روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنهما جميعا عن محمد بن علي عن ابي جميله قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

مَنْ مَشَى فِي حَاجَةِ أَخِيهِ ثُمَّ لَمْ يُنَاصِحْهُ فِيهَا كَانَ كَمَنْ خَانَ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ‏ وَ كَانَ اَللَّهُ خَصْمَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۴۷

از ابى جميله، گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى‏فرمود: هر كه در برآوردن حاجت برادر خود اقدام كند و سپس نسبت به او در باره آن خيرانديشى و تلاش نكند، چون كسى است كه به خدا و رسولش خيانت كرده است و خدا با او طرف است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۶۸

ابو جميله گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السّلام ميفرمود: هر كه دنبال حاجت برادر (دينى) خود رود و سپس نسبت باو خيرانديشى نكند مانند كسى است كه بخدا و رسولش خيانت كرده، و خدا خصم او است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۸۳

از ايشان، هر دو از محمد بن على، از ابو جميله روايت است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «هر كه در حاجت برادرش راه رود و او را در آن حاجت خيرخواهى نكند، چون كسى باشد كه با خداى عز و جل و رسولش صلى الله عليه و آله خيانت كرده، و خدا دشمن او باشد».