه حالی که ایشانند به خواب اندران‌


الأعراف ٩٦ آیه ٩٧ الأعراف ٩٨
سوره : سوره الأعراف
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَأْس»: عذاب (نگا: غافر / و ). «بَیَاتاً»: شب هنگام. در حالی که شب را می‌گذراندند (نگا: اعراف / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- امتهاى تکذیب کننده انبیا در معرض گرفتار آمدن به عذاب الهى به هر هنگام، بویژه شبانگاهان در حال خواب و بى خبرى (أفأمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا بیتا و هم نائمون) تفریع جمله «أفأمن ... » بر «و لکن کذبوا فأخذنهم ... » مى رساند که مراد از «أهل القرى» امتهاى تکذیب کننده انبیاست.

۲- تکذیب کنندگان انبیا به پندار باطل خویشتن را از عذابهاى الهى مصون مى شمرند. (أفأمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا)

۳- احساس مصونیت تکذیب کنندگان انبیا از گرفتار شدن به عذابهاى دنیوى، احساسى نابجا و به دور از واقعیت است. (أفأمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا) استفهام در جمله «أفأمن ... » استفهام انکارى توبیخى است. یعنى اقوام کفرپیشه احساس امنیت از عذاب الهى دارند، ولى به خاطر نابجا بودن چنین احساسى مورد ملامت هستند.

۴- هلاکت امتهاى بى تقوا و تکذیب کننده پیامبران، عبرتى براى امتهاى بعدى است. (و لکن کذبوا فأخذنهم ... أفأمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا)

۵- توجه جوامع بشرى به فرجام شوم تکذیب کنندگان انبیا، زمینه ساز نگرانى ایشان در ابتلا به عذاب الهى و مایه گرایش آنان به ایمان و تقواست. (و لو أن أهل القرى ... أفأمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا) جمله «أفأمن ... » عطف بر جمله «فاخذنهم بما کانوا یکسبون» است. یعنى آیا اقوام و ملتهاى کفرپیشه پس از آگاهى به سرنوشت شوم تکذیب کنندگان انبیا، باز هم عذاب الهى را انکار مى کنند و خویشتن را از گرفتار آمدن به آن مصون مى پندارند؟

موضوعات مرتبط

  • امتها: هلاکت امتها ۴
  • انبیا: آثار تکذیب انبیا ۱ ; عذاب مکذبان انبیا ۱، ۳ ; عقیده مکذبان انبیا ۲، ۳ ; فرجام مکذبان انبیا ۵ ; هلاکت مکذبان انبیا ۴
  • اندوه: زمینه اندوه ۵
  • ایمان: زمینه ایمان ۵
  • بی‌تقوایان: هلاکت بی‌تقوایان ۴
  • تاریخ: عبرت از تاریخ ۴، ۵
  • تقوا: زمینه تقوا ۵
  • خدا: عذابهاى خدا ۱، ۵
  • عذاب: در خواب ۱ ; عذاب دنیوى ۳ ; عذاب ناگهانى ۱ ; مصونیت از عذاب ۲، ۳ ; موجبات عذاب ۱
  • عقیده: باطل ۲
  • کنترل اجتماعى: زمینه کنترل اجتماعى ۵

منابع