نتایج جستجو

ایم تا به تو فخر فروشیم بنابراین به شاعر و خطیب ما اجازه بده تا شعر گویند و سخن برانند. پیامبر اجازه داد در آن میان عطارد بن حاجب برخاست و خطبه غرّا و فصیحى

تذكير ضمير در جمله مزبور گفته شده است . سخن غريب و نادرست يكى از مفسرين كه مدعى است ابراهيم (ع ) به زبان عربى سخن مىگفته است . جمله : (( لا احب الآفلين ))

دور كن اين سخن را عبد اللّه بن رواحه شنيد و گفت جسارت كردى بول الاغ او از تو خوشبوتر است پس پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم تشريف برد و سخن در ميان قبيله

نبوده . اين را هم بايد دانست كه يكى از لوازم نبوت وحى است ، و وحى نوعى سخن گفتن خدا است ، كه نبوت بدون آن نمى شود، چون در آيه : «انا اوحينا اليك كما اوحينا

از صفات باطله؛ چون گفتن‌ (هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ) «1» مراد آنكه شما بر حسب تمنّاى خود به كلمات غير واقعه تكلم مى‌كنيد و سخن ناسزا و ناروا مى‌گوئيد،

سلم) ۵ - لزوم پاسخ گفتن به سلام دیگران، پیش از هر سخن دیگر (فقالوا سلمًا قال سلم) ۶ - پاسخ ابراهیم(ع) به سلام میهمانان خویش، قبل از هر سخن دیگر (فقالوا سلمًا

بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن كفار در مقام استعباد معاد، و جواب به آن بيان اينكه مرگ انسان نابودى انسان

يا علم رسل و انبياء است مثلا از اين باب كه بزرگان وقتى سخن مى گويند، از قبل خود و اطرافيان خود سخن ميگويند، و تكيه كلامشان (ما) است ، مثل اينكه امير لشكر

استعمال شود، نه به طور مجاز، معنايش اظهار ما فى الضمير است از راه زبان و سخن گفتن. و چنين معنايى، محتاج به اين است كه ناطق علمى داشته باشد و بخواهند آن را

(و با آه و ناله حسرت) گویند: پروردگارا، اینک (عذاب تو را) به چشم دیدیم و (سخن رسولانت را) به گوش گرفتیم، پس ما را (به دنیا) باز گردان تا صالح و نیکوکار

است، پیوند این آیه که با صراحت از اعجاز قرآن سخن می‌گوید با آنها نیاز به گفتگو ندارد. به هر حال خداوند روی سخن را در اینجا به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله

تذكير ضمير در جمله مزبور گفته شده است . سخن غريب و نادرست يكى از مفسرين كه مدعى است ابراهيم (ع ) به زبان عربى سخن مىگفته است . جمله : (( لا احب الآفلين ))

ایم تا به تو فخر فروشیم بنابراین به شاعر و خطیب ما اجازه بده تا شعر گویند و سخن برانند. پیامبر اجازه داد در آن میان عطارد بن حاجب برخاست و خطبه غرّا و فصیحى

و نه ناشى از خلقت. پناه بردن به خدا از خطرات، تنها با گفتن «اعوذ» حاصل نمى‌شود، بلكه علاوه بر گفتن، عمل نيز لازم است. چنانكه اهل بيت پيامبر عليهم السلام

در «إهدنا الصراط المستقيم» جواب از اشكالى كه به صاحب صحاح كرده اند چكيده سخن در معنى هدايت آيا طلب هدايت توسط نمازگزار تحصيل حاصل نيست؟ يك مثال ساده براى

كه از اعتماد و تمايل به آنان نهى گرديده است سخن صاحب المنار درباره مراد از: ((الّذين ظلموا)) و نقاط ضعف آن سخن آيه شريفه : ((و لاتركنوا...)) متضمن نهى ازتمايل

زيرا گاهى ممكن است گوينده‌اى با زبان مردم سخن بگويد ولى مردم حرف او را درست نفهمند، بلكه مراد آسان و قابل فهم گفتن است، به گونه‌اى كه مردم پيام الهى را بفهمند،

مى‌ستانند. آيا از آنان پيمان كتاب [آسمانى‌] گرفته نشده كه جز به حق نسبت به خدا سخن نگويند، با اينكه آنچه را كه در آن [كتاب‌] است آموخته‌اند؟ و سراى آخرت براى

بود كه مقام اقتضاى آن را داشت ، چون مقام خلوت و راز دل گفتن با محبوب است ، و با محبوب سخن گفتن لذيذ است ، لذا نخست جواب داد كه اين عصاى من است ، سپس منافع

«حطام» به معنى شكستن و خرد شدن و «تَفَكَّهُونَ» به معناى ميوه خوردن، فكاهى گفتن و تعجب و پشيمانى آمده است. «مغرمون» از «غرامت» به معناى پرداخت خسارت و زيان