نتایج جستجو

۲; نهى از قتل ۲۲ قصاص: احکام قصاص ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۸، ۲۰; تشریع احکام قصاص ۱۶; حرمت افراط درقصاص ۱۰; عدالت در قصاص ۱۳; موانع افراط در قصاص ۱۴ محرمات ۱، ۱۰:

اهمیت عدالت ۱، ۲ عفو: ارزش عفو ۹; سختى عفو ۸ قصاص: ارزش قصاص ۵; شرایط قصاص ۲; عدالت در قصاص ۲; مشروعیت قصاص ۴ کافران: زمینه تجاوزگرى کافران ۳ مؤمنان: مصالح

(همانند قصاص) و امورى از آن بهتر معرفى شده (همانند عفو و گذشت). یعنى به پیروانت بگو: تا مى توانند آنچه بهتر است را انتخاب کنند و فى المثل عفو را بر قصاص (جز

معناى «کیفر کار خلاف» آمده است، و روى همین جهت، «معاقبة» به معناى کیفر دادن و قصاص کردن به کار مى رود، و گاه این واژه (معاقبة) به معنا تناوب در امرى نیز استعمال

هرگونه اقدام انتقام جویانه، مطرود است. احکام: ۵ ظالمان: انتقام از ظالمان ۱ قصاص: قصاص قبل از جنایت ۵ متجاوزان: انتقام از متجاوزان ۱ محرمات: ۵ مظلومان: استمداد

معناى «کیفر کار خلاف» آمده است، و روى همین جهت، «معاقبة» به معناى کیفر دادن و قصاص کردن به کار مى رود، و گاه این واژه (معاقبة) به معنا تناوب در امرى نیز استعمال

قوانین یکسان در قصاص* (و کتبنا علیهم فیها ان النفس بالنفس ... مصدقاً لما بین یدیه من التوریة) توصیف تورات به نور و هدایت و سپس بیان احکام قصاص مى رساند که

عفو: آثار عفو ۷; ارزش عفو ۸; پاداش عفو ۶، ۸; فلسفه تشویق به عفو ۱۴ قصاص: مماثلت در قصاص ۵ کارگزاران: مسؤولیت کارگزاران ۱۱ کیفر: عدالت در کیفر ۵ کینه: ارزش

نمى‌شود پس آن ظلم بعضى بندگان است بر بعضى در حقوق يكديگر. قصاص در عقبى سخت است به مرتبه‌اى كه نيست آن قصاص جراحت كردن به كاردها و نه به زدن تازيانه‌ها، لكن عذاب

است خدا. پس به كجا مى‏رويد؟!. * [بقره:179] آيه عجيبى است در بيان موقعيّت قصاص. كوتاه‏ترين جمله در جاهليّت در اين باره آن بود كه مى‏گفتند: «القتل انفى للقتل»

نشوید، و هیچ انسانی را که خداوند خون او را حرام داشته است نکشید مگر به حق [به قصاص یا حد]، این چنین به شما سفارش کرده است، باشد که اندیشه کنید بگو: بياييد آنچه

4 صفحه 587 بهيچ وجه جاى اعتراض و راه اشكالى بر آنها نيست چون حق داشتند كه قصاص يا تقاص نمايند و ذكر شد كه در بعضى از موارد راجح است بلى اشكال و اعتراض بر

بِالْأُذُن بِالْعَيْن الْعَيْن السّن بِالنّفْس بِالسّن النّفْس الْجُرُوح أَن قِصَاص فِيهَا در حال بارگیری...

بِالْأُذُن بِالْأَنْف السّن الْأَنْف بِالسّن بِالْعَيْن الْجُرُوح الْعَيْن قِصَاص فَمَن بِالنّفْس تَصَدّق النّفْس در حال بارگیری...

از آن آزاد كردن بنده يا طعام ده نفر فقير است. [مائده:45]. يعنى: هر كه از قصاص عفو كند آن عفو و تصدق كفاره گناهان اوست از امام صادق «عليه السلام» منقول

هم كه با هم دشمنند مجتمع گردند و اضرار ندارند. نزد بعضى همه حيوانات براى قصاص محشور شوند. عدالت خدا به مرتبه‌اى است كه در آن روز حق بى‌شاخ را از شاخ‌دار

حالتى كه ترسان و هراسان منتظر و مترصد مى‌بود كه دمبدم كسى او را طلبد براى قصاص، يا منتظر بود كه از جانب فرعون چه خبر آيد در باب قتل آن قبطى. فَإِذَا الَّذِي

مَعْدُودَات الْأَرْض يَمْلِک الّذِي ابْتَغَى إِلاّ يَأْتِيَنّکُم أُهِل کَفَر قِصَاص يَکْفُر تَوَلّى يَمْشِي مَلَکَت فَإِمّا إِنّه

الْبَيْت انْتَهَوْا تُحِلّوا مَرِيضا الْحُرُمَات الْکَعْبَة الْهُدَى يَعْلَم قِصَاص ذٰلِک فَإِن أَو لِلّه کَبِير آمَنُوا لِتَعْلَمُوا مِن أَن جَعَل اعْتَدَى

(پيامبركشى، قتل بستگان پيامبر و شبيخون زدن). «لَنُبَيِّتَنَّهُ وَ أَهْلَهُ» 9- قصاص، قانون عقلى و در تمام اديان آسمانى نيز بوده است. «لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ»