نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه فتن‌ (۶۰ بار) وَ لٰکِنّکُم أَنْفُسَکُم بَلَى تَرَبّصْتُم قَالُوا مَعَکُم ارْتَبْتُم نَکُن غَرّتْکُم لَم الْأَمَانِي أَ حَتّى يُنَادُونَهُم

آیات شامل این کلمه فتن‌ (۶۰ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) لا الشّيْطَان آدَم کَمَا بَنِي أَخْرَج يَذّکّرُون يَا أَبَوَيْکُم لَعَلّهُم مِن اللّه الْجَنّة

مفعول از «فتنه»، به معناى ابتلاء، و در اینجا، به معناى ابتلاى به جنون است. فتن‌ (۶۰ بار) ال إِن رَبّک يُبْصِرُون بِأَيّکُم وَ هُو عَظِيم أَعْلَم فَسَتُبْصِر

شرک» به کار رفته است و در سوره «بروج»، به معناى عذاب و آزار و شکنجه است. فتن‌ (۶۰ بار) وَ الّذِين الْمُؤْمِنِين شَهِيد إِن شَيْء الْمُؤْمِنَات ثُم کُل

ف ب وجه يدى طيب صعد يمم الى رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن سليمان حجب من ردد کعب لقى ه الله اله غسل ان ما کون رود وله صلو

لعن جعل قلل ذلل سنن ضلل حرب قد حبب ها شرد مرر بسط ضرب نصر کلل يدى الى ک سلط فتن کفف شدد بين

باشد كه آب كثير سبب سعه رزق است اين لفظ تنها يكبار در قرآن آمده است. هم ل فتن موه فى سقى ه من طرق على عرض قوم عن لو ان

او لبث ها ان علم سنو بعض قد کون لم سوع عدد بعث سئل انن ارض قلل الى لا مئى فتن ربب عوم نحن بين رئى نا ثم کان غيب بل عمر وله لو نهر سلم قوم اله جرم اذ جىء

اوى ولى ها او دبر ايى مثل نذر ربب توب انن ان کم ل کثر قول ندى ندو وجه ائى فتن خرر فرق وحى هل جهنم کلل لم شرک سوى عند الا خلد وهب دبب شىء علم عذب لعن بين

قوم خرج رجع يا لقى موسى ضلل خطب الى لم بعد عجل ذلک من ها جسد ى غضب قذف اسف فتن قد زين

سوء لا الذين انن اذا شىء على مثل حسن قوم نا قد الا او نفس ظلم کون قدم عن فتن کسب ارض صبر عذب نن رسل امر ى کفر فضل يدى س فرح کلل قدر بين وبل هذه لو اذن

ناراحتى، چنان که آیه 14 سوره «ذاریات» نیز اشاره به همین معناست. فتن‌ (۶۰ بار) امتحان اصل فتن گذاشتن طلا در آتش است تا خوبى آن از ناخوبى آشكار شود (مفردات)

شجر من ها ف ل انن بطن طعم ان ملء اثم نا ک جعل ام رحم مهل غلى عزز نزل خير فى فتن شرب هو کذب اکل ه ظلم ذلک ا ضلل عمل وله

على خصف ف ل سوء من ب ورق ها ى بدو مسح جنن ردد حجب سوق عنق قد شجر ورى حتى فتن عصو ندو ذوق ندى لما عصى آدم

لما عمر الى عود شدد کم سئل سلف ذلک نکس هلک بين لفت هزء برح هما على خلق انن فتن فى نسى مسخ دبر تبع

لبث صلو لما هو نفخ عود ثم اين ا سئل عمل عين عذب دلک بوب توب اجر لعن بين جرم فتن نور سلف لم الذى دبر فرض ربب نفع عبد

صبر شىء بضع حسب على عمر کون رئى خمس وله نا کهف ارض سبع اهل ان جىء بلغ غلب فتن ى کلل الا ايى کم لعل اخذ ذلک فصل کود دئب تيه مئى ثلث زيد ملک برق نقص اذا الى

مى‏كند آن وقت معنى عوض مى‏شود ولى انواع نعمتها بودن بهتر است هم حيى ه من دنو فتن زوج ل ب متع فى ما رزق الى ربب ک

الْمَرْكُوسِ» اين شخص عوض شده از فطر توحيد واين جسد سرنگون شده و مقلوب الفكر. الى فى فتن ها ردد ان ما ف کلل لم هم عزل قوم لقى امن کم

على ربب انتم صوب خون الذى قول الى امم مرى امن ردد ذکر کبر جىء ان ريب قبل فتن ويل ذلک عن يوسف حصد صنع دين قلب قلل حظظ نسى اتى قرع خمد الم او ايانا عند وضع

رضو سبل اول ذلک ارض علم عن الا امن ى نا سلم اذا عدو عوج ايى نفق نزل اخر رحم فتن کتب هو هما ا انس عرض کفر بغى جىء فلک بعد بعض قوم عند بحر ضرر لعل وجه ظلم اتى

ظلم دور جىء ذمم وصى نا ضلل سوء ام قرر سلسل دين کلل درى دحر حسب نذر قبس مرء فتن لهب شرر

مسس يى موه داود حلم صير تبع عن کثر طمئن لکن بعد طغى غيب وقى جرم برک ذا عرف فتن يوم رزق بشر طغو جمع خلص کرس فضل بهج فى ايى خول بصر وهب لوط ذوق دنو

توب انن رحم فعل نهى حجج فوز جعل رسل هو عن حقق رجع خير ذا کفر الى على کتم فتن شىء ان نکر نفس رضو حفظ اسماعيل لعل ما شدد حدد فلح سوم

ذوق جهنم مول نصح عدو نور ذکر مسک دلل شجر سمو رحم بدو کذب کرم ظلم اخر وجد فتن

حقق ا اذن ذوق يدى بغى اما رئى هدى ذکر سوع توب فوق رسل على وهب خصم اخر بين فتن ى کتب عمل عذب

غلظ اوى شرک طوع حکم عزز ولد غفر حسن عظم فضل عمل يا سخر سمع الذى حتى خرج بغى فتن نا جهنم فوز بلو هدى مرج جىء ليس صير ثقل ضرر کلل ريب نذر وسل اتى جبى کره درج

سوم رئى طغى عمل عصى عصو ذهب اخذ الا کبر کيد مرء نظر هما زين وله صحب عن نور فتن کفر دئب عاد حقق عدو رود ضلل قتل قارون هل خطء ودى خوف ظنن عبد وتد ولى يوم غرق

نخوابيدم مگر اينكه آن را خواندم. ه يى على وسع شىء لقى جسد سليمان سمو ما ثم فتن ب ارض ل نوب قول الا لا عنق اود ربب قد علم غفر سوق حفظ من هما

به خدا تا از مضلات فتن رهائى يابد. ثعلبى به اسناد خود از حذيفه روايت نموده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: اتتكم فتن كقطع اللّيل المظلم يهلك

الذى اتى سمع اخذ غير انس عمى ضرر مثل کذب نن ارض هؤلاء ذا امر جرم زيد طوع سعر فتن ليس رحم کيف حيى انت اهل

نيست مگر آنكه مشتمل باشد بر فتنه و بليه، و لكن مستعاذ بايد استعاذه نمايد از فتن مضلّه. چه حق تعالى فرمايد: «محقق دانيد و يقين كنيد كه اموال و اولاد شما فتنه

اللّه عليه و آله دست برنداشته، دامن جهد را به كمر همت بربسته، و در بحر تهاجم فتن و محن غوطه‌ور شده تا گوهر شاهوار سعادت ابديه و فيض غير متناهيه الهيه را دريابد

نيست كه مشغول به فتنه نباشد بلكه در وقت استعاذه پناه ببريد بخدا از مضلّات فتن چون خدا فرموده جز اين نيست كه اموال و اولاد شما فتنه است .. يا أَيُّهَا الَّذِين‌َ

يگانه، نرسيده‌ايد مرتبه استقامت را. شخص مؤمن علاقه‌مند به ديانت در تهاجم فتن و محن به سبب استقامت و ثبات، هر آينه گوى سعادت را از ميانه ربوده، سر آمد اقران

خواهند شد. (إنّ الذین فتنوا المؤمنین و المؤمنت ثمّ لم یتوبوا فلهم عذاب جهنّم) «فتن» (مصدر «فتنوا») در اصل به معناى داخل کردن طلا در آتش است; ولى در مورد داخل

نتوان يافت. طريق خير و صلاح را جز به دلالت عقل، عالم نتوان گشت. چاهسار شرور و فتن را جز به عصاى راستى عقل نتوان گذشت. امور مملكت هستى را جز به كاردانى وزير

فتناك فتونا» - يعنى تو را آزموديم ، آزمودنى ، راغب در مفردات مى گويد كلمه ((فتن (( در اصل به معناى اين است كه طلا را در آتش ‍ كنند و خوبى و بدى جنس آن را