نتایج جستجو

لَکُم عَلَى قَال أَ إِذ فَبَشّرْهُم کَانُوا يَا هُو الظّالِمِين الّذِي بِه رِجْز بِاللّه لِلّه لَو عَمِلُوا الْعَذَاب کَان إِذَا قُل لِلْکَافِرِين فَلَه فَبَشّرْه

عذاب است در مجمع از كسائى نقل شده كه رجز بكسر اول عذاب و بضم اوّل بت است. بيضاوى گفته: رجز بضم اوّل لغتى است در رجز بكسر اول يعنى هر دو بيك معنى‏اند. ناگفته

نیز «رجز» اطلاق شده است. این نیز لازم به یاد آورى است که در قرآن مجید واژه «رجز» (بر وزن شرک) غالباً به معناى عذاب آمده است. بعضى نیز معتقدند: «رجز» و «رجس»

نیز «رجز» اطلاق شده است. این نیز لازم به یاد آورى است که در قرآن مجید واژه «رجز» (بر وزن شرک) غالباً به معناى عذاب آمده است. بعضى نیز معتقدند: «رجز» و «رجس»

است اقرب و صحاح نيز آن را پليد گفته و از فراء نقل مى‏كند كه آن نظير رجز است و شايد رجز و رجس يك چيزاند و سين به زاء بدل شده است. [توبه:125]. اما آنان كخه

بسيار مى‏جستم صحاح استكثار را اكثار گفته است. * [مدثر:7-5]. در «رجز» احتمال داديم كه مراد از رجز تزلزل و اضطراب است معنى آيات چنين است از تزلزل در كارت يا از

رهق سوء لوط نجو قتر نزل کم يوم کفر اذ هذه فجر بشر وجه مرر نظر کيف ضحک قرى رجز ب نذر نن

انس لو ائى اخر نن ا جوب رحم عتد حتى ربب ليس قبل دنو شىء رجو قد الى الذى صلح رجز ذوق اذا رود نبء ذکر مسس امر ارض کذب حمم دخل بين نزل نظر صوب هى ابراهيم خوف

عنکم رجز الشیطن) ۹- فقدان آب براى تحصیل طهارت و برطرف کردن نجاستها، مایه وسوسه شیطان و ایجاد نگرانى در پیکارگران بدر (لیطهّرکم به و یذهب عنکم رجز الشیطن)

ءایتنا ... لهم عذاب من رجز) ۵ - تلاش گران بر ضد آیات قرآن، عذابى دردناک و بد خواهند داشت. (و الذین سَعَوْ فى ءایتنا ... لهم عذاب من رجز ألیم) به قرینه آیه

بطل کسب لا شطن ظلم حبک قوم وجد ذا عن الا أما موت طمس اله بحر الذين مسک رود رجز اخذ ايى وهى لقف عدو لو اون يا رئى اتى فلح درک وله

پر است و بعضى گفته‌اند كيك است و رجز عذاب و پليدى است و عياشى از حضرت رضا (ع) نقل نموده كه رجز برف است و خراسان بلاد رجز است و در مجمع از حضرت صادق (ع) نقل

‌است‌، و ‌غير‌ اينها ‌از‌ آيات‌ ديگر. و رجز بمعني‌ عذاب‌ ‌است‌ و ‌در‌ بعضي‌ ‌از‌ تفاسير ‌است‌ ‌که‌ مراد ‌از‌ رجز آسماني‌ طاعون‌ بوده‌ ‌که‌ ‌در‌ قسمتي‌ ‌از‌

از«بِما عَهِدَ عِنْدَكَ» آن است كه خدا به موسى وعده كرده بود كه در صورت آمدن رجز(طوفان،جراد،قمّل و...) اگر فرعونيان ايمان آورند عذاب برداشته خواهد شد و موسى

گفتند هفت‌ شهر ‌بود‌. رِجزاً مِن‌َ السَّماءِ مراد ‌از‌ سما طرف‌ بالا ‌است‌ و رجز عذاب‌ ‌است‌ و دو عذاب‌ ‌بر‌ اينها نازل‌ شد يكي‌ شهر ‌آنها‌ ‌را‌ بقدري‌ بالا

از«بِما عَهِدَ عِنْدَكَ» آن است كه خدا به موسى وعده كرده بود كه در صورت آمدن رجز(طوفان،جراد،قمّل و...) اگر فرعونيان ايمان آورند عذاب برداشته خواهد شد و موسى

شامل این کلمه ربط (۵ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ عَلَى قُلُوبِکُم بِه الشّيْطَان رِجْز يُثَبّت عَنْکُم يُذْهِب إِذ الْأَقْدَام يُوحِي لِيُطَهّرَکُم مَاء در حال

آیات شامل این کلمه ذهب‌ (۵۶ بار) وَ مُؤْمِنِين غَيْظ عَنْکُم رِجْز عَلَى قَوْم بِه قُلُوبِهِم صُدُور الشّيْطَان لِيُطَهّرَکُم يَشْف مَاء يَتُوب اللّه السّمَاء

لِتَبْتَغُوا فِي رَحْمَتِه فِيه فَضْلِه الّذِي لِيُذِيقَکُم اللّه أَلِيم رِجْز مُبَشّرَات رِزْقا الثّمَرَات لَعَلّکُم الرّيَاح الْأَنْهَار يُرْسِل بِه أَن

الثّابِت لَهُم إِن إِلَى فَوْق الشّيْطَان فِي الْمَلاَئِکَة أَنّي اجْتُثّت رِجْز أَضَل الْحَيَاة الدّنْيَا عَنْکُم أَيّهَا يُذْهِب يَا در حال بارگیری...

الْإِيمَان شِقَاق الْجِزْيَة الطّيّبَات دِين تُشَاقّون إِيمَانِکُم يَعْمَلُون رِجْز کَانُوا شَطْرَه تُطِيعُوا يُدْعَوْن اتّبَعَن فَطَال أَنْفُسِهِم يَجْحَد أَخَذ

مُعَاجِزِين رِزْق لَهُم مَغْفِرَة أَصْحَاب الْجَحِيم عَذَاب مَا مِن الصّالِحَات رِجْز أَلِيم در حال بارگیری...

رِزْق عَذَاب يَسْعَوْن الْعَذَاب الْجَحِيم مُحْضَرُون قُل مَا آمِنُون إِن رِجْز أَرْسَلْنَا رَبّي أَلِيم الْغُرُفَات يَبْسُط قَبْلِک يَرَى در حال بارگیری

أَنّي عَلَى الْمُجْرِمُون لِيَرْبِط مَعَکُم يُعْرَف فَثَبّتُوا الشّيْطَان رِجْز در حال بارگیری...

پيغمبرشان و بعد از اين عذابها يا عذابى كه فوق اينها بود كه از آن در سوره اعراف به رجز تعبير شده با كمال بى‌ادبى و جسارت گفتند اى ساحر ولى ظاهرا آنها اين كلمه را

پيغمبرشان و بعد از اين عذابها يا عذابى كه فوق اينها بود كه از آن در سوره اعراف به رجز تعبير شده با كمال بى‌ادبى و جسارت گفتند اى ساحر ولى ظاهرا آنها اين كلمه را

پيغمبرشان و بعد از اين عذابها يا عذابى كه فوق اينها بود كه از آن در سوره اعراف به رجز تعبير شده با كمال بى‌ادبى و جسارت گفتند اى ساحر ولى ظاهرا آنها اين كلمه را

‌آنها‌ و انفلاق‌ بحر بعلاوه‌ نزول‌ رجس‌ و طمس‌ اموال‌ و شد قلوب‌ و انزال‌ رجز ‌من‌ السماء و ‌غير‌ اينها و نيز نميدانست‌ ‌که‌ بسياري‌ بشرف‌ ايمان‌ مشرف‌

گرفتند و او را در مقدمه لشگر قرار دادند و عمرو نيزه خود را بزمين كوبيد و رجز خواند و مبارز طلبيد و پيغمبر صلى اللّه عليه و اله فرمود يكنفر جواب اين سگ

‌پس‌ ‌از‌ ايمان‌ كافر گردد فَأَرسَلنا عَلَيهِم‌ رِجزاً مِن‌َ السَّماءِ گفتند رجز مرض‌ طاعون‌ بوده‌ و مراد ‌از‌ سماء طرف‌ بالا ‌است‌ زيرا ‌از‌ مادّه‌ سموّ ‌است‌

النار و ‌لا‌ العار و بهمين‌ مطلب‌ اشاره‌ دارد فرمايش‌ ابي‌ ‌عبد‌ اللّه‌ ‌در‌ رجز خواني‌ جواب‌ ‌اينکه‌ ملعون‌ ‌که‌ فرمود الموت‌ خير ‌من‌ ركوب‌ العار و العار

پيغمبرشان و بعد از اين عذابها يا عذابى كه فوق اينها بود كه از آن در سوره اعراف به رجز تعبير شده با كمال بى‌ادبى و جسارت گفتند اى ساحر ولى ظاهرا آنها اين كلمه را

رَبّک رَحِيم رَزَقَکُم رَزَقْنَاهُم رَسُولَه رَمَى رَمَيْت رِئَاء رِبَاط رِجْز رِزْق رِيحُکُم زَادَتْهُم زَحْفا زَيّن سَأُلْقِي سَبَق سَبَقُوا سَبِيل سَلَف

طالب نيز به ميدان جنگ وارد آمد در حالى كه آنها همگى رجز مى‏خواندند. طالب بن عبد المطلب نيز چنين رجز مى‏خواند: پروردگارا! اگر طالب بجنگد، در ميان سپاهى از

عليه‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 229 السّلام با شمشير برنده به طرف او رفت و رجز خواند. طلحه شمشير فرود آورد، حضرت با سپر آن را دفع كرد. پس چنان تيغ بر فرقش

گرفتند و او را در مقدمه لشگر قرار دادند و عمرو نيزه خود را بزمين كوبيد و رجز خواند و مبارز طلبيد و پيغمبر صلى اللّه عليه و اله فرمود يكنفر جواب اين سگ

نمى‌شود. گفتند: شاعرش گوئيم. گفت: شاعر نيست، زيرا جميع اقسام شعر را مى‌دانيم از رجز و هزج و قرنط و مبسوط و مقبوض. گفتند: پس چه گوئيم؟ گفت: هر چه از مذكورات بگوئيد

وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ «5» ترجمه‌ ستايش مر خدائى را است كه مر او را است آنچه در آسمانها

وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ «5» ترجمه‌ ستايش مر خدائى را است كه مر او را است آنچه در آسمانها

وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ «5» ترجمه‌ ستايش مر خدائى را است كه مر او را است آنچه در آسمانها

فى آياتنا معاجزين اولئك لهم عذاب من رجز اليم ). در آنجا سخن از «رزق كريم » بود و در اينجا از «رجز اليم » است . «رجز» (بر وزن كذب ) در اصل به «معنى » اضطراب

وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ «5» ترجمه‌ ستايش مر خدائى را است كه مر او را است آنچه در آسمانها

بَطَلُ مُجَرّب إذَا الحُرُوبُ أقبلت تلهب از لشكر اسلام، عامر بيرون شد و اين رجز را بگفت: قَد عَلمَت خَيبَرُ أنّى عَامِر* شَاكِى السّلاح بَطَلُ مُغَامِر اين

كه انسان از آن دورى كند. و همچنين كلمه (رجس )، و كلمه (رجز) به كسره را، و گويا اصل در معناى رجز هول و وحشت بوده ، پس دلالت آن بر نجاست نيز به استعاره است

عَلَيْكُمْ مِنَ اَلسَّمََاءِ مََاءً لِيُطَهِّرَكُمْ‏ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ اَلشَّيْطََانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلى‏ََ قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ اَلْأَقْدََامَ‏

كردند، دچار عذابى مى شوند كه ما آن را از آسمان نازل خواهيم كرد. و كلمه ((رجز(( به معناى عذاب است. «وَ لَقَد تَّرَكنَا مِنْهَا ءَايَةَ بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ

كرد، (فتاب عليكم ) الخ . ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۸۸ رجزا من السماء رجز بمعناى عذابست . «و لا تعثوا» الخ ، كلمه عيث ، و عثى ، هر دو بمعناى شديدترين

پاك و پاكيزه كند و پليدى شيطان را از شما دور سازد (ليطهركم به و يذهب عنكم رجز الشيطان ) اين پليدى ممكن است وسوسه هاى شيطانى بوده و ممكن است پليدى جسمانى

سلّم» نقل كرده. و نيز در مجمع البيان آمده: و اما اين كه آن جناب در ميدان جنگ رجز مى خواند، و مى فرمود: «أنَا النَّبِىُّ لَا كَذِبَ * أنا ابنُ عَبدُ المُطَلّبُ»