نتایج جستجو

رِجْسِهِم نَخْشَى إِذ فِتْنَة أَمّا رَسُولُه الْقَوْم مَن لا لَنُغْرِيَنّک قَرْن الْقِتَال عَلَيْه بِالْقَوْل أَعْمَالَهُم يَأْتُوا أَضْغَانَهُم أَنْفُسَهُم

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ليت لات ندى حين عجب نوص هم ندو ان ف جىء من قرن نذر قبل

ببينيد. ف ا لوت عزى ندى مناة ليت ندو رئى ثلث اخر کبر حين هم من ه عجب نوص کم قرن ل ان ربب ايى جىء ائى قبل هلک

را با آن مى بندند، «قرن» مى گویند و نیز به کسى که با غل و زنجیر دست و پایش را به هم مى بندند ـ به همین مناسبت ـ «مقرن» مى گویند. قرن‌ (۳۳ بار) وَ فِي الْأَصْفَاد

زَمَنِ واحِدٍ» طبرسى فرموده: قرن مردم هر زمان است و آن از نزديك به هم بودن در يك زمان متخذ شده، زجاج گويد: به نظر من قرن اهل هر زمانى است كه در آن پيغمبرى

17 سوره حج آمده اصحابرّس باشند و يا مجوس از اخلاف آنها باشد . صحب ثمود عاد قرن بين فرعون ل نوح قوم ذلک اخو الم لوط هم کلل عذب کثر ضرب ايکه قبل ظلم خرج کذب

شده، و تاریخ تألیف آنها به 38 سال بعد از حضرت مسیح(علیه السلام)، تا حدود یک قرن بعد از او مى رسد; بنابراین کتاب اصلى مسیح(علیه السلام)به عنوان یک کتاب آسمانى

مرگ معمولى است. در المنار ذيل «اِنِ امْرُؤهَلَكَ...» گويد لفظ هلاك از چند قرن به اين طرف بكار نمى‏رود مگر در مقام تحقير و قرآن آن را در اين آيه و در آيه

مرگ معمولى است. در المنار ذيل «اِنِ امْرُؤهَلَكَ...» گويد لفظ هلاك از چند قرن به اين طرف بكار نمى‏رود مگر در مقام تحقير و قرآن آن را در اين آيه و در آيه

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

ثبر وحد يوم لا ه کثر هنالک ف قول هنا ا انن ذلک کون رود صلى فرعون خير سعر قرن ان يا ل فزز سوف من ظهر فى هم ک ام ارض ورى اهل ضيق ظنن ى جنن کتب ها غرق خلد

در قاموس خود ذيل ماده يوحنا مى‏نويسد: در قرن اخير بعضى از نقاد اين عقيده را پيداكردند كه انجيل يوحنا در اوائل قرن دوم نوشته شده و نيز معتقداند كه مؤلف يوحناى

نفع تلو او الى دخل ذا قرى وجه متع طول سور اذ هى اخذ نن لما جنن شىء حقق شرى قرن بلغ عوذ نشء ائى لم ولد

لقى نفس صلو عرج الذى نبو يا دکک غمم اخذ ذلک قضى خوف نور خصم حمد عن وسم طيب قرن حفف عشو حزن نعم قرب خمس

ندى موسى ندو شتت الذين کذب او بين حضر کم علم ثم فضل سخط لو الا مسک يا دين قرن صغر لمز حقق سعى خير هما يهود مرى کما هدى غيب اخر بعض شرب لغو عذب نحر عزير

انن کم فى ارض ف رحب اذا ل هن ذرع مکر سوء علم دعو لوط ها رسل خوف نا ذا حزن قرن حرج کذب الى شىء حتى ضرر وحى هنا خلف جعل عن نفس وله هذا ضيق الله هنالک وجد

خير صغر ت فوق قوم ما رحم ربب لقى بکى فضل ذکر کتب سجد کان او الا غوى نصب جنن قرن کبر قد انث وقى مسک ه انس حيث هدى بعض

شامل این کلمه ماجوج‌ (۲ بار) [كهف:94]. [انبیاء:96]. مأجوج و يأجوج چنانكه در «قرن ذوالقرنين» گفته‏ايم همان اقوام بدوى بودند كه آنها را «تاتار» ناميده‏اند در

سه بار در قرآن مجيد آمده است. کم وقى ل حرر هم سربال من جعل بئس صفد فى کنن قرن قطر يوم جبل اذ ذلک غشو غشى جرم رئى ک تمم وجه نعم نور ه

جهنم کفى ذلک صدد نزل شرک نذر مع نشر قرء اثم خوف قد فيض سعر س عرض يوم نبو هدى قرن شقق سبح انا ذکر مدد خردل الا ايانا

اعلم. من هم فى على ل ه انن ف کم ک ارض ب لا قول رجل جعل کلل اکل ام اله نور قرن طعم مشى ى ان سوق سکن ها کون الله ا مرح انس اذا هدى بطن کبب وجه رحم قبل لو

دمر فى کم نا ما ه نوح کون غبر جمع مطر اخر ثم کذب قول هلک عجز لما الا ايى قرن عقب الم ل صبر رسل انن عذب الذين الله ائى کلل اله شىء قبل ان صنع حقق اوى وله

كنيد تا ميان شما و آنها سدى قرار بدهم. آيه درباره سدّ ذوالقرنين است كه در «قرن» خواهد آمد انشاءاللّه. در دعاى 17 صحيفه آمده «وِ اجْعَلْ بَيْنَنا و بَيْنَهُ

ربب انن سبح ا لا قبل ان عمر ها اولاء هؤلاء وعد قول لن ل ليل ما ذکر کلل ذلک قرن سمو الى ذى فى حتى وذر جبل اول عقب نشء اله نکح لم وسم بلغ حسن نهر مع شدد الا

اوى ثمود عثو بشر هذا عقل درى ذرر بنو کذب فلک لعل ذو رئى عاد سلم رزق سکن صلو قرن مؤتفکة

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

پول موجود براى طعام خريدن آمده قضيه كشف شده ومردم دانسته‏اند كه اينها چند قرن پيش خفته و بيدار شده‏اند لذا به باب كهف جمع شده و خواسته‏اند آنها را ديدار

تاريخ‏ها و زمان‏هاى مختلف نوشته شده و تاريخ تأليف سِفر خروج قرن نهم و تاريخ تأليف سِفر تثنيه قرن هشتم و هفتم قبل از ميلاد است و سِفر اَحبار پس از سال 516

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

تاريخ‏ها و زمان‏هاى مختلف نوشته شده و تاريخ تأليف سِفر خروج قرن نهم و تاريخ تأليف سِفر تثنيه قرن هشتم و هفتم قبل از ميلاد است و سِفر اَحبار پس از سال 516

«صلى اللَّه عليه و آله» است و درباره آن از دو جنبه بايد صحبت كرد يكى در لفظ «قرن» كه چه اعلال دارد ديگرى زنان آن حضرت در خانه‏ها بنشينند يعنى چه؟ اهل مدينه

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

اللّه عليه و آله و سلّم در قرن خود، و حضرت على عليه السّلام با اهل قرن خود، و حضرت امام حسن در قرن خود، و حضرت امام حسين با اهل قرن خود. جابر بن عبد اللّه

امثال اينها كه خودشان و ديارشان نابود و ويران شدند و قرن بصد سال و كمتر و زيادتر تفسير شده و بنظر حقير قرن مقدارى از زمان است كه اهل آنرا معاصر خوانند و از

برده گيرى به كجا انجاميد؟ ادامه برده گيرى در قرن حاضر به شكلى جديد (همان آتش و همان كاسه ) برده گيرى قرن بيستم توسط كشورهاى متمدن ! روش اسلام درباره بردگى

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) لَهُم وَ مَا فَزَيّنُوا قَيّضْنَا الْمُعْتَبِين مِن بَيْن هُم أَيْدِيهِم فَمَا يَسْتَعْتِبُوا خَلْفَهُم در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) وَ فَسَاء مَا قَرِينا لَه الشّيْطَان ذَا عَلَيْهِم يَکُن لَو مَن آمَنُوا الْآخِر بِاللّه بِالْيَوْم لا در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) ال وَ فَبِئْس لَن الْمَشْرِقَيْن يَنْفَعَکُم الْيَوْم بُعْد إِذ بَيْنَک ظَلَمْتُم بَيْنِي أَنّکُم لَيْت فِي يَا قَال در

أَهْلَکْنَا الْجَنّة فِيهَا تَقُول لِلْمُتّقِين قَبْلَهُم غَيْر يَشَاءُون مَا قَرْن بَعِيد هٰذَا امْتَلَأْت هُم يَوْم لَهُم الْخُلُود لِجَهَنّم أَشَدّ نَقُول

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) أَ لَه وَ يَقُول عَن لِي إِنّهُم فَهُو کَان إِنّک لَيَصُدّونَهُم شَيْطَانا إِنّي لَمِن الْمُصَدّقِين مِنْهُم السّبِيل

امثال اينها كه خودشان و ديارشان نابود و ويران شدند و قرن بصد سال و كمتر و زيادتر تفسير شده و بنظر حقير قرن مقدارى از زمان است كه اهل آنرا معاصر خوانند و از

حَاش مَا لِلّه فِي نَفْسِه هٰذَا قَوْلا مَعْرُوفا عَن مَرَض أَيْدِيَهُن قَرْن يُوسُف قَلْبِه قَطّعْن رَاوَدْتُن عَلِمْنَا بُيُوتِکُن الّذِي عَلَيْه إِذ

تَعْقِلُون الْمُکَذّبِين لَعَلّکُم غُصّة لِنَفْسِي أَحْيَيْنَاهَا صَفْحا يَوْم قَرْن أَسْتَخْلِصْه إِنّي بَل إِلَيْهِم ذٰلِک سَابِقُون عَرَبِيّا يُظْلَمُون أَن

عرف‌ (۶۹ بار) وَ قَوْلا فِي لَهُم لا قُولُوا أَن حَتّى إِلاّ أَوْلِيَائِکُم قَرْن لْيَخْش الدّنْيَا کَان ابْتَلُوا الْيَتَامَى النّکَاح تَقُولُوا قُلْن اتّبِع

الْمَجِيد بَل الْقُرْآن حِين لاَت الْکَافِرُون ق فَقَال هٰذَا فَنَادَوْا قَال قَرْن مِن شَيْء عَجِيب سَاحِر در حال بارگیری...

مَتّعْنَا فَمَا فَانْظُر الرّاسِخُون مَع أَبْنَاءَهُم فَحَاق أُرِيد رِجْلَيْن قَرْن

فِرْعَوْن نَذِير إِنّهُم کَمَا إِن کَذّبُوا إِلاّ آل الْجِن بِآيَات هُم قَرْن ذَاقُوا عَلَيْهِم قُل لَقَد فَعَل مِثْل مَکَر بِذُنُوبِهِم فَأَخَذَهُم الْإِنْس

هر ساحر دانا و ماهرى را. اهل سير نقل نموده كه به حسب كميت و كيفيت، در هيچ قرن آن مقدار ساحر نبود كه در عصر موسى عليه السّلام سحره ماهر بشهر مصر بودند. ملازمان

امثال اينها كه خودشان و ديارشان نابود و ويران شدند و قرن بصد سال و كمتر و زيادتر تفسير شده و بنظر حقير قرن مقدارى از زمان است كه اهل آنرا معاصر خوانند و از

زينت دنيا است لذا در جواب آيه بعدى آمده: «وَكَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثاثاً وَرِئْياً». وَ فِي الْمُنْکَر تَأْتُون فَمَا کَان