نتایج جستجو

حديث فوق باشد كه فكر كرده دهر از نامهاى خداوندى است. ما نا من انس الا لم هلک حين کون ان ل هم شىء ذکر حيى على ب ذلک اتى خلق موت هل دنو علم

سه روز. يومئذ: [قيامة:10]. يومئذ به معنى آن روز است، اضافه شدن لفظ يوم و حين به «اذ» مشهور است ابن هشام در معنى گفته: «اذ» در اينصورت اسم زمان مستقبل است

اخر نن حرم الذى بعض فسد قدر فحش ذلک هما صبح بعد دور قد ذا طوع ملک امر غيب حين حمل مرى عشو سمو اول ترک وقى قرى کسب بل نصر امم زوج نقض سوف رفع سحر جرم غفر

اساؤ ا السوآى ان كذبوا بآيات الله ...)) نكاتى كه از آيه : ((فسبحان حين تمسون و حين تصبحون وله الحمد...)) استفاده مى شود بحث روايتى (نقد رواياتى كه در ذيل

اساؤ ا السوآى ان كذبوا بآيات الله ...)) نكاتى كه از آيه : ((فسبحان حين تمسون و حين تصبحون وله الحمد...)) استفاده مى شود بحث روايتى (نقد رواياتى كه در ذيل

مرتبه حين طلوع غروب آفتاب. در مصباح كفعمى از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كه بخواند در صبح و شام: فسبحان اللّه حين تمسون و حين تصبحون

سه روز. يومئذ: [قيامة:10]. يومئذ به معنى آن روز است، اضافه شدن لفظ يوم و حين به «اذ» مشهور است ابن هشام در معنى گفته: «اذ» در اينصورت اسم زمان مستقبل است

(اسپرماتوزئيد) وارد نطفه زن (اوول) مى‏گردد و رشد آن شروع مى‏شود، انزال زن و لذّت او در حين مقاربت راجع با نزال نطفه او نيست بر خلاف مرد. و خلاصه: آيه شريفه راجع به نطفه

ها محمد عزز رحم ملک بين الى لم کفر کون اتى قبل قد حقق شىء عبد صرط عن قوم حين ا غفر سلم هل نزل ذهب اخر نا بل هدى سجد حکم دخل امن رئى نذر سوى کثر کفى وسم

انس جىء خلق ظلم هل اوى ذکر اذا ليل الا رئى قوم ائى رجع نفس الذى ولى خشع رحم حين درک سوف ثم اذ لکن غشى لقى غشو حتى صمم عظم قلل شکر حفظ انتم عذب مثل خرج عين

مشبّهه بليس و تاء زائده براى تأكيد و اسم لا محذوف است يعنى و نيست حين مشاهده عذاب حين خلاصى و نجات و تعجّب نمودند كفّار قريش از آنكه يكنفر از طايفه خودشان

اساؤ ا السوآى ان كذبوا بآيات الله ...)) نكاتى كه از آيه : ((فسبحان حين تمسون و حين تصبحون وله الحمد...)) استفاده مى شود بحث روايتى (نقد رواياتى كه در ذيل

اساؤ ا السوآى ان كذبوا بآيات الله ...)) نكاتى كه از آيه : ((فسبحان حين تمسون و حين تصبحون وله الحمد...)) استفاده مى شود بحث روايتى (نقد رواياتى كه در ذيل

مشبّهه بليس و تاء زائده براى تأكيد و اسم لا محذوف است يعنى و نيست حين مشاهده عذاب حين خلاصى و نجات و تعجّب نمودند كفّار قريش از آنكه يكنفر از طايفه خودشان

کَيْدَه السّاحِر بِقَلْب مُوسَى وَيْلَکُم سَلِيم فَجَمَع فَلا يُفْلِح قَبْلِهِم حِين نَذِير مِنْه أُزْلِفَت فِرْعَوْن تَسْتَعْجِلُوه آمَنّا سَاحِر سُبْحَانَه

خوف و شدت آن، «قِياماً» خواه مسايفه و مقارعه باشد، و «قُعُوداً» و خواه در حين مرامات، «وَ عَلى‌ جُنُوبِكُمْ» و خواه در حينى كه مجروح شده بر پهلو افتاده

«تقدير قسم» يعنى سوگند مى‌خورم به گفتار رسول خود كه آن كلمه عظيم يا رب باشد در حين شكايت قوم به من، إِنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ لا يُؤْمِنُونَ‌: «جواب قسم» بدرستى كه

گوساله سامرى و بدسائس ديگرى از قبيل آنكه اين مظهر جلال الهى است و بايد عابد در حين عبادت معبود مجسّمى را در نظر داشته باشد تا خضوع از او محقق شود لذا نصايح و

گوساله سامرى و بدسائس ديگرى از قبيل آنكه اين مظهر جلال الهى است و بايد عابد در حين عبادت معبود مجسّمى را در نظر داشته باشد تا خضوع از او محقق شود لذا نصايح و

لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً «5» چون آيه سابقه امر نمود به اعطاى اموال يتامى در حين بلوغ بدون تصرف، در عقب آن ذكر كسانى كه جايز نيست رد مال به آنها فرمايد: وَ