نتایج جستجو

توکّل کن، که تو بر حقّ آشکار هستی! |پس بر خدا توكّل كن كه تو واقعا بر حق آشكار هستى پس بر خدا توكل كن كه تو واقعاً بر حق آشكارى. پس تو بر خدا توکل کن که تو

و بر خدا توکّل کن، و همین بس که خداوند حافظ و مدافع (انسان) باشد! و بر خدا توكّل كن، و همين بس كه خدا نگهبان [تو] است و بر خدا اعتماد كن، همين بس كه خدا

عدالت داوری کن، که خدا عادلان را دوست دارد! [آنها] جاسوس و گوش سپارنده به دروغند و فراوان مال حرام مى‌خورند. پس اگر نزد تو آمدند، ميان آنها داورى كن، يا [اگر

به عذاب و مجازات کامل، گاه، به معناى کوبیدن و نرم کردن، گاه، به معناى ریشه کن ساختن و گاه، به معناى خشم و غضب نمودن و یا احاطه کردن و فراگیر شدن. و همه

پیروی کن، که خداوند از آنچه می‌کنید آگاه است‌ و آنچه را كه از پروردگارت به تو وحى مى‌شود پيروى كن، كه خدا بدانچه مى‌كنيد آگاه است از چیزی پیروی کن که از

ادریس (نیز) یاد کن، او بسیار راستگو و پیامبر (بزرگی) بود. |و در اين كتاب از ادريس ياد كن كه او راستگو و پيامبر بود و در اين كتاب از ادريس ياد كن كه او راستگويى

درستی به قبله‌ای که بدان خشنودی بازمی‌گردانیم. پس روی خود را سوی مسجدالحرام کن‌؛ و هر جا بودید، روی خود را سوی آن بگردانید. و بی‌گمان، کتاب‌داده‌شدگان نیک

خداوند توکل کن و خداوند کارسازی را بسنده است‌ و كافران و منافقان را فرمان مبر و رنج و آزارشان را [كه به تو رسيد] رها كن- مكافات مكن- و بر خدا توكل كن، و خدا

كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود. و در کتاب آسمانی از ابراهیم یاد کن که صدیقی پیامبر بود و در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن كه او راست‌گفتار

آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش! و پروردگار خويش را در ضمير خود و به آرامى هر صبح و شام با خوف و زارى ياد كن و از غافلان مباش و در دل خويش،

کافران و منافقان جهاد کن، و با آنان درشتی کن که سرا و سرانجامشان جهنم است و بد سرانجامی است‌ اى پيامبر، با كافران و منافقان كارزار كن و بر آنها درشتى و سختگيرى

۱۰ أَکُونَ‌ ۹ کَانَتْ‌ ۲۸ کُنْ‌ ۱۱ فَيَکُونُ‌ ۹ لِتَکُونُوا ۲ يَکُونَ‌ ۲۰ کُنْتَ‌ ۳۷ تَکُونَنَ‌ ۹ تَکُونَ‌ ۱۵ يَکُنْ‌ ۲۷ کُنَ‌ ۳ يَکُونُ‌ ۱۸ يَکُونَا ۱

بهترین راه و روش دفع کن (و پاسخ بدی را به نیکی ده)! ما به آنچه توصیف می‌کنند آگاهتریم! |سخن بد [آنها] را به طريقى كه نيكوتر است دفع كن، ما به آنچه وصف مى‌كنند

و خدا آنچه را شب در خاطر گرفته‌اند مى‌نويسد. پس، از ايشان اعراض كن و بر خداى توكل كن كه او كارسازى را كافى است. می‌گویند سمعا و طاعة، ولی چون از نزد تو

من پیروی کن، تا تو را به راه راست هدایت کنم! |اى پدر! به راستى مرا از دانش [وحى، حقايقى‌] به دست آمده كه تو را نيامده است، پس از من پيروى كن تا تو را به

که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند! |[كه‌] مردم را از جا مى‌كند، گويى تنه‌هاى نخلى بودند كه ريشه كن شده‌اند [كه‌] مردم را از جا مى‌كند؛

آیات شامل این کلمه «أَکْنَان» جمع «کِنّ» (بر وزن جنّ) به معناى وسیله پوشش و حفظ و نگهدارى است. و به همین جهت به مخفیگاه ها و غارها و پناهگاه هایى که در

«تَشرید» به معناى پراکنده ساختن توأم با اضطراب است; یعنى آن چنان به آنها حمله کن که گروه هاى دیگر از دشمنان و پیمان شکنان متفرق گردند و فکر حمله را از سر بیرون

ضايع نمى‌گرداند. و صبر کن که خدا هرگز اجر نیکوکاران را ضایع نگذارد. و شکیبایی کن که یقیناً خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمی کند. صبر كن، زيرا خداوند مزد نيكوكاران

مدار و صبر كن و صبر تو جز به [توفيق‌] خدا نيست و بر آنان اندوه مخور و از آنچه نيرنگ مى‌كنند دل تنگ مدار. و تو (ای رسول) صبر و تحمل پیشه کن که صبر تو تنها