نتایج جستجو

خوددارى کنید [و در ذات او بحث نکنید]». آیات خدا: آیات آفاقى ۵ ابراهیم(ع): تعالیم ابراهیم(ع) ۴ اختلاف: مرجع حل اختلاف ۳ انبیا: هماهنگى تعالیم انبیا ۴ توحید:

function. سوگند به ستاره هنگامی که افول می‌کند، سوگند به [آن‌] ستاره وقتى كه فرو افتد سوگند به اختر [= قرآن‌] چون فرود مى‌آيد، قسم به ستاره چون فرود آید. سوگند

باره سخن خدا «و بالنجم هم یهتدون» فرمود: آن ستاره جُدى است; زیرا آن ستاره اى است که از بین نمى رود و قبله [شناسى]بر آن بنا شده و به وسیله آن اهل خشکى و دریا

آسمان: ملکوت آسمان ۳، ۴ ابراهیم(ع): ارائه ملکوت به ابراهیم(ع) ۱، ۳، ۴، ۸، ۹; بصیرت ابراهیم(ع) ۸; قصه ابراهیم(ع) ۹; مقامات ابراهیم(ع) ۴ انبیا: هدایت انبیا

۱; تقیه ابراهیم(ع) ۷; توریه ابراهیم(ع) ۸; دعوت از ابراهیم(ع) ۱، ۲; شخصیت اجتماعى ابراهیم(ع) ۶; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ قوم ابراهیم: دعوتهاى قوم ابراهیم

در وقتى كه افول و غروب نمايد ستاره چون بآن استدلال ميشود بر نفى ستاره پرستى و اثبات خداوند ثابت باقى چنانچه حضرت ابراهيم فرمود لا احبّ الآفلين يا چون آن

را...». ابراهیم(ع): اعتذار ابراهیم(ع) ۱; بت شکنى ابراهیم(ع) ۳; بیمارى ابراهیم(ع) ۳; توریه ابراهیم(ع) ۳; قبول اعتذار ابراهیم(ع) ۲; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲،

این موضوع، مى تواند مؤید برداشت بالا باشد. ابراهیم(ع): استهزاهاى ابراهیم(ع) ۲; بت شکنى ابراهیم(ع) ۱; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳ بتها: استهزاى بتها ۲; بتها و خوردن

ءالهتهم فقال ألا تأکلون . ما لکم لاتنطقون) ابراهیم(ع): استهزاهاى ابراهیم(ع) ۱، ۲; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲; گفتگوى ابراهیم(ع) با بتها ۲ احکام :۴ استهزا: احکام استهزا

اشتهار ابراهیم (ع) ۲; پدر ابراهیم (ع) ۱، ۳، ۱۳; قصه ابراهیم (ع) ۲، ۳، ۶; موقعیت اجتماعى ابراهیم (ع) ۲; ناپدرى ابراهیم (ع) ۳ انبیا: احتجاج انبیا ۱۰; الگوگیرى

در وقتى كه افول و غروب نمايد ستاره چون بآن استدلال ميشود بر نفى ستاره پرستى و اثبات خداوند ثابت باقى چنانچه حضرت ابراهيم فرمود لا احبّ الآفلين يا چون آن

در وقتى كه افول و غروب نمايد ستاره چون بآن استدلال ميشود بر نفى ستاره پرستى و اثبات خداوند ثابت باقى چنانچه حضرت ابراهيم فرمود لا احبّ الآفلين يا چون آن

و بيان فرموده كه مراد از آن ستاره درخشانى است كه نور آن از هفت آسمان گذشته بزمين ميرسد و قمّى ره نقل فرموده كه طارق ستاره درخشان زحل است كه در اعلى منازل

برگزیدگى ابراهیم(ع) ۹; عوامل تربیت ابراهیم(ع) ۴; عوامل رشد ابراهیم(ع) ۴; قصه ابراهیم(ع) ۲; مربى ابراهیم(ع) ۳; مسؤولیت ابراهیم(ع) ۱; مقامات ابراهیم(ع) ۹ اطاعت:

آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ - اينهمه آوازهها از او است ! ۲ - شگفتيهاى ستاره شعرى ۳ - حديث پرمعنائى از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّكَ

الصَّابِئِينَ‌: على بن ابراهيم قمى فرمايد: صابئين قومى هستند كه نه يهود و نه نصارى و نه مجوس و نه مسلمان باشند، بلكه جماعت ستاره پرستانند؛ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ

است كه در آن چراغ و شعله‏اى قرار گرفته ،شعله در ميان شيشه ايست كه مانند ستاره درخشان مى‏درخشد، آن چراغ افروخته است از عصاره زيتونى كه كاملا رسيده كه گويى

نمونه كافى است بدانيم كه كهكشان ما همان راه شيرى در آسمان محتواى صدميليارد ستاره است و در ميدان نفوذ تلسكوپ پنج مترى چند ميليارد كهكشان مجزا وجود دارد و در

آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ - اينهمه آوازهها از او است ! ۲ - شگفتيهاى ستاره شعرى ۳ - حديث پرمعنائى از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) وَ أَنَّهُ خَلَقَ

آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ - اينهمه آوازهها از او است ! ۲ - شگفتيهاى ستاره شعرى ۳ - حديث پرمعنائى از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّكَ

آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ - اينهمه آوازهها از او است ! ۲ - شگفتيهاى ستاره شعرى ۳ - حديث پرمعنائى از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) وَ أَنَّهُ خَلَقَ

مى توان گفت ستاره مورد اشاره ابراهيم ، همين ستاره بوده است ، و آيه شريفه بر اين ستاره بهتر منطبق مى شود، زيرا بر حسب ظاهر، بين غروب ستاره و طلوع ماه فاصله

می‌بیند؟ یا بدانچه در صحیفه‌های موسی است خبر نیافته است‌؟ و (نیز در صحیفه‌های) ابراهیم که به خوبی (در انجام رسالتش) وفا کرد. که هیچ بردارنده‌ی باری، بار (گناه)

را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى است چون بايد گفت بخواست

را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى است چون بايد گفت بخواست

آزر ۸ ابراهیم(ع): پرسش ابراهیم(ع) ۳; تاریخ ابراهیم(ع) ۷; سرزنشهاى ابراهیم(ع) ۲; شرک ستیزى ابراهیم(ع) ۱، ۵، ۷; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳; مبارزه ابراهیم(ع) ۷;

المطهّرون) ۹ - «عن ابراهیم بن عبدالحمید عن أبى الحسن(ع) قال المصحف لاتمسّه على غیر طهر و لاجنباً إنّ اللّه یقول: «لایمسّه إلاّ المطهّرون»; ابراهیم بن عبدالحمید

را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى است چون بايد گفت بخواست

را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى است چون بايد گفت بخواست

نیام. ابراهیم (ع): حنیف ۵، ۶، ۱۰ ; ابراهیم (ع) خلیل ۷، ۱۰، ۱۳، ۱۴، ۱۵ ; اطاعت از دین ابراهیم (ع) ۲، ۱۱ ; اعتدال ابراهیم (ع) ۵ ; اهمیّت دین ابراهیم (ع) ۴ ;

آزر ۲، ۳، ۵ ابراهیم(ع): احتجاج ابراهیم(ع) ۱; اهمیت احتجاج ابراهیم(ع) ۱۱; پدر ابراهیم(ع) ۲; روش احتجاج ابراهیم(ع) ۳، ۶; روش برخورد ابراهیم(ع) ۳; شرک ستیزى

همراه با خوبیها و نیکیهای خود در پهنه صحرای محشر حاضر و آماده می‌شوند (نگا: ابراهیم / ). «الْقَهَّارِ»: صیغه مبالغه قاهر است. خدائی که بر همه‌چیز و همه‌کس سیطره

ترتیل: ترجمه: «بَرِقَ»: حیران و سراسیمه شد. آشفته و پریشان گردید (نگا: ابراهیم / ، انبیاء / ). مُهْطِعِينَ‌ مُقْنِعِي‌ رُءُوسِهِمْ‌... (۰) Tabber requires

كه وقتى حضرت ابراهيم را در آتش انداختند برهنه‌اش كردند و جبرئيل پيراهنى از حرير بهشتى براى او آورد و بر او پوشانيد و آن نزد حضرت ابراهيم عليه السّلام بود

مى تواند توضیحى در قالب مثل براى «اللّه یستهزئ بهم و یمدّهم ...» باشد. ۱۱ - ابراهیم بن ابى محمود گوید: «سألت أباالحسن الرضا (ع) عن قول اللّه تعالى «و ترکهم

كفن من باشد و دستهايم را گشائيد تا جانوران از خود دور كنم. گفتند: آن يازده ستاره و ماه و آفتاب كه تو را در خواب سجده كردند بخوان تا دستهايت را باز و پيراهن

امير المؤمنين عليه السّلام پرسيدند، فرمود: صاحب نيكوئى و زينت‌ «1». على بن ابراهيم قمى رحمه اللّه از پدر خود روايت نمود كه حسين بن خالد گفت از حضرت رضا عليه

نفى شريك چنانچه مشركين قريش مى‌پنداشتند و نفى ناصر و معين چنانچه از مجوس و ستاره پرستان نقل شده و قمّى ره در اينجمله اخيره نقل نموده كه مراد آنستكه خداوند

بر علم و قدرت و وحدت و رحمت و حكمت الهى موجود است كه از شماره بيرون و از ستاره افزون مى‌باشد لذا گفته‌اند در هر چيزى براى خدا نشانه‌اى است كه دلالت بر يگانگى

انسان شناسى ۲، ۵ توحید: دلایل توحید ۵ حق: آثار حق ناپذیرى ۳; سرزنش حق ناپذیران ۴; سطحى نگرى حق ناپذیران ۴ خدا: دلایل خدا شناسى ۱، ۵ دین: آسیب شناسى دینى

(ع‌) نقل‌ مي‌كنند ‌که‌ آنهم‌ ‌از‌ مشكلات‌ احاديث‌ ‌است‌، ‌از‌ ‌علي‌ ‌بن‌ ابراهيم‌ ‌از‌ پدرش‌ ‌از‌ حسين‌ ‌بن‌ خالد ‌که‌ ‌گفت‌: سؤال‌ كردم‌ ‌از‌ حضرت‌ رضا

بر علم و قدرت و وحدت و رحمت و حكمت الهى موجود است كه از شماره بيرون و از ستاره افزون مى‌باشد لذا گفته‌اند در هر چيزى براى خدا نشانه‌اى است كه دلالت بر يگانگى

بر علم و قدرت و وحدت و رحمت و حكمت الهى موجود است كه از شماره بيرون و از ستاره افزون مى‌باشد لذا گفته‌اند در هر چيزى براى خدا نشانه‌اى است كه دلالت بر يگانگى

راء نيز قرائت شده و ماه بى‌نور گردد و آفتاب و ماه با هم يكجا جمع شوند و ستاره‌ها در اطراف آندو حلقه زنند چنانچه مستفاد از بعضى روايات است يا جمع شوند با

اللَّيْلَ وَ النَّهارَ» 14. خورشيد و ماه: «وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ» 15. ستاره: «وَ النُّجُومُ» 16. نعمت‌ها و موجودات رنگارنگ زمينى: «ذَرَأَ لَكُمْ فِي

نقل شده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود مراد از نجم در آيه ستاره جدى ميباشد كه هميشه هست و بآن قبله شناخته ميشود و اهل دريا و صحرا هدايت ميشوند

مشركانند كه دين اسلام را گذاشته يكدسته بت‌پرست، جمعى آفتاب پرست، عده‌اى ستاره پرست، فرقه‌اى يهودى، فرقه‌اى نصرانى، و گروهى مجوسى. كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ

يا انكار نمودند و گفتند باران داده شديم به جهت نزول و صعود فلان و فلان ستاره و شبهه‌اى نيست هر شخصى عقيده اش اين از انواء باشد، كافر است؛ زيرا منكر خالق

نموده كه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: مثل عالم در زمين مثال ستاره است در آسمان كه به او راه يابند در برّ و بحر. «2» وَ اللَّهُ يَحْكُمُ‌: و

آنچه را كه شما نمى‌دانيد از حشرات و هوام و طيور و ساير جانوران. على بن ابراهيم قمى فرمايد «1»: مراد عجائبى است كه خداى تعالى در صحرا و دريا مى‌آفريند.

«3» ‌در‌ خواب‌ بنظر آوردن‌ مثل‌ خواب‌ ابراهيم‌ ‌در‌ ذبح‌ اسمعيل‌ و خواب‌ يوسف‌ ‌در‌ سجده‌ شمس‌ و قمر و يازده‌ ستاره‌ و خواب‌ حضرت‌ رسالت‌. «4» بتوسط ملائكه‌

اجراءها و ارساءها» بوده ، همانطور كه «خفوق النجم » به معناى وقت حركت و گردش ستاره ، و «مقدم الحاج » به معناى وقت آمدن حاجيان است. ممكن هم هست اين دو كلمه اسم

او را به چنين آينده درخشان بشارت داد، بدين صورت كه وى در خواب ديد يازده ستاره و آفتاب و ماه در برابرش به خاك افتادند و او را سجده كردند، اين خواب خود را

است كه ما ذكر كرديم . ابراهيم (عليه السلام ) پس از فراغ از احتجاج با پدر و قومش در باره اصنام ، شروع به پرسش خدايان آنها (ماه ، ستاره ، آفتاب و...) مى كند،

آن شيشه گوئى ستاره درخشانى است» پس فضيلت وصى را بدين وسيله بآنها اعلام كرد «كه از درخت پر بركتى افروخته شود» و اصل اين درخت با بركت ابراهيم عليه السّلام

استفهام معنا نداشت ، و اين تجاهل نظير تجاهلى است كه ابراهيم (عليه السلام ) نسبت به آفتاب و ماه و ستاره كرد، و هر يك را ديد گفت اين پروردگار من است ، تا وقتى

تشخيص دهد. مثل كسى كه دچار تب نوبه است، و ساعات عود تب خود را با طلوع و غروب ستاره اى، و يا از وضعيت خاص نجوم تعيين مى كند. و يا براى آن بوده كه از نگاه كردن

پرستان و ستاره پرستان و در دل آتش قرار گرفتنش كه حتى دشمن سر سختش نمرود را تحت تاثير قرار داد و بى اختيار گفت : من اتخذ الها فليتخذ الها مثل اله ابراهيم : «اگر

نمايانگر آن موجود روحانى بسازند و هنگام عبادت متوجه آن مجسمه شوند. در عبادت ستاره پرستان نيز مطلب از اين قرار بود، چون در كيش آنان نيز معبود اصلى روحانيات

مشرق و مغرب ، دو جهت نسبى است ، كه در هر نقطه با طلوع و غروب آفتاب ، و يا ستاره مشخص مى شود، و به همين جهت هر نقطه از نقاط زمين كه فرض كنى ، براى خود مشرق

براى ستاره مشترى قربانى كند، چون صابئى ها را عادت همين بود، كه فرزندان خود را براى معبود خود قربان مى كردند، و چون ستاره مشترى بدانست ، كه ابراهيم از در

(پر فروغ ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان ، اين چراغ با روغنى افروخته مى شود كه از درخت پر بركت زيتونى گرفته

كرده مى فرمايد: «زمانى كه يوسف به پدرش گفت : اى پدرم ! در خواب ديدم يازده ستاره و شمس ‍ و قمر را كه دارند برايم سجده مى كنند». و همچنين روياى دو رفيق زندانى

مادر و برادرانش در برابرش به سجده افتادند بياد خوابى افتاد كه در آن ، يازده ستاره و خورشيد و ماه را ديده بود كه در برابرش سجده كردند، و جريان روياى خود را

بسيارى از مخلوقات خود سوگند ياد كرده، از قبيل: آسمان، زمين، خورشيد، ماه، ستاره، شب، روز، ملائكه، مردم، شهرها، و ميوه ها، و اين نيست، مگر به خاطر شرافتى

، حال ببينيم مشركين در عبادت چه مى كردند و اسلام چه كرده ؟ اما وثنى ها و ستاره پرستان و هر جسم پرست ديگر كه يا معبودشان انسانى از انسانها بوده ، و يا چيز

مى‌باشند: 1- اشخاصى كه جميع مال خود را در راه خدا انفاق كنند، مانند حضرت ابراهيم خليل الرّحمن عليه السلام. 2- متوسطين، كسانى كه واجب و مستحب را بپردازند