روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۸۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و قال النبي ص :

مَا مِنْ عَبْدٍ صَائِمٍ يُشْتَمُ فَيَقُولُ إِنِّي صَائِمٌ سَلاَمٌ عَلَيْكَ لاَ أَشْتِمُكَ كَمَا تَشْتِمُنِي إِلاَّ قَالَ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اِسْتَجَارَ عَبْدِي بِالصَّوْمِ‏ مِنْ شَرِّ عَبْدِي قَدْ أَجَرْتُهُ مِنَ‏ اَلنَّارِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۸

و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: «هيچ بنده روزه دارى نيست كه او را دشنام بگويند، و او بگويد: «من روزه‏دار هستم، سلام بر تو، من همانند تو كه دشنام مى‏گوئى تو را دشنام نمى‏گويم» مگر آن كه پروردگار تبارك و تعالى مى‏گويد: بنده من از شرّ- مشاجره و مبادله فحش با ديگر بنده‏ام- به روزه پناه برد، و از اين رو من او را از دوزخ پناه دادم.