نتایج جستجو

تهذيب الاحكام، جلد ۶، كِتَابُ الْمَكَاسِب احمد بن ابي عبد الله عن القاسم بن اسحاق بن ابراهيم بن موسي بن رنجويه التفليسي عن ابي عمرو الخياط عن ابي اسماعيل

كِتَابُ الْحُجَّة احمد بن محمد عن محمد بن الحسن عن محمد بن عيسي عن محمد بن حمزه بن القاسم عن ابراهيم بن موسي قال : ابراهيم بن موسى گويد: من راجع به موضوعى

الْحُجَّة علي بن محمد عن محمد بن اسماعيل بن ابراهيم بن موسي بن جعفر بن محمد عن علي بن عبد الغفار قال : از على بن عبد الغفار كه گفت: عباسيها و صالح بن على و ديگرانى

فى الْعالَمين» پس از آن در ذيل حكايت ابراهيم آمده «سَلامٌ على اِبراهيم» آنگاه موسى و هارون فرموده «سَلامٌ على موسى و هارون» سپس در ذيل قصّه الياس آمده «سَلامٌ

تولّى تا هفت آيه در شأن عثمان بن عفّان نازل شده كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است

بقرار ذيل: آدم، نوح، ادريس، هود، صالح، ابراهيم، لوط، اسمعيل، يسع، ذوالكفل، الياس، يونس، اسحق، يعقوب، يوسف، شعيب، موسى، هارون، داود، ايوب، سليمان، زكريّا،

خدا مبعوث (شده) و پنج نفر آنها اولو العزم بودند: حضرت نوح، ابراهيم، موسى عيسى، حضرت محمد بن عبد اللّه صلّى اللّه عليه و آله و عليهم اجمعين. و اعتقاد به

آنها غير ادريس‌اند، چه ابراهيم از ذريّه سام بن نوح مى‌باشد. وَ مِنْ ذُرِّيَّةِ إِبْراهِيمَ وَ إِسْرائِيلَ‌: و از فرزندان ابراهيم و از ذريه يعقوب. تنبيه:

(نعوذ باللّه) در باب 18 سِفر پيدايش بند 1 به بعد خدا با دو نفر نزد ابراهيم مى‏آيند و ابراهيم مى‏خواهد پاى خدا را بشويد بالاخره خوراك مى‏آورد و خدا با آن دو

الْمُنْتَهى‌ (42) وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌: 1- از آنچه در صحف حضرت ابراهيم و موسى عليهما السّلام (بوده است): و بدرستى كه بسوى حكم پروردگار توست نهايت‌

(نعوذ باللّه) در باب 18 سِفر پيدايش بند 1 به بعد خدا با دو نفر نزد ابراهيم مى‏آيند و ابراهيم مى‏خواهد پاى خدا را بشويد بالاخره خوراك مى‏آورد و خدا با آن دو

محمد بن مسلم و معاوية بن وهب از حضرت صادق عليه السلام نقل شده كه مغضوب عليهعم را به يهود و ضالّين را به نصارى تفسير فرموده. در مجمع روايت محمد بن مسلم

آثارِهِمْ‌: پس از پى درآورديم بر اعقاب حضرت نوح و ابراهيم عليهما السّلام و امم ايشان. يا بر آثار حضرت نوح و ابراهيم عليهما السّلام و پيغمبرانى كه معاصر ايشان بودند،

حضرت موسى، وليد بن مصعب بن ريان و فاصله زمان فرعون عهد موسى، و فرعون زمان حضرت يوسف، نزد مورخين چهارصد سال بود. وَ ما تِلْكَ بِيَمِينِكَ يا مُوسى‌ «17»

مورد هدايت پروردگار بوده [انعام:84]. خداوند خود را بر او و ابراهيم تمام خود را بر او و ابراهيم تمام كرده بود [يوسف:6]. وى از عباداللّه الصالحين مى‏باشد و

قوم تو به دست موسى بن عمران خواهد بود، و هر گاه ظاهر مى‌شد كه اين طفل همان موسى بن عمران است قطعا او را مى‌كشت، لكن خداى تعالى حال موسى را بر او مخفى و

راستگو و آنها دروغ مى‌گويند. تنبيه: تفسير آيه شريفه را سه مقدمه است: 1- على بن ابراهيم رضوان اللّه عليه فرمايد: اين كلام، حكايت از يهود و لفظ آن خبر باشد، يعنى

تولّى تا هفت آيه در شأن عثمان بن عفّان نازل شده كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است

محمد بن مسلم و معاوية بن وهب از حضرت صادق عليه السلام نقل شده كه مغضوب عليهعم را به يهود و ضالّين را به نصارى تفسير فرموده. در مجمع روايت محمد بن مسلم

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۵،سوره ابراهيم خلاصه و برداشتى از آيات سوره ابراهيم (ع ) اشاره به عموميت رسالت پيامبر اسلام (ص ) شبهه تناقض

مى‏شود زيرا معجزه انقلاب حقيقى خارج و واقعيت است مثلا در قضيّه عصاى موسى و آتش ابراهيم و شكافتن دريا براى بنى اسرائيل و ناقه صالح و غيره. در خارج عصا مار

(( است مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين

در تصرّف فرعون نبود و بنام مدين بن ابراهيم عليه السّلام بنا شده بود و حضرت شعيب پيغمبر در آنجا اقامت داشت ولى حضرت موسى نه راه را بلد بود و نه بلدى داشت

موحدان ۶; هدایت موحدان ۶ موسى(ع): کتاب آسمانى موسى(ع) ۱; مخاطبان دعوت موسى(ع) ۲; مسؤولیت موسى(ع) ۲; نبوت موسى(ع) ۳; هدایتگرى موسى(ع) ۲ مهتدین ۶: نیازها:

نياكان آنها كه قوم ابراهيم و قوم لوط و اهل شهر مدين بودند انبياء عظامى را مانند حضرت ابراهيم و لوط و شعيب عليهم السلام تكذيب نمودند و حضرت موسى با آنمعجزات باهرات

آيات : مقايسه قوم خاتم الانبياء (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه

بودند. تتمه: در اخبار آل عصمت وارد شده كه آل ياسين ائمه هدى باشند: 1- على بن ابراهيم قمى (رحمه اللّه) ذكر فرموده: خداوند عزّ و جلّ آل محمد عليهم السلام را

تولّى تا هفت آيه در شأن عثمان بن عفّان نازل شده كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است

تولّى تا هفت آيه در شأن عثمان بن عفّان نازل شده كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است

بلاد اسفندار بود كه پايتخت پادشاهشان بود كه نامش‌تر كوز بن غابور بن يارش بن شاذان بن نمرود بن كنعان پادشاه زمان خليل الرحمن بود و چشمه زمان نوح و آن درخت

و موسی و تمام کسانی را که با او بودند نجات دادیم! |و موسى و همه همراهانش را نجات داديم و موسى و همه كسانى را كه همراه او بودند نجات داديم؛ و موسی و کلیه

آيات : مقايسه قوم خاتم الانبياء (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه

با مفسدان ۹ موسى(ع): آثار ظلم به موسى(ع) ۴; تبعید موسى(ع) ۲; توطئه تبعید موسى(ع) ۳; دشمنان موسى(ع) ۱، ۲; قتل موسى(ع) ۱; قصه موسى(ع) ۱، ۳; موسى(ع) در سرزمین

حضرت عيسى كه پدر نداشت و تنها از طرف مادر به ابراهيم عليه السلام منسوب بود، در اين آيه از ذريّه حضرت ابراهيم به شمار آمده است. وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ‌ ...

بسيار وارد است از جمله: 1- على بن ابراهيم قمى «رحمه اللّه» فرمايد: خداوند اخبار فرمود پيغمبر خود را به آنچه رسيده موسى و اصحابش را از فرعونيان از قتل و

بلاد اسفندار بود كه پايتخت پادشاهشان بود كه نامش‌تر كوز بن غابور بن يارش بن شاذان بن نمرود بن كنعان پادشاه زمان خليل الرحمن بود و چشمه زمان نوح و آن درخت

(( است مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين

عوامل تضمین معاملات ۶ موسى(ع): اختیار موسى(ع) ۲; ازدواج موسى(ع) ۱; توکل موسى(ع) ۸; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۷; گواهان موسى(ع) ۷; گواه عهد موسى(ع) ۷

سرزمین طوى ۸ موسى(ع): امر به موسى(ع) ۴; ترس موسى(ع) ۱۲; تکلیف موسى(ع) ۴; جنس نعلین موسى(ع) ۱۱; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۴; مربى موسى(ع) ۳; موسى(ع) در دره طوى

در تصرّف فرعون نبود و بنام مدين بن ابراهيم عليه السّلام بنا شده بود و حضرت شعيب پيغمبر در آنجا اقامت داشت ولى حضرت موسى نه راه را بلد بود و نه بلدى داشت

حضرت‌ موسي‌ ترسيد فَأَوجَس‌َ فِي‌ نَفسِه‌ِ خِيفَةً مُوسي‌ قُلنا لا تَخَف‌ إِنَّك‌َ أَنت‌َ الأَعلي‌ (طه‌ 70 و 71) ] (آیه 42)- فرعون که سخت در این بن بست گرفتار

قوم لوط را فرمايد: وَ إِنَّ لُوطاً: و بدرستى كه لوط بن هرون عليهما السلام كه برادر زاده حضرت ابراهيم عليه السلام بود، لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ‌: هر آينه از

آيات : مقايسه قوم خاتم الانبياء (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه

آيات : مقايسه قوم خاتم الانبياء (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه

زیان رسانى به مردم ۹ موسى(ع): اعتراض موسى(ع) ۵; بینش موسى(ع) ۸، ۱۱; تعجب موسى(ع) ۵; سیره موسى(ع) ۱۲; فلسفه اعتراض موسى(ع) ۷; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶،

ظالمان ۱۰ عدد چهل:۱۴ موسى (ع): اوامر موسى (ع) ۱، ۸ ; تاریخ دوران موسى (ع) ۱، ۲، ۹ ; قصه موسى (ع) ۸ ; موسى (ع) و بنى اسرائیل ۱، ۸ ; هشدار موسى (ع) ۱۰ طبرسی، مجمع

قصه موسى(ع) ۸ موسى(ع): اهمیت قصه موسى(ع) ۸; بشارتهاى موسى(ع) ۳; خانواده موسى(ع) ۴، ۶; سرگردانى خانواده موسى(ع) ۱; سرگردانى موسى(ع) ۱، ۳; قصه موسى(ع) ۱،

مرد ۵ موسى(ع): آرامش مادر موسى(ع) ۱۰; اضطراب مادر موسى(ع) ۷; اندوه مادر موسى(ع) ۹; تحیر مادر موسى(ع) ۷; ترس مادر موسى(ع) ۹; ترس هنگام ولادت موسى(ع) ۱;

بنى اميّه از اين جريان بسيار ناراحت بوده‏اند. حسن بن شعبه رحمه اللّه در تحف العقول ضمن گفتگوى هدف موسى بن جعفر «عليه السلام» با هارون عباسى نقل مى‏كند كه

اقامه نماز به آنست، و آن تذكر معبود و اشتغال قلب و لسان به ذكر او. على بن ابراهيم قمى- فرمايد: هر گاه فراموش كردى نماز را بعد يادآورى آن را، پس بجاى آور