نتایج جستجو

امتى، توان به تأخیر انداختن اجل معین شده خود را ندارد. (ما تسبق من أمة أجلها و ما یستئخرون) اجل: اجل مسمّى ۱، ۲، ۳ امتها: اجل امتها ۱، ۲، ۳; عجز امتها ۱،

اختلاف شد، و اگر از سوی پروردگارت [به سبب اتمام حجت] مهلتی برای انسان تا اجل معینش مقدر نشده بود، یقیناً میانشان [به عذاب] داوری شده بود [و هیچ کس از آنان پس

معذب نشدند و بهلاكت نرسيدند مگر آنكه اجل مقدر مكتوب در لوح محفوظ آنها رسيده بود و هيچ امّت و گروهى پيشى نميگيرند بر اجل محتوم خودشان و باز پس نميمانند از

حِينٍ‌: و شايد كه آن تأخير برخوردارى باشد شما را تا هنگامى كه وقت مقرر و اجل مقدر است، و به جهت اين بهره بردن، حجت بر شما لازم گردد، و تا موعود واقع شود

السّلام. فَأَمْلَيْتُ لِلْكافِرِينَ‌: پس مهلت داديم مر كافران را تا وقتى كه اجل مقدر ايشان در آيد، يعنى تعجيل عقوبت ايشان نكرديم تا حجت بر ايشان تمام گردد.

ترتیل: ترجمه: «إِلاّ رَحْمَةً ...»: لکن رحمت ما ایشان را درمی‌یابد و تا وقت اجل مقدّر آنان را از زندگی بهره‌مند می‌سازیم (نگا: تفسیر المنتخب). واژه (رَحْمَة)

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

تا برسد اجل حتمى شما كه قابل تأخير نيست چون اين قسم اجل مقدّر الهى وقتى برسد مهلت نميدهد و تأخير نمى‌افتد و اگر شما دانا بوديد ميدانستيد كه اجل معلّق بتوبه

حاصل مى‌شود به فعل حضرت عزت بر سبيل عادت؛ پس خداى تعالى مى‌ميراند بوقت اجل مسمى يا اجل بلاء، و زنده فرمايد در قبر و قيامت. 2- مرده را زنده سازد مانند نطفه،

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

هنگام نماز فرو برد و بيرون نيفكند خداوند تعالى او را تا زمان فرا رسيدن أجل مقدّر و مرگ طبيعى تندرستى كرامت فرمايد. و روايت شده در مورد كسى كه در صحرا باشد

ناگوار براى مشرکان و گنه کاران (فإنى أخاف علیکم عذاب یوم کبیر) اجل: اجل مسمّى ۹; جهل به اجل ۱۰ ادیان: ادیان و معاش نیکو ۸; اهداف ادیان ۸ استغفار: آثار استغفار

روى سخط و غضب مر اعمال او را «2». نكته: چون اجل واقع در لقاء و لازم آنست، پس صحيح باشد كه‌ (فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ) جواب‌ (مَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ

براى کافران، داراى اجل و وقت معینى است. (و لولا أجل مسمّى لجاءهم العذاب) ۶ - هر کسى، اجل و مدت تعیین شده اى براى زندگى دارد. (و لولا أجل مسمّى لجاءهم العذاب)

مرگى را كه از آن مى‏گريزد، و مدّت عمر، موضع راندن نفس است به سوى آن (يا اجل مقدّر، راندن نفس به سوى آن است كه هر جانى را مى‏كشند به سوى آن)، و گريختن از

کلّ یجرى إلى أجل مسمًّى) ۱۱ - جریان خورشید و ماه، داراى پایانى حتمى و مشخص - و نه ابدى و نامعلوم - است. (و سخّر الشمس و القمر کلّ یجرى إلى أجل مسمًّى) ۱۲

پذير نيست و ما در تفسير اول سوره انعام ، گذرانديم كه اجل دو تا است: يكى اجل معلق و موقوف، و يكى اجل مسمى كه هيچ تاخير نمى پذيرد، و يكى از ادله اين معنا،

إِلَّا لِأَجَلٍ مَعْدُودٍ: و تأخير نمى‌داريم آن روز را مگر براى گذشتن مدت معين مقدر نزد ما براى تكليف بندگان، يعنى تا آن مدت كه حكمت ما مقتضى آن است منقضى نشود،