نتایج جستجو

مى‌باشد. به عبارت اخرى: جمله اول اشاره به مقام تخليه از رذائل. و جمله دوم مشعر است به مقام تحليه به صفات حميده و كسى كه تأمل و تدبر در اين آيات شريفه نمايد،

ربّک من الحکمة) اضافه «ربّ» به «ک» - که مرجع آن پیامبر(ص) است - مى تواند مشعر به معناى یاد شده باشد. ۴- ارائه تعالیمى حکیمانه از سوى خداوند براى بشر، مقتضاى

كه جارى است ميان بندگان نه استبعاد بالنسبه به قدرت سبحانى، و كلام بعد نيز مشعر بدين مطلب مى‌باشد. وَ نَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ (51) إِذْ دَخَلُوا

بخواست خدا نازل شد لذا خداوند باين تقريب از آن و از قسم بمواقع ستارگان كه مشعر باين عقائد است منع فرموده و مقرّب يا مؤيّد اين معنى است آنچه در ضمن آيات

فرمود اين خلاصه روايت است كه ممزوج باين آيه و آيه سابقه شده است و بنظر حقير مشعر است بآنكه كلمه الحق در اين آيه مفعول يعلمون است در آيه سابقه ولى ظاهرا الحق

شده است كه بجاى يا مالك يا مال بترخيم و حذف حرف آخر قرائت فرموده و گفته‌اند مشعر است بضعف كفّار از اداء كلمه بتمامى و آيات اخيره تماما مثبت توحيد است. سُبحان‌َ

خوردند پس ناگهان ضجّه و زارى ميكنند و استغاثه و توبه مينمايند و قبول نميشود كه مشعر بآنستكه مراد عذاب آخرت است چنانچه خداوند در جواب آنها جلد 3 صفحه 646 فرموده

خوردند پس ناگهان ضجّه و زارى ميكنند و استغاثه و توبه مينمايند و قبول نميشود كه مشعر بآنستكه مراد عذاب آخرت است چنانچه خداوند در جواب آنها جلد 3 صفحه 646 فرموده

كلّى به آن نموده است. جلد 14 - صفحه 272 صاحب كشّاف گفته: اين اقسام مذكور مشعر است بر شرف اين بقاع مباركه و آنچه ظاهر شده از آنها از خير و بركت به سبب سكناى

‌آيه‌ 29 [.....] 4‌-‌ سوره‌ مريم‌ ‌آيه‌ 11 جلد 2 - صفحه 204 2‌-‌ سوق‌ كلام‌ مشعر ‌است‌ ‌بر‌ اينكه‌ ‌اينکه‌ خطاب‌ بحضرت‌ ابراهيم‌ ‌از‌ طريق‌ وحي‌ بوده‌ و قبل‌

شده است كه بجاى يا مالك يا مال بترخيم و حذف حرف آخر قرائت فرموده و گفته‌اند مشعر است بضعف كفّار از اداء كلمه بتمامى و آيات اخيره تماما مثبت توحيد است. قُل‌

بخواست خدا نازل شد لذا خداوند باين تقريب از آن و از قسم بمواقع ستارگان كه مشعر باين عقائد است منع فرموده و مقرّب يا مؤيّد اين معنى است آنچه در ضمن آيات

بیان وضعیت کافران در قیامت است، ولى از آنان به ظالمان توصیف کرده است و وصف مشعر به علیت است. گفتنى است وعده عذاب اخروى، بیانگر بزرگى و نابخشودنى بودن آن

خوردند پس ناگهان ضجّه و زارى ميكنند و استغاثه و توبه مينمايند و قبول نميشود كه مشعر بآنستكه مراد عذاب آخرت است چنانچه خداوند در جواب آنها جلد 3 صفحه 646 فرموده

شده است كه بجاى يا مالك يا مال بترخيم و حذف حرف آخر قرائت فرموده و گفته‌اند مشعر است بضعف كفّار از اداء كلمه بتمامى و آيات اخيره تماما مثبت توحيد است. وَ

اينجا شايد ذيل آيه باشد كه دلالت دارد بر آنكه استماع و انصات موجب رحمت است كه مشعر است بر آنكه تركش موجب رحمت نيست نه آنكه موجب غضب است و اللّه اعلم. وَ إِذا

بمزد آنها ندارى و گفته‌اند چون خراج غالبا در ماليات بر اراضى استعمال ميشود مشعر بتوسعه و دوام است لذا نسبت بخدا داده شده بخلاف خرج كه در مقابل دخل است و

حکمى قطعى و به دور از هر گونه بازنگرى (ما یبدّل القول لدىّ) تعبیر «لدىّ» مشعر به این معنا است که چون حکم از سوى خداوندى صادر شده - که پیشینه خلق را به

است، كه مى گويند: «تعليق حكم بر وصف، مشعر به عليت وصف است»، همچنان كه در جمله «ذلك لمن خاف مقامى و خاف وعيد» مشعر بر اين است كه علت پيروز كردن مؤمنين و

موقتى را بر عيش و نوش ابدى و كلمه حيوان بر وزن غليان مصدر است بمعناى حيات ولى مشعر بحركت و جنبش لذا در مقام مبالغه استعمال ميشود و يكى از موارد كه بحال طبيعى