نتایج جستجو

«بِسم‌ِ اللّه‌ِ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيم‌ِ» آيه ‌از‌ قران‌ و جزء ‌آن‌ ‌است‌: ميان‌ عامّه‌ اختلاف‌ ‌است‌ ‌که‌ آيا بسملة جزو قرآن‌ و ‌آيه‌ مستقلّي‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌است‌

تأسيس و ارهاص‌ «2» نبوت بوده. 2- صدور اين معجزه، مقرون به نبوت او بوده؛ زيرا حق تعالى اكمال عقل او فرمود در اين حال، و او را مرتبه نبوت عنايت و به وحى الهى

جمعى معلق بگذرند و آتش بگيرد چيزى از او را و واگذارد چيزى را. «2» در اخبار عامه نيز وارد شده كه مراد صراط مستقيم، محمد و آل محمد عليهم السلام است. چنانچه

عصیان: موانع عصیان ۱۴ محمد(ص): ترک نجوا با محمد(ص) ۴، ۱۵; مقامات محمد(ص) ۱۱; نبوت محمد(ص) ۱۱; نجوا با محمد(ص) ۱، ۲، ۳، ۶ مسلمانان: تکلیف مسلمانان ۷، ۸، ۹،

الوهيت عيسى و در نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله بود، لذا اوّل سوره به ذكر الوهيت حق و وحدانيت و حيات و قيوميت سبحانه نازل، و بعد ذكر نبوت و رسالت‌ «1»

حال خواهى پرسيد: منظور از اين حرف چيست ؟ مى گوييم همانطور كه در بحث از نبوت عامه گفتيم ، خداى تعالى كه عالم كونرا آفريد، و به راه انداخت ، انسان را هم به

Javascript to function. آيات ۲۰ - ۱۹، سوره انعام انذار و تخويف ، در دعوت نبوت مؤ ثرتر از تبشير و تطميع بوده است . جمله : (( لا نذركم به و من بلغ )) شاهد

محمد(ص) ۴; گفتگو با محمد(ص) ۳، ۱۱; مقامات محمد(ص) ۲; ملاقات با محمد(ص) ۳، ۱۱; نبوت محمد(ص) ۲; نجوا با محمد(ص) ۹، ۱۲ صاحب مجمع البیان گوید: این آیه درباره اغنیاء

اللّه عليه و آله گفت: اگر نبوت حق است، من از تو سزاوارترم، زيرا از تو بزرگترم و مالم بيشتر است؛ حق تعالى ردّ او فرمود كه نبوت به كبر سن و كثرت مال نيست،

، فضيلت و منقبت است تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست بحث روايتى (رواياتى درباره :

، فضيلت و منقبت است تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست بحث روايتى (رواياتى درباره :

السلام را در دنيا به كرم و فتوت، يا به شرف نبوت، يا به فرط طاعت و عبادت، يا به صفت خلت يا به عمارت يا به شرف نبوت، يا به فرط طاعت و عبادت، يا به صفت خلت يا

روشن شود كه دين اسلام و نبوت خير الانام حق و مسلم است و اختلاف در آن بيجا بوده و بدانند كفار كه دروغ ميگفتند در ادعاء شرك و انكار نبوت و معاد و تحريم حلال

روشن شود كه دين اسلام و نبوت خير الانام حق و مسلم است و اختلاف در آن بيجا بوده و بدانند كفار كه دروغ ميگفتند در ادعاء شرك و انكار نبوت و معاد و تحريم حلال

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. شأن نزول: يكى از مفسرين عامه چنين گويد: بعضى از مفسرين معتقدند كه اين آيه درباره ابوبكر بن ابى‌قحافه نازل

و جاويد نبوت و مواد دعوت در آن متحصن است. آرى ، دشمنان خوب فهميده بودند كه اگر بتوانند به قرآن دستبردى زنند و حجيت آن را مختل سازند، امر نبوت خاتم الانبياء

آنكه به كافر و فاسق ندهد، ملك دين است نه دنيا. 5- مراد به ملك، نبوت باشد، يعنى عطا فرمائى نبوت را به هر كه خواهى مانند حضرت ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله

در قبول ولايت على (ع) زيرا مانند دخول در قبول نبوت پيغمبر (ص) است همانا مسلمان نيست كسيكه اقرار به نبوت محمد (ص) نموده و اقرار بوصايت و خلافت و افضليت

تهجد و عبادت قيام كنند. 6- ستاره ثريا كه سقوط نمايد و غايب شود با فجر. 7- عامه از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده كه مراد ستاره وجود حضرت محمدى صلّى

را براى خودشان بهدايتى كه حاصل شده بود براى آنها بسبب معجزات دالّه بر صدق نبوت پيغمبر (ص) و ذكر اوصاف آنحضرت در تورية و علاوه بر اين ميخواستند مؤمنين را