محمد ٢٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۳۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

این بخاطر آن است که آنها از آنچه خداوند را به خشم می‌آورد پیروی کردند، و آنچه را موجب خشنودی اوست کراهت داشتند؛ از این رو (خداوند) اعمالشان را نابود کرد!

|اين بدان سبب است كه آنها از آنچه خدا را به خشم آورده پيروى كردند و از خرسندى‌اش كراهت داشتند پس [خداوند] اعمالشان را نابود كرد
زيرا آنان از آنچه خدا را به خشم آورده پيروى كرده‌اند و خرسنديش را خوش نداشتند؛ پس اعمالشان را باطل گردانيد.
این عذاب بدین سبب است که از پی راهی که موجب خشم خداست رفتند و راه رضا و خشنودی او را خوش نداشتند خدا هم اعمالشان را محو و باطل گردانید.
این عذاب برای این است که آنان از آنچه خدا را به خشم آورده پیروی کردند، و خشنودی او را خوش نداشتند در نتیجه اعمالشان را تباه و بی اثر کرد.
اين به كيفر آن است كه از آنچه خدا را به خشم مى‌آورد پيروى مى‌كرده‌اند و از آنچه خشنودش مى‌ساخته كراهت داشته‌اند. خدا نيز اعمالشان را نابود كرد.
این از آن است که از آنچه خداوند را به خشم آورد پیروی می‌کنند و خشنودی او را ناخوش دارند، و [خداوند] اعمالشان را تباه [و بی‌ارزش‌] کند
اين [عذاب‌] از آن روست كه آنان از آنچه خداى را به خشم آورد پيروى كردند و خشنودى او را خوش نداشتند، پس كارهاشان را تباه و بى‌اثر ساخت.
این گونه (جان برگرفتن ایشان) بدان خاطر است که آنان بدنبال چیزی می‌روند که خدای را بر سر خشم می‌آورد، و از چیزی که موجب خوشنودی او است بدشان می‌آید، و لذا خداوند کارهای (نیک) ایشان را باطل و بیسود می‌گرداند.
این بدین سبب است که آنان از آنچه خدا را به خشم آورده پیروی کرده‌اند، و خوشامدش را بس ناخوش داشتند. پس اعمالشان را تباه و ناچیز کرد.
این بدان است که پیروی کردند آنچه را به خشم آورد خدا را و ناخوش داشتند خوش‌آیند او را پس تباه ساخت کردارهای ایشان را


محمد ٢٧ آیه ٢٨ محمد ٢٩
سوره : سوره محمد
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَسْخَطَ»: خشمگین گرداند. «رِضْوانَهُ»: رضایت و خوشنودی او.


تفسیر

نکات آیه

۱- عذاب منافقان به هنگام مرگ، معلول پیروىِ آنان از آنچه مورد خشم الهى است. (یضربون وجوههم و أدبرهم . ذلک بأنّهم اتّبعوا ما أسخط اللّه)

۲- عذاب گنه کاران به هنگام مرگ، نمود خشم الهى بر آنان (یضربون وجوههم و أدبرهم . ذلک بأنّهم اتّبعوا ما أسخط اللّه) «ذالک» اشاره به «یضربون...» است; یعنى، عذاب هنگام مرگ، نتیجه و نمود سخط و خشم خداوند است.

۳- پیروى از فریب ها و زیبانمایى هاى شیطان و اطاعت از کافران، مایه خشم الهى و عذاب (الشیطن سوّل لهم ... سنطیعکم فى بعض الأمر ... ذلک بأنّهم اتّبعواما أسخط اللّه) برداشت بالا بنابراین نکته است که «اتّبعوا ما أسخط اللّه» به آنچه در آیات پیشین تحت عنوان «الشیطان سوّل لهم» و «قالوا ... سنطیعکم فى بعض الأمر» آمده است، نظر داشته باشد.

۴- بیزارى از رضا و خشنودى خداوند، موجب عذاب به هنگام مرگ (ذلک بأنّهم ... کرهوا رضونه)

۵- حرکت در مسیر خشم الهى و بیزارى از رضاى او، مایه حبط اعمال (اتّبعوا ما أسخط اللّه و کرهوا رضونه فأحبط أعملهم)

۶- عمل به انگیزه اى جز جلب رضاى الهى، فاقد ارزش و اعتبار (و کرهوا رضونه فأحبط أعملهم) «فاء» براى تفریع و نتیجه است. از تفریع «أحبط أعمالهم» بر «کرهوا رضوانه» مطلب بالا استفاده مى شود.

۷- ارزش و ثمربخشى اعمال نیک، در پرتو انگیزه صحیح و جلب رضاى الهى (اتّبعوا ما أسخط اللّه و کرهوا رضونه فأحبط أعملهم) از مفهوم آیه شریفه، استفاده مى شود که اعمال نیک در صورتى حبط نخواهد شد که در جهت جلب رضایت خداوند باشد.

۸- عذاب به هنگام مرگ و حبط اعمال، نتیجه عملکرد خود انسان است. (یضربون وجوههم و أدبرهم . ذلک بأنّهم اتّبعوا... و کرهوا ... فأحبط أعملهم) از تعلیل موجود در آیه شریفه، استفاده مى شود که منافق، خود با عملکرد خویش زمینه عذاب و حبط اعمالش را فراهم مى آورد.

۹- ثمربخشى اعمال نیک، منوط به حفظ آن تا پایان عمر و نابود نکردن آن باگناه و نفاق (ذلک بأنّهم اتّبعوا ما أسخط اللّه و کرهوا رضونه فأحبط أعملهم) «فأحبط أعمالهم»، در حقیقت پاسخ به این سؤال مقدر است که: مرتدان و اهل نفاق، گرچه سرانجام به انحراف گراییدند; اما در آغاز، اعمال نیک نیز داشته اند و با وجود آن اعمال، چرا عذاب شوند؟ آیه شریفه پاسخ مى دهد که نفس انجام نیکى ها، کافى نیست; بلکه باید آن را از حبط و سقوط مصون داشت.

۱۰- رضا و رحمت حق، اصلى ازلى و جارى در نظام آفرینش، و خشم الهى زاییده اعمال آدمیان * (اتّبعوا ما أسخط اللّه و کرهوا رضونه) «أسخط» (از باب افعال) بیانگر ایجاد است; ولى «رضوان» (به صورت اسم) مى نمایاند که رضا و رحمت حق، همواره گسترده بوده و خواهد بود و تنها کافى است که انسان بدان تمایل داشته و از آن بهره گیرد، برخلاف خشم و کیفر الهى که با نفس عمل انسان، پدید آمده و ایجاد مى شود.

موضوعات مرتبط

  • اطاعت: آثار اطاعت از کافران ۳
  • تبرى: آثار تبرى از رضایت خدا ۴، ۵
  • خدا: اهمیت رضایت خدا ۶، ۷; جاودانگى رحمت خدا ۱۰; جاودانگى رضایت خدا ۱۰; زمینه غضب خدا ۳، ۵، ۱۰; عوامل غضب خدا ۱; نشانه هاى غضب خدا ۲
  • شیطان: آثار پیروى از شیطان ۳
  • عذاب: عذاب هنگام مرگ ۱، ۴، ۸; موجبات عذاب ۱، ۳، ۴، ۸
  • عمل: آثار عمل ۸; عوامل حبط عمل ۵، ۸; ملاک ارزش عمل ۶
  • عمل صالح: پاداش عمل صالح ۹; ملاک ارزش عمل صالح ۷
  • گناه: آثار گناه ۹
  • گناهکاران: عذاب گناهکاران ۲; مرگ گناهکاران ۲
  • منافقان: عذاب منافقان ۱
  • نفاق: آثار نفاق ۹
  • نیت: آثار نیت ۷

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=محمد_٢٨&oldid=16993»