نتایج جستجو

امام صادق (ع)، فرمود: شيطان به لشكرهاى خود مى‏گويد: ميان افرادِ آدمى‏زاده، حسد و ستم افكنيد كه اين دو در پيش خدا با شرك برابرند. على بن ابراهيم، از پدرش،

فِي نَفْسِهِ» 10- افشاگرى هميشه ارزش نيست. «وَ لَمْ يُبْدِها لَهُمْ» 11- حسد در حقّ برادر، دروغگويى و اتّهام بى مورد از جمله دلايل يوسف براى گفتنِ‌ «شَرٌّ

هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى و خود خواهى و كبر و غرور و حسد و ساير صفات ناپسنديده زندگى او را تلخ و جهان را بر او تنگ مينمايد و در آخرت

گويند، و از آنجا كه حسد و عداوت و دشمنى به طرز مرموزى در قلب انسان نفوذ مى كند به آن «غل » گفته شده ، بنابراين «غل » تنها به معنى «حسد» نيست بلكه مفهوم وسيعى

مسلم گرفته ، كه درخت نامبرده هم گندم بوده ، و هم حسد، و اينكه آندو از درخت گندم خوردند، ولى ثمره اش حسد شد، و مقام و منزلت محمد و آل او عليهم السلام را

خداى را به ايشان بفهماند و هم بفهماند كه ما همان دو تن برادرى بوديم كه مورد حسد شما قرار داشتيم ، و لذا فرمود «قد من اللّه علينا». آنگاه سبب اين منت الهى

كلمه «بَغى»، به معناى ظلم و يا حسد است. و اگر «بَغى» را مقيد كرد به كلمه «بَينَهُم»، براى اين است كه بفهماند ظلم و يا حسد در بينشان متداول بود. و معناى

احترام كنيد و به همديگر روى ترش نكنيد و به يك ديگر زيان نرسانيد و به همديگر حسد نبريد، مبادا بخل ورزيد، بنده‏هاى با اخلاص خدا باشيد. امام باقر صلوات اللَّه

هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى و خود خواهى و كبر و غرور و حسد و ساير صفات ناپسنديده زندگى او را تلخ و جهان را بر او تنگ مينمايد و در آخرت

سلطنتش تا آخر معموره دنيا بسط پيدا ميكند و چون پيغمبر ما با اين اوصاف ظاهر شد حسد بردند و ايمان نياوردند حقير عرض ميكنم از اين بيان معلوم ميشود ماوراء تورية

بهشت راه يافت درخت نهى شده چه درختى بود؟ درخت درخت گندم بوده ولى ثمره اش حسد شده است رفع تنافى از دو روايتى كه بظاهر با هم متنافيند رواياتى درباره قصه

جمله آنها است كه حسد مى‏برند بر مردمان، بر آنچه خدا به ايشان داده از فضل خود. پس چون نعمتى را بر كسى ببيند، و آن كس را كسانى باشد، زحمت و حسد خود را بر ايشان

فرستاد و او را باستوارى بر خلق عظيم ستود). اى محمد بن على! من از حسد تو ميترسم [من از حسد تو نمى‏ترسم- بنسخه اعلام الورى-] زيرا خدا كافران را بآن وصف كرده

كرد كه مبادا خواب خود را براى برادران نقل كنى ، زيرا كه اگر نقل كنى بر تو حسد مى ورزند. آنگاه خواب او را تعبير كرد به اينكه بزودى خدا تو را برمى گزيند،

از حد خود تجاوز كرد به آن سرنوشت گرفتار شد. اما بايد توجه داشت كه اين حسد از نوع حسد حرام نبوده و تنها يك احساس نفسانى بوده است ، بى آنكه كمترين گامى بر

تعصّب، دهخداها را به داشتن كبر، فرماندهان را به سبب تبهكارى، فقها را به سبب حسد، بازرگانان را به سبب خيانت و روستانشينان را به سبب جهل و نادانى.

الْعَالَمِ؛ خداوندا! بردار گمان مرا بالارونده، و اميدوار مكن در من دشمنى و نه حسد برنده‏اى را، و نگاه دار مرا ايستاده و نشسته و بيدار و خفته. خداوندا! بيامرز

دوستى بود خاله‌ام مرا دوست داشت دزديد مرا پدرم مرا دوست داشت برادرانم بمن حسد بردند زن عزيز مرا دوست داشت حبسم كرد و عياشى ره نيز اين معنى را نقل نموده

قبيح و ناپسند نزد عقلا و مذموم در اخلاق است و جز ايجاد بغض و عداوت و كينه و حسد فائده‌اى بر آن مرتّب نيست و مباهات بكثرت مال و اولاد و احفاد است كه بمراتب

نشدم‌ بلكه‌ ممكن‌ ‌است‌ ‌شما‌ ‌براي‌ ‌آن‌ محبتها ‌که‌ ملك‌ نسبت‌ بمن‌ كرد و حسد برديد ‌شما‌ چنين‌ كرديد ‌که‌ مرا نزد ملك‌ بي‌آبرو كنيد و ‌از‌ نظر ‌آن‌ بيندازيد