روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۵۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن سنان عن طلحه بن زيد عن ابي عبد الله ع قال كان ابي ع يقول :

مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ أَفْسَدَ لِلْقَلْبِ مِنْ خَطِيئَةٍ إِنَّ اَلْقَلْبَ لَيُوَاقِعُ اَلْخَطِيئَةَ فَمَا تَزَالُ بِهِ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَيْهِ فَيُصَيِّرَ أَعْلاَهُ أَسْفَلَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۱۷

از امام صادق (ع)، كه پدرم مى‏فرمود: چيزى تباه‏كن‏تر براى دل از گناه نيست، به راستى دل هم آغوش گناه شود و پيوسته گناه بدان برآيد تا بر آن چيره گردد و آن را سرنگون سازد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۶۹

امام صادق عليه السلام فرمود: پدرم همواره ميفرمود: چيزى بيشتر از گناه قلب را فاسد نكند، قلب مرتكب گناهى مى‏شود «۱» و بر آن اصرار ميورزد تا بالايش بپائين ميگرايد (سرنگون و وارونه نميشود و سخن حق و موعظه در آن نميگنجد و تأثير نميكند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۴۷

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن سنان، از طلحة بن زيد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «پدرم مى‏فرمود كه: هيچ چيز بيش از گناه، دل را فاسد و تباه نمى‏كند. به درستى كه دل مرتكب گناه مى‏شود و پيوسته آن گناه در آن مى‏باشد و در آن تأثير مى‏كند، تا آنكه بر آن غالب مى‏شود؛ پس اعلاى آن را اسفل آن مى‏گرداند و سرنگون مى‏سازد» (و اين كنايه است از آنكه حق در آن قرار نگيرد، و روى آن از خدا برگردد، و متوجّه دنياى دنى [/ پست‏] گردد).