نتایج جستجو

Javascript to function. کسانی که در آیات ما مجادله می‌کنند بدانند هیچ گریزگاهی ندارند! |و تا آنان كه در آيات ما مجادله مى‌كنند بدانند كه ايشان را هيچ گريزى نيست

نواهى خدا ۲; نهى از مجادله در محضر خدا ۲; هشدارهاى خدا ۳ شیطان: شیطان در قیامت ۱; مجادله شیطان ۲ عمل: آثار عمل ناپسند ۵ قیامت: مجادله در قیامت ۱ کفر: منشأ

مبلغان ۶; نقش مبلغان ۱۷ مجادله: روش مجادله ۱۳; مجادله احسن ۷، ۱۳، ۱۵، ۱۹ محمد(ص): آثار تکامل محمد(ص) ۲; دعوتهاى محمد(ص) ۲; مجادله محمد(ص) ۷; مسؤولیت محمد(ص)

سلطان ...» قید توضیحى باشد; یعنى، همواره چنین است که مجادله گران با آیات الهى، بدون حجت و برهان به مجادله مى پردازند. ۸ - معارف دینى و آیات الهى، مبتنى بر

آیات شامل این کلمه «تُجادِلُ» از «مجادله» از مادّه «جدل» گرفته شده که در اصل به معناى تابیدن طناب است، و از آنجا که به هنگام گفتگوهاى طرفینى و اصرار آمیز،

عذاب از قوم لوط ۴، ۱۰; شفاعت از قوم لوط ۴، ۶، ۱۰ مجادله: مجادله با خدا ۷; مجادله با رسولان خدا ۷; مجادله با ملائکه ۳ ملائکه: ملائکه عذاب ۳; ملائکه مبشّر

اهمیت خلقت انسان ۶; خلقت انسان ۱، ۵; عنصر خلقت انسان ۴; مجادله درباره خلقت انسان ۲ خدا: مجادله با خدا ۲، ۳ خلقت: خلقت از گِل ۴ ذکر: ذکر خلقت انسان ۳ ملائکه:

قرآن ۸ کافران: منشأ مجادله کافران ۳ گمراهى: عوامل گمراهى ۹ مجادله: مجادله ناپسند ۱۰ مجادله گران: دعوت از مجادله گران ۱; دین مجادله گران ۱ نعمت: منشأ نعمت

اللّه عليه و اله نقل نموده كه فرمود ملعون شدند مجادله كنندگان در دين خدا بزبان هفتاد پيغمبر و كسيكه مجادله نمايد در آيات الهى بتحقيق كافر شده و اين آيه را

آسمانى: نقش کتب آسمانى ۲۲ کفران: کفران نعمت ۱۹ مجادله: راههاى اجتناب از مجادله ۲۱; مجادله بى برهان ۱۸; مجادله جاهلانه ۱۷، ۱۹، ۲۱ مشرکان: بى تعقّلى مشرکان

زمینه سستى عقیده ۹; عوامل سستى عقیده ۴ فطرت: نقش فطرت ۴ مجادله گران: عذاب مجادله گران ۱۲; مغضوبیت مجادله گران ۱۲ مسلمانان: آثار شبهه افکنى در مسلمانان ۱۳ مشرکان:

۱، ۳; شرایط ایمان مشرکان مکه ۱، ۳; مجادله مشرکان مکه ۲; مشرکان مکه و مؤمنان ۲; مشرکان مکه و محمد(ص) ۱ معاد: مجادله در معاد ۲

قوم لوط ۲; قانونمندى عذاب قوم لوط ۱; مجادله قوم لوط۲ لوط(ع): انذارهاى لوط(ع) ۱; شبهه افکنى در انذارهاى لوط(ع) ۲; مجادله در انذارهاى لوط(ع) ۲

هاى سخن خود را محکم کرده، بر دیگرى غلبه نماید، «مجادله» گفته مى شود. ولى، باید توجّه داشت که: «مجادله» از نظر محتواى لغت عرب، همیشه مذموم نیست (هر چند

باز با تو در باره آن مجادله مى‌كنند گويى به سوى مرگ رانده مى‌شوند و خود مى‌نگرند با تو در باره حق -بعد از آنكه روشن گرديد- مجادله مى‌كنند. گويى كه آنان

است يعنى كسى بوسيله نكاح با من نزديكى نكرده است. تماس: مس كردن يكديگر است [مجادله:3]. يعنى بايد عبدى آزاد كند پيش از آنكه با هم نزديكى كنند. * [قمر:48]. مس

«تَمَارُوا» از مادّه «تمارى» به معناى گفتگوى طرفینى براى ایجاد شک، و القاى شبهه و مجادله، در برابر حق است. در حقیقت آنها دست به دست هم دادند، و از طرق گوناگون براى

نقش قدرتمندان ۹ کافران: موانع ایمان کافران ۱۱ مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۵ مجادله: مجادله احسن ۴ مرفهان: ارتجاع مرفهان ۱۳; اصرار بر کفر مرفهان ۸; تعصب قومى مرفهان

اسْتَکْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِی آمَنْتُمْ بِهِ کافِرُونَ). تفسیر آیات ۱- مجادله کفرپیشگان مستکبر قوم ثمود با مستضعفان مؤمن به صالح (استضعفوا لمن ... مؤمنون

درجات گفته مى شود. تعبیر به «دَرَجات» (به صورت نکره با صیغه جمع) در سوره «مجادله» اشاره به درجات عظیم و والائى است که خداوند به این گونه افراد که علم و ایمان

الَّذِينَ‌: آگاه باشيد بدرستى كه آنانكه، يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ: مخاصمه و مجادله نمايند از روى انكار در آمدن قيامت و وقوع حشر و نشر و ثواب و عقاب، لَفِي

جدال آنست كه طرف از رأى خود بر گردد. به هر حال، اين كلمه در مجادله حق و مجادله باطل و در مجادله به معنى دفاع در قرآن كريم به كار رفته است و همه در اصل معنى

گناه: اجتناب از استماع گناه ۲۰ مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۳ مجادله: اجتناب از مجادله ۲، ۳، ۵، ۷; مجادله گران در ذات خدا ۱۹ محرمات:۱۳، ۱۵ محمّد (ص): فراموشى محمّد

همسر ابراهيم (ع ) از بشارت بچه دار شدن مجادله و گفتگوى ابراهيم (ع ) براى رفع عذاب از قوم لوط (ع ) بيان علت مجادله ابراهيم (ع ) درباره قوم لوط با فرشتگان

معنى آيات در «دير» گذشت. * [معارج:15-16]. رجوع شود به «شوى». *** مخاصمه و مجادله را از آن نزاع و تنازع گويند كه طرفين يكديگر را جذب و قلع مى‏كنند. [طه:62]

را منكر شوى كه مبادا او در مجادله بر تو غالب شود چون جواب صحيح او را نميدانى اين طريق مجادله بر شيعيان ما حرام است و مجادله بطور بهتر آنستكه خداوند به

شما (امروز) سهمی از آتش را بجای ما پذیرا می‌شوید؟!» |و آن‌گاه كه در آتش به مجادله برخيزند، ضعيفان به مستكبران گويند: ما پيرو شما بوديم آيا مى‌توانيد مقدارى

كه وحدت عقيده و هدف در آن ملحوظ است و گرنه هر دسته و جماعت را حزب نگويند [مجادله:22] پيداست كه حزب اللّه و انصار خدا در صورتى است كه داراى هدف واحد و ايمان

همسر ابراهيم (ع ) از بشارت بچه دار شدن مجادله و گفتگوى ابراهيم (ع ) براى رفع عذاب از قوم لوط (ع ) بيان علت مجادله ابراهيم (ع ) درباره قوم لوط با فرشتگان

را منكر شوى كه مبادا او در مجادله بر تو غالب شود چون جواب صحيح او را نميدانى اين طريق مجادله بر شيعيان ما حرام است و مجادله بطور بهتر آنستكه خداوند به

را منكر شوى كه مبادا او در مجادله بر تو غالب شود چون جواب صحيح او را نميدانى اين طريق مجادله بر شيعيان ما حرام است و مجادله بطور بهتر آنستكه خداوند به

اللّه عليه و اله نقل نموده كه فرمود ملعون شدند مجادله كنندگان در دين خدا بزبان هفتاد پيغمبر و كسيكه مجادله نمايد در آيات الهى بتحقيق كافر شده و اين آيه را

آيه 12 از سوره مجادله يعنى صدقه دادن قبل از خلوت با رسول «صلى الله عليه واله» است [مجادله:12]. كه آيه 13 همين سوره آن را نسخ كرد [مجادله:13]. در باره هردو

مى‏گويد با گفتن اين كلمه زن مادر نمى‏شود. تفصيل قضيّه ظهار در سوره مجادله است كه فرموده: [مجادله:2-4]. در اين آيات قبح اين عمل بيان شده و نيز زن بدين وسيله حرام

محمد(ص) ۲ مشرکان: آثار حق ناپذیرى مشرکان ۷; اعراض از مشرکان ۱ مشرکان مکه: ترک مجادله با مشرکان مکه ۲; دعوت از مشرکان مکه ۲ همزیستى: اهمیت همزیستى مسالمت آمیز

کتب آسمانى ۱۴ ; نقش کتب آسمانى ۲۲ لجاجت: آثار لجاجت ۲۶ مجادله: اجتناب از مجادله ۲۸ ; ترک مجادله با حق ناپذیران ۲۶ محمّد (ص): احتجاج محمّد (ص) با یهود ۲۴ ;

اتکا به خداوند (للذین ءامنوا و على ربّهم یتوکّلون . و الذین یجتنبون) ۳ - مجادله در آیات الهى و ایجاد شبهات اعتقادى، از گناهان بزرگ است. (و یعلم الذین یجدلون

نعمت هاى اخروى ظهور در این معنا دارد. ۵ - دلبستگى به زندگى دنیایى، منشأ اصلى مجادله در آیات الهى و انکار آن است. (و یعلم الذین یجدلون ... فما أُوتیتم من شىء

ماه‌هاى معينى است، پس هر كه در آن ماه‌ها ملتزم به حجّ شد، همبسترى و نافرمانى و مجادله در اثناى حجّ ممنوع است، و هر چه نيكى كنيد خدا آن را مى‌داند، و توشه بگيريد

آيه 12 از سوره مجادله يعنى صدقه دادن قبل از خلوت با رسول «صلى الله عليه واله» است [مجادله:12]. كه آيه 13 همين سوره آن را نسخ كرد [مجادله:13]. در باره هردو

می‌گوید: من همنشینی (در دنیا) داشتم (که با من درباره‌ی دین و قوانین آسمانی مجادله می‌کرد). گوینده‌ای از آنان گفت: «به‌راستی من (در دنیا) همنشینی داشتم،» گفت

می شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت. روز قيامت هر كس به دفاع از خويش به مجادله مى‌پردازد و جزاى هر كس چنان كه حق اوست داده مى‌شود و به كسى ستم روا ندارند

و الذّى است. از جمع آن فقط در قرآن فقط الّائى و اَلّلاتى بكار رفته مثل [مجادله:2]، نيست مادران آنها مگر زنانى كه آنان را زائيده‏اند و نحو [نساء:34] زنانى

مى‏گويد با گفتن اين كلمه زن مادر نمى‏شود. تفصيل قضيّه ظهار در سوره مجادله است كه فرموده: [مجادله:2-4]. در اين آيات قبح اين عمل بيان شده و نيز زن بدين وسيله حرام

اللّه عليه و اله نقل نموده كه فرمود ملعون شدند مجادله كنندگان در دين خدا بزبان هفتاد پيغمبر و كسيكه مجادله نمايد در آيات الهى بتحقيق كافر شده و اين آيه را

آیات شامل این کلمه ستت‌ (۸ بار) شش. [اعراف:54]ستّين: شصت [مجادله:4]. نا گفته نماند در آيات 54 اعراف، 3 يونس، 7 هود، 59 فرقان، 4 سجده، 38 حديد، گفته شده

اعراض كند گويند:«ثنّى عطفه: اعرض و جفا» [حج:8-9]. بعضى از مردم درباره خدا مجادله مى‏كنند بى آنكه دانشى و هدايتى و كتابى روشن داشته باشد، متكبرانه مى‏خواهد

و الذّى است. از جمع آن فقط در قرآن فقط الّائى و اَلّلاتى بكار رفته مثل [مجادله:2]، نيست مادران آنها مگر زنانى كه آنان را زائيده‏اند و نحو [نساء:34] زنانى

پیشه و گناه کار است دوست ندارد. و به خاطر كسانى كه به خود خيانت مى‌ورزند مجادله مكن، كه خدا خائنان گناهكار را دوست ندارد. و از کسانی که بر خود خیانت روا

دحض را زوال و بطلان گفته‏اند بمناسبت معناى اصلى آن است. * [غافر:5] به باطل مجادله كردند تا حق را بدان ساقط كنند و از بين ببرند. * [صافات:140-141] آنگاه كه