الأعراف ١٧٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

آن کس را که خدا هدایت کند، هدایت یافته (واقعی) اوست؛ و کسانی را که (بخاطر اعمالشان) گمراه سازد، زیانکاران (واقعی) آنها هستند!

هر كه را خدا هدايت كند، او هدايت يافته است و هر كه را گمراه كند، هم آنان زيانكارند
هر كه را خدا هدايت كند، او راه‌يافته است؛ و كسانى را كه گمراه نمايد، آنان خود زيانكارانند.
هر که را خدا هدایت فرماید هم اوست که هدایت یافته، و آنها را که به گمراهی واگذارد هم آنان زیانکاران عالمند.
هر که را خدا هدایت کند، پس او راه یافته واقعی است، و کسانی را که [به سبب عناد و لجاجتشان] گمراه نماید، پس فقط اینان زیانکارانند.
هر كس را كه خداى راه نمايد، راه خويش بيابد. و آنان را كه گمراه سازد زيانكار شوند.
کسی که خداوند هدایتش کند رهیافته است، و کسانی که او بیراه گذاردشان، آنانند که زیانکارند
هر كه را خداى راه نمايد او راه‌يافته است، و هر كه را گمراه كند آنانند زيانكاران.
هر که را خداوند (به راه حق) هدایت کند، حقیقةً او راه یافته (و به سعادت دو جهان رسیده) است، و هر که را (به سبب سیطره‌ی هوا و هوسش، از این توفیق محروم و از راه حق) گمراه کند، زیانکار ایشانند.
هر کسی را خدا هدایت کند، هم(او) به خوبی راه یافته است و کسانی را که گمراه کند، آنان خودهاشان زیان‌کارانند.
آن را که خدا هدایت کند او است هدایت شده و آنان را که گمراه کند آنانند زیانکاران‌


الأعراف ١٧٧ آیه ١٧٨ الأعراف ١٧٩
سوره : سوره الأعراف
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْمُهْتَدِی»: راه یافته. راهیاب. «الْخَاسِرُونَ»: زیانکاران. ذکر بخش اوّل آیه به صورت مفرد و بخش دوم آن به صورت جمع، می‌تواند اشاره به این باشد که راه حق یکی بیش نیست و راه باطل متشعّب و فراوان است.


تفسیر

نکات آیه

۱- هدایت مردم و گمراه گشتن آنان در اختیار خداوند و به دست اوست. (من یهد اللّه فهو المهتدى و من یضلل)

۲- هدایت یافته واقعى کسى است که خدا او را هدایت کند. (من یهد اللّه فهو المهتدى)

۳- گمراه واقعى کسى است که خداوند او را گمراه کند. (و من یضلل فأولئک هم الخسرون) جمله «فأولئک ...» جانشین جواب شرط است و جواب شرط به قرینه صدر آیه، «فهو الضالّ» است.

۴- تصدیق کنندگان آیات الهى، هدایت یافتگان، و تکذیب کنندگان آیات الهى، ضلالت پیشگانند. (الذین کذبوا بایتنا ... من یهد اللّه فهو المهتدى و من یضلل) با توجه به آیه قبل معلوم مى شود مصداق مورد نظر براى ضلالت، تکذیب آیات خداوند است و مصاق هدایت، تصدیق آیات و ایمان به آنهاست.

۵- گمراه شدگان به دست خدا، زیانکار و تباه کننده سرمایه عمر خویشند. (من یضلل فأولئک هم الخسرون)

۶- هدایت یافتگان عمر خویش را تباه نکرده و از آن بهره مند بوده اند. (من یهد اللّه فهو المهتدى) از جمله «فأولئک هم الخسرون» که درباره گمراهان بیان شد مى توان فهمید که جمله اى مانند «و أولئک هم الرابحون براى هدایت یافتگان در تقدیر است.

۷- تکذیب آیات الهى موجب زیان و ضایع کردن سرمایه عمر است. (من یضلل فأولئک هم الخسرون) از مصادیق مورد نظر براى گمراهان، به قرینه آیه قبل، تکذیب کنندگان آیات الهى هستند.

۸- اضلالهاى الهى کیفر کجرویهاى خود انسان است. (و من یضلل فأولئک هم الخسرون) با توجه به جمله «و لکنه أخلد ... » در آیه ۱۷۶- ، مى توان گفت از مصادیق «من یضلل» (کسى که خدا او را گمراه کند) دنیاطلبان هواپرست هستند. یعنى اضلال الهى در حقیقت کیفر گناه خود آنان است.

۹- دنیادوستى و هواپرستى، زمینه ساز گمراهى و زیانکارى است. (و لکنه أخلد إلى الأرض ... و من یضلل فأولئک هم الخسرون)

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: آثار تکذیب آیات خدا ۷ ; مؤمنان به آیات خدا ۴ ; مکذبان آیات خدا ۴
  • انحراف: آثار انحراف ۸
  • خدا: آثار اضلال خدا ۳، ۵ ; اختیارات خدا ۱ ; اضلال خدا ۱ ; عوامل اضلال خدا ۸ ; هدایت خدا ۱، ۲
  • دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۹
  • زیان: زمینه زیان ۹ ; موجبات زیان ۷
  • عمر: بهره‌مندى از عمر ۶ ; تباهى سرمایه عمر ۵، ۷ ; سرمایه عمر ۶
  • گمراهان:۳، ۴ زیانکارى گمراهان ۳، ۴ ۵
  • گمراهى: زمینه گمراهى ۹ ; منشأ گمراهى ۱
  • مهتدین:۲، ۴، ۶
  • هدایت: منشأ هدایت ۱
  • هواپرستى: آثار هواپرستى ۹

منابع