ابراهيم ٢٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۰۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش می‌دهد. و خداوند برای مردم مثلها می‌زند، شاید متذکّر شوند (و پند گیرند)!

|[و] ميوه‌اش را هر دم به اذن پروردگارش مى‌دهد، و خدا براى مردم مثل‌ها مى‌زند، شايد متوجه شوند
ميوه‌اش را هر دم به اذن پروردگارش مى‌دهد. و خدا مَثَلها را براى مردم مى‌زند، شايد كه آنان پند گيرند.
و آن درخت پاک و زیبا به اذن خدا همه اوقات میوه‌های مأکول و خوش دهد (مثل جان پاک با دانش و معرفت و افکار و کردار نیکو در منفعت دائم برای خود و دیگران بدان درخت زیبای پر ثمر ماند). و خدا (این گونه) مثل‌های واضح برای تذکر مردم می‌آورد.
میوه اش را به اجازه پروردگارش در هر زمانی می دهد. و خدا مَثَل ها را برای مردم می زند تا متذکّر حقایق شوند.
به فرمان خدا هر زمان ميوه خود را مى‌دهد. خدا براى مردم مثلها مى‌آورد، باشد كه پند گيرند.
میوه‌اش را به توفیق پروردگارش، زمان به زمان می‌دهد، و خداوند برای مردم این مثلها را می‌زند باشد که پندگیرند
ميوه خود را هر هنگام به فرمان پروردگارش مى‌دهد. و خدا براى مردم مَثَلها مى زند شايد به ياد آرند و پند گيرند.
بنا به اراده و خواست خدا هر زمانی میوه‌ی خود را بدهد (و دائماً به بارنشسته و سرسبز و خرّم باشد). خداوند برای مردم مثلها می‌زند تا متذکّر گردند (و پند گیرند).
(آن درخت‌) خوردنیش را هر دم به اذن پروردگارش می‌دهد. و خدا مَثَل‌ها(ی شایسته) را برای مردم می‌زند، شاید آنان به خوبی یاد کنند.
می‌دهد خوراک خود را هرگاه (همیشه) به اذن پروردگار خویش و می‌زند خدا مثَلها را برای مردم شاید یادآور شوند


ابراهيم ٢٤ آیه ٢٥ ابراهيم ٢٦
سوره : سوره ابراهيم
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أُکُلَ»: میوه. ثمر. «کُلَّ حِینٍ»: در هر زمان. هر چند در کره زمین درختانی وجود دارد که در تمام مدّت سال میوه از شاخه‌های آنها قطع نمی‌شود و با وجود داشتن میوه‌های قبلی، به بار می‌نشینند و گل می‌دهند، ولی تشبیهات زیادی در زبانهای مختلف داریم که اصلاً وجود خارجی ندارند. از جمله می‌گوئیم: قرآن همچون آفتابی است که غروب ندارد. هجران من همچون شبی است که پایان ندارد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- کلمه طیبه، چنان درخت پاکى است که ریشه ثابت و شاخه برافراشته داشته و در وقت ثمردهى، بى کم و کاست ثمر بدهد. (مثلاً کلمة طیّبة کشجرة طیّبة أصلها ثابت و فرعها فى السّماء . تؤتى أکلها کلّ حین) احتمال دارد که «تؤتى أکلها کلّ حین » ادامه مشبه به باشد و مراد از آن به تناسب موضوع، آن زمانى است که درخت در آن هنگام به بار مى نشیند و ثمر مى دهد.

۲- اعتقادات حق با اذن پروردگار، داراى ثمردهى مداوم بوده و محدود به زمانى نیست. (مثلاً کلمة طیّبة ... تؤتى أکلها کلّ حین بإذن ربّها) احتمال دارد که «تؤتى أکلها کلّ حین» ادامه مشبه باشد که به تناسب موضوع همواره ثمر مى دهد و منوط به زمان خاصى نیست.

۳- اعتقادات حق، داراى ثمرهاى فراوان بوده و همه آنها مفید است. (مثلاً کلمة طیّبة ... تؤتى أکلها کلّ حین) آوردن جمع مضاف «أکل» (خوردنیها)، که مفید عموم است، براى توصیف مشبه (کلمة طیبة)، به جاى «فواکه» و «ثمرات»، مى تواند مشعر به نکته یاد شده باشد.

۴- ثمربخشى اعتقادات حق برخاسته از ربوبیت خداوند است. (تؤتى أکلها کلّ حین بإذن ربّها)

۵- عمل عوامل طبیعى در گرو اذن و فرمان خداوند است. (تؤتى أکلها کلّ حین بإذن ربّها) برداشت فوق مبتنى بر این احتمال است که «تؤتى أکلها کلّ حین» ادامه مشبه به باشد.

۶- همه مثالهایى که خداوند براى مردم به کار مى برد، جهت تنبه و تذکر به آنان است. (و یضرب الله الأمثال للناس لعلّهم یتذکّرون)

۷- به کارگیرى مَثَل، از روشهاى هدایتى -‌ تبلیغى قرآن کریم (و یضرب الله الأمثال للناس لعلّهم یتذکّرون)

۸- تنبه یافتن همه مردم داراى اهمیتى ویژه در تعالیم دینى (یضرب الله الأمثال للناس لعلّهم یتذکّرون) کلمه «الناس» اسم جنس و دال بر همه انسانهاست.

۹- هدایت پذیرى تنها در گرو ابزار هدایت نیست; بلکه خود انسانها در آن نقش اساسى دارند. (یضرب الله الأمثال للناس لعلّهم یتذکّرون) بى شک از هدفهاى ذکر مَثَل، هدایت انسانها و پند دادن به آنان است; اما ذکر «لعلّ» براى آن، که به معناى ترجى و طمع در انجام کار است، مى تواند مشعر به نکته یاد شده باشد.

روایات و احادیث

۱۰- «محمد بن یزید قال: سألت أباعبدالله(ع) عن قول الله:...«تؤتى أکلها کلّ حین بإذن ربّها»؟ قال: یعنى ما یخرج إلى الناس من علم الإمام فى کلّ حین یسأل عنه;[۱] محمد بن یزید گوید: از امام صادق(ع) درباره سخن خدا... «تؤتى أکلها کلّ حین بإذن ربّها» سؤال کردم آن حضرت فرمود: یعنى، آن مقدار از علم امام(ع) که براى مردم در هر زمان - که از ائمه سؤال گردد - بیان مى شود».

۱۱- «إن علیّاً صلوات علیه قال: ... و الحین ستة أشهر، لأن الله عزّوجلّ یقول: «تؤتى أکلها کلّ حین بإذن ربّها»;[۲] امام على(ع) فرمود: مراد از «حین» شش ماه است; زیرا خداوند - عزّوجلّ - مى فرماید: «تؤتى أکلها کلّ حین بإذن ربّها».

موضوعات مرتبط

  • ائمه(ع): پرسش از ائمه(ع) ۱۰; علم ائمه(ع) ۱۰
  • انسان: هدایت انسان ها ۹
  • تذکر: ابزار تذکر ۶
  • حین: مراد از حین ۱۱
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۴; اهمیت اذن خدا ۲، ۵; اهمیت اوامر خدا ۵
  • دین: اهمیت دین ۸
  • شجره طیبه: ثمردهى شجره طیبه ۱; مدت ثمردهى شجره طیبه ۱۱
  • عقیده: فواید عقیده حق ۲، ۳; منشأ فواید عقیده حق ۴
  • عوامل طبیعى: عمل عوامل طبیعى ۵
  • قرآن: روش هدایتى قرآن ۷; فواید مثالهاى قرآن ۶; مثالهاى قرآن ۱، ۷; هدایتگرى قرآن ۷
  • مثالهاى قرآن: تمثیل به شجره طیبه ۱; مثل کلمه طیبه ۱
  • مردم: اهمیت تنبه مردم ۸
  • هدایت: روش هدایت ۷; شرایط هدایت ۹; عوامل هدایت ۹

منابع

  1. تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۲۲۴، ح ۱۱; بحارالأنوار، ج ۲۴، ص ۱۴۰، ح ۶.
  2. کافى، ج ۴، ص ۱۴۲، ح ۵; نورالثقلین، ج ۲، ص ۵۳۶- ، ح ۵۷.