نتایج جستجو

مرتفعی که دارای امنیّت و آب جاری بود جای دادیم. |و پسر مريم و مادرش را آيتى ساختيم و آن دو را در سرزمين مرتفعى كه جاى زيستن و داراى آب جارى بود، جاى داديم و

آن حمل و جمع مى‏شود. گويند: «جَبيتُ الْماءَ فَى الْحَوْضِ» آب را در حوض جمع كرده است كه آب را جمع كرده است جمع آن جواب است (مفردات) [سباء:13] جنّ براى

دلالت است بر قدرت و حكمت خالق سبحان، زيرا خاك كثيف، و آب لطيف است؛ خاك ساكن، و آب متحرك؛ خاك خشك، و آب تر؛ اين هر دو ضد را به قدرت كامله و حكمت شامله با يكديگر

برخی سنگ‌ها همانا از (فوران آب نهفته در) آن، نهر‌های بسیاری به شدت روان می‌گردد؛ و به‌راستی برخی از آنها می‌شکافند؛ پس از آن آب خارج می‌شود؛ و بی‌چون برخی

كه شتر به آن گرفتار مى‌شود و هر چه آب مى‌نوشد سيراب نمى‌شود تا بميرد، همچنين به زمين ريگزار گفته مى‌شود كه هر چه آب در آن بريزند فرو مى‌رود. غذاهاى تلخ

کند، مى گویند: غدر کرده است. و این که به گودال هاى آب «غدیر» مى گویند، به خاطر آن است که، مقدارى از آب باران در آنها، رها و ترک شده است. به هر حال، جمله

را مى سوزاند «اجاج» مى گویند. اجج‌ (۳ بار) آب شور كه به تلخى زند [فاطر:12]ثعالبى در سرّالادب گويد: اجاج آب شورى است كه به تلخى زند و در قاموس گويد: مآء

معناى آب داغ و جوشان است. ۱۰ - وجود سازگارى میان عناصر طبایع متضاد در جهان آخرت (قطّعت لهم ثیاب من نار یصبّ من فوق رءوسهم الحمیم) وجود آتش و آب داغ در

است يعنى: در آنجا نه آب خنك مى‏چشند و نه شربت مگر آب گرم و چرك يا آب گنديده ،و خلاصه، حميم در مقابل «برداً» و غسّاق در مقابل شراب آمده و اين مى‏رساند كه

داد تا دلوى پر از آب بر آن ريخته شد. صحاح آن را اسب دراز دم، نصيب، دلو پر از آب و غيره گفته است. قاموس: اسب دم كلفت، روز پر شر، دلوى كه آب دارد. نصيب و غيره

آشامیدنى جهنمیان ۳; تشنگى جهنمیان ۲; عذاب جهنمیان ۳، ۵ عذاب: عذاب با آب داغ ۳ نیازها: نیاز به آب در جهنم ۲

حايلى قرار بدهيم و يك طرف آنرا با آب شور و طرف ديگر را با آب شيرين پر كنيم بطوريكه سطح آب بالاتر از حايل باشد و دو آب در بالا به هم متّصل شوند در اين صورت

رود است نه آب جارى ايضا [بقره:74]. از بعضى سنگها رود شكافته شود.ايضا [اسراء:91]. على هذا اطلاق آن در آياتى نظير: ]بقره:25]. بطور مجاز است زيرا آب جارى مى‏شود

درباره آن آب رواياتى است مخوف و اعاذنا للّه منه. در خطبه 118 نهج البلاغه درباره جهنّم فرموده «وَ شَرابُها صَديدٌ». نا گفته نماند صديد را آب زخم مختلط به

واژه ناقه مفعولٌ‌به فعل محذوف (إِحْذَرُوا) است. «سُقْیَا»: نوبت آب آشامیدن. حِصّه‌ی آب (نگا: شعراء / . Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ -

مسأله‌ى آب اشاره كرده است: الف: آب باران كه وسيله‌ى آبيارى گياهان و مايه‌ى حيات آنها و سبب سالم سازى هوا و تغيير و تلطيف آن است. جلد 4 - صفحه 416 ب: آب دريا

یسمعون) ۹- حق شنوى، زمینه درک حقایق (إن فى ذلک لأیة لقوم یسمعون) آب: فواید آب ۴، ۵; منابع آب ۲ آسمان: فواید آسمان ۲ آیات خدا: آیات  آفاقى ۷; درک آیات خدا ۸

این کلمه «انْفَجَرَتْ» از مادّه «انفجار» به معناى جریان شدید و بیرون ریختن آب با فشار و کثرت است. ف‌ (۲۹۹۹ بار) فجر (۲۴ بار) مِنْه الْحَجَر اثْنَتَا بِعَصَاک

آیات شامل این کلمه «نَضّاخَتان» از مادّه «نضخ» به معناى «فوران آب» مى باشد. نضخ‌ (۱ بار) فوران. «نَضَخَ الْماءُ نَضْخاً: اِشْتَدَ فَوَرانُهُ مِنْ يَنْبُوعِهِ»

كنار آب است، روز شنبه كه صيد حرام بود، ماهى‌ها خود را از عمق آب به ساحل مى‌رساندند. بعضى نيز گفته‌اند مراد از «شُرَّعاً» ماهى‌هايى است كه سر از آب بيرون