نتایج جستجو

عَلَيْهِم قُل قَالُوا کَفَرُوا لَم جَزَاء قَبْلِهِم إِذ أَشَدّ بَل قَوْم فَمَا بِهِم أَو الْقِيَامَة فِيهَا رَبّک أَنّهُم فِرْعَوْن ضَل يَا يَخْتَلِفُون حَاق

أَضْغَانَهُم أَنْفُسَهُم الشّيْطَان أَرَاد يَسْتَبْشِرُون الْمُؤْمِنُون بِهِم عَذَاب لَو يَنْتَه فَأَحْبَط يَهْدِي مِن فِيهَا تُصِيبَنَا مَاتُوا يَحِيف

كثيرى است از گذشتگان و كمى از آخر مانده‏ها، آنها بر كرسيهاى رديف هم يا متصل بهم نشسته‏اند. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است. على من وکء سرر ها اخر

أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم و ضاق بهم ذرعًا) «سىء» متعدى به باى سببى است. «سىء بهم» یعنى، به سبب حضور آنان، ناراحت شد. «ضاق بهم ذرعاً» به معناى تنگ شدن

المرجفون فى المدینة لنغرینّک بهم) ۹ - پیامبراکرم(ص) در مدینه، حاکمیت مقتدرانه داشت. (لئن لم ینته المنفقون ... لنغرینّک بهم) ۱۰ - منافقان، از جمله عوامل

وزن ارث) گرفته شده که به معناى اصل و اساس مى باشد و گاهى نیز به هر چیزى که بهم پیوسته و ترکیب شده است گفته مى شود، و به همین جهت به تخت هاى کوتاه «کُرْسى»

ملائکه: خواسته هاى ملائکه ۲; ملائکه و ابراهیم(ع) ۲ و لما جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم دعائم الإسلام ، ج ۱ ، ص ۱۶۶; بحارالأنوار ، ج ۸۲ ، ص ۳۲۵ ، ح ۲۰. تفسیرعیاشى،

کَشَفْنَا غَيْر الدّين مُتَرَبّص لَمَسَخْنَاهُم الْمَغْضُوب تِسْعُون کُل مَا بِهِم يَکْسِبُون نَعْجَة مُسْتَقِيم نَخْزَى مَکَانَتِهِم قُل بِالْحَق بَيْنَنَا

خطاکاران است. (إنّ ربّهم بهم یومئذ لخبیر) ۷ - علم خداوند، پشتوانه دقّت در حسابرسى و مجازات انسان ها در قیامت است. (إنّ ربّهم بهم یومئذ لخبیر) انسان: دقت

(أسمع بهم و أبصر یوم یأتوننا) «أسمع بهم» و «أبصر» صیغه هاى تعجب هستند، یعنى چقدر شنوا و بینا هستند!؟. ۲- قیامت، روز ظهور و بروز حقایق است. (أسمع بهم و أبصر

أم أراد بهم ربّهم رشدًا) ۴ - منوعیت جن از استراق سمع آسمان، در جهت خیر و صلاح اهل زمین است. (و أنّا لاندرى أشرّ أُرید بمن فى الأرض أم أراد بهم ربّهم رشدًا)

یوسف(ع) ، بنیامین و لاوى ، اطمینان داشت. (عسى الله أن یأتینى بهم جمیعًا) مراد از ضمیر جمع در «بهم» یوسف(ع) ، بنیامین و لاوى است. ۱۲- یعقوب(ع) به مراجعت سه

قرار داده‏ايم و رابطه موهوم دنيايى قطع شده وهيچ نتوانند آن فاصله را پيموده و بهم ديگر برسند. از اين ماده دو لفظ بيشتر در قرآن مجيد نداريم. وَ أَو شَکُور بِمَا

قرار داده‏ايم و رابطه موهوم دنيايى قطع شده وهيچ نتوانند آن فاصله را پيموده و بهم ديگر برسند. از اين ماده دو لفظ بيشتر در قرآن مجيد نداريم. هم ل رئى جرم ب هن

منظور از نبات در آيه موّادى است كه گياه را تشكيل مى‏دهند و آنها به واسطه بهم آميخته و ممتزج مى‏شوند و به صورت گياه در مى‏آيند. على هذا با «به» براى سببيّت

كثيرى است از گذشتگان و كمى از آخر مانده‏ها، آنها بر كرسيهاى رديف هم يا متصل بهم نشسته‏اند. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است. مُتّکِئِين سُرُر عَلَيْهَا

الرسول لو تسوّى بهم الارض) ۵- انکار رسالت پیامبر اسلام (ص)، موجب سرافکندگى و شرمسارى در قیامت (یومئذ یودّ الذین کفروا و عصوا الرسول لو تسوّى بهم الارض) «الرسول»

آواره شدن شان همراه با لعن خدا مى شد. (لئن لم ینته المنفقون ... لنغرینّک بهم ثمّ لایجاورونک فیها إلاّ قلیلاً. ملعونین) «ملعونین» حال براى ضمیر فاعلى «لایجاورون»

و شما می‌نگریستید (و می‌دیدید که بعد از بیرون رفتنتان، دریا چگونه بر آنان بهم می‌آید). و چون دریا را برایتان شکافتیم، پس شما را نجات دادیم، و فرعونیان را

در شكاف كوه و گودالها و چاه‌ها پنهان شدند و همه يكديگر را در بغل گرفتند و بهم چسبيدند، باد همه ايشان را از آن مكانها بركنده برون انداخت و مستأصل ساخت. محمد

(اللّه یستهزئ بهم و یمدّهم فى طغینهم یعمهون) برداشت فوق بر اساس این احتمال است که: جمله «یمدّهم ...» تفسیر وبیان جمله «اللّه یستهزئ بهم» باشد. ۹ - مؤمنان

آفريده شده از دو عنصر كه آب و خاك است؛ چون آب و خاك بهم ممزوج شوند آن را طين گويند. چون هوا و آتش بهم ممزوج شوند آن را مارج گويند. و چنانچه تناسل در بشر

مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفادِ «49» و در آن روز مجرمان را مى‌بينى كه در غل و زنجير بهم بسته شده‌اند. وَ تَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفادِ

و با رطوبت‏اند و در كنار درياها و قاره‏ها با بادهاى گرم ملاقات مى‏كنند و بهم مى‏آميزند (و ظاهراً مراد از ناشرات پراكنده شونده‏هاست) و آنها بادهاى ديگر

آب ريزان پى در پى را تا بيرون آوريم بآن حبوبات و گياه را و بوستانهائى كه بهم پيچيده باشد درختان آنها. تفسير گفته‌اند بعد از بعثت حضرت ختمى مرتبت و اخبار

آب ريزان پى در پى را تا بيرون آوريم بآن حبوبات و گياه را و بوستانهائى كه بهم پيچيده باشد درختان آنها. تفسير گفته‌اند بعد از بعثت حضرت ختمى مرتبت و اخبار

آسمان را بآبى سخت ريزنده‌ و روان كرديم‌ جلد 5 صفحه 101 از زمين چشمه‌هائى پس بهم پيوست آب بر نهجى كه بتحقيق مقدّر شده بود و برداشتيم او را بر كشتى داراى تخته‌هاى

می‌شوند و) به آتش نموده می‌شوند، در حالی که بر اثر مذلّت و خواری کز کرده‌اند و بهم آمده‌اند و زیر چشمی مخفیانه (به آتش) می‌نگرند! (در این هنگام) مؤمنان می‌گویند:

فى لا يدى عزم نفث حتى الا هم لسن امر وفى فقه امن کفر اتى ولد بلغ جعل عرف بهم الذى کتب ترک وقب اخذ طعم يسر اجل لکن ها نعم انن نصب ايى عشر وقى او غسق يا

سبزینه، دانه‌های تنگاتنگ یکدیگر، و از شکوفه‌های درخت خرما خوشه‌های آویزان نزدیک بهم و در دسترس، و باغهای انگور و زیتون و انار پدید می‌سازیم که (در شکل و مزه و

آب ريزان پى در پى را تا بيرون آوريم بآن حبوبات و گياه را و بوستانهائى كه بهم پيچيده باشد درختان آنها. تفسير گفته‌اند بعد از بعثت حضرت ختمى مرتبت و اخبار

آب ريزان پى در پى را تا بيرون آوريم بآن حبوبات و گياه را و بوستانهائى كه بهم پيچيده باشد درختان آنها. تفسير گفته‌اند بعد از بعثت حضرت ختمى مرتبت و اخبار

براى تو و ذريّه‌ات و قسم ياد فرمود بعزّت و جلال خود كه اگر تمام خلق يك چشم بهم زدن كوتاهى كنند در اداء حق تو و ذريّه طاهره‌ات همه را داخل در جهنّم خواهم

رحمنهم و کشفنا ما بهم من ضرّ) ۳ - لزوم سپاس گزارى به درگاه خداوند، در رفع گرفتارى ها و برطرف شدن مشکلات (و لو رحمنهم و کشفنا ما بهم من ضرّ للجّوا) چنان

أَحْسَن لا أَرْسَلْنَاک بِأَيّکُم الْعِلْم يُبْصِرُون إِلاّ الْأَوّلِين بِهِم يَعْمَل امْرَأَتَه آبَائِنَا أُمّهَاتِکُم بَل هِي أَنّا الرّوح مَن کُل لَقَد

و داناى استوار كار است. خداوند (با نشان دادن جهان هستی به گونه‌ی یک واحد بهم پیوسته و یک نظام یگانه و ناگسسته، عملاً) گواهی می‌دهد این که معبودی جز او

پس برمى‌گردند از آنچه گفتند پس بر آنها است آزاد كردن بنده‌اى پيش از آنكه بهم رسند آن دو اين است كه پند داده ميشويد بآن و خدا بآنچه ميكنيد آگاه است‌ پس

کفرپیشگان را احاطه خواهد کرد. (ألا یوم یأتیهم ... و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) جمله «حاق بهم» عطف بر «لیس مصروفاً» است و به قرینه «یأتیهم» فعل ماضى «حاق»

النارَ» زن ابولهب بنام امّ جميل خواهر ابوسفيان، زنى فتنه‏انگيز و سخن چين و دو بهم زن بود نقل شده خارها را مى‏آورد و زير پاى حضرت رسول «صلى اللّه عليه و آله»

به در و ياقوت و زمرد و مرصع و مكلل به انواع جواهر نزديك يكديگر نهاده شده و بهم پيوسته مانند تداخل حلقه‌هاى زره در يكديگر. چون سابقان خواهند بالاى آن‌ «1»

براى تو و ذريّه‌ات و قسم ياد فرمود بعزّت و جلال خود كه اگر تمام خلق يك چشم بهم زدن كوتاهى كنند در اداء حق تو و ذريّه طاهره‌ات همه را داخل در جهنّم خواهم

براى تو و ذريّه‌ات و قسم ياد فرمود بعزّت و جلال خود كه اگر تمام خلق يك چشم بهم زدن كوتاهى كنند در اداء حق تو و ذريّه طاهره‌ات همه را داخل در جهنّم خواهم

براى تو و ذريّه‌ات و قسم ياد فرمود بعزّت و جلال خود كه اگر تمام خلق يك چشم بهم زدن كوتاهى كنند در اداء حق تو و ذريّه طاهره‌ات همه را داخل در جهنّم خواهم

متحيّر و خيره گردد و قمّى ره نقل فرموده كه خيره ميشود چشم بطوريكه نتواند آنرا بهم زند و بفتح راء نيز قرائت شده و ماه بى‌نور گردد و آفتاب و ماه با هم يكجا جمع

لازم است درباره چند آيه سخن گفت: الف: [يونس:22]. ممكن است بگوئيم: باء در «بِهِمْ» براى تعديه است يعنى است يعنى كشتى‏ها آنها را روان كردند، ولى به قاموس و

حَاق الْأَرْض بِه إِن يَسْتَهْزِءُون أَن ضَاق قَال ذَرْعا سِيء عَلَيْهِم بِهِم لَو رَبّهُم لُوطا يَوْم قَالُوا هُو عَلَى آمَنُوا عَمِلُوا رُسُلُنَا لَمّا

پس برمى‌گردند از آنچه گفتند پس بر آنها است آزاد كردن بنده‌اى پيش از آنكه بهم رسند آن دو اين است كه پند داده ميشويد بآن و خدا بآنچه ميكنيد آگاه است‌ پس

ميخواست‌ و از ديوان هر سازنده بنا و فرو رونده در دريا را و دسته ديگرى كه بهم بسته شده بودند در زنجيرها اينست بخشش ما پس ببخش يا نگاه دار بدون شمار و همانا

ميخواست‌ و از ديوان هر سازنده بنا و فرو رونده در دريا را و دسته ديگرى كه بهم بسته شده بودند در زنجيرها اينست بخشش ما پس ببخش يا نگاه دار بدون شمار و همانا

نقل شده كه تغيير زمين بآنستكه كوههايش حركت كنند و بگردش در آيند و درياهايش بهم راه پيدا كنند و يكى شوند و روى زمين چنان مساوى شود كه كجى و راستى و پستى و