فصلت ٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

بگو: من فقط انسانی مثل شما هستم؛ این حقیقت بر من وحی می‌شود که معبود شما معبودی یگانه است؛ پس تمام توجّه خویش را به او کنید و از وی آمرزش طلبید؛ وای بر مشرکان!

بگو: من تنها بشرى چون شمايم، [جز اين كه‌] به من وحى مى‌شود كه خداى شما خداى يگانه است. پس مستقيما به او توجه كنيد و از او آمرزش بخواهيد، و واى بر مشركان
بگو: «من، بشرى چون شمايم، جز اينكه به من وحى مى‌شود كه خداى شما خدايى يگانه است. پس مستقيماً به سوى او بشتابيد و از او آمرزش بخواهيد. و واى بر مشركان.»
بگو که من هم مانند شما بشری هستم جز آنکه مرا وحی می‌رسد که پروردگار شما خدای یکتای بی‌همتاست، پس همه مستقیم به راه دین او شتابید و از او آمرزش طلبید. و وای به حال مشرکان.
بگو: من بشری مانند شما هستم، [نه از جنسی دیگر که سخنم را نفهمید] به من وحی می شود که معبود شما فقط معبود یکتاست، پس [با دوری از افراط و تفریط] به سوی او رو کنید، و از او آمرزش بخواهید، و وای بر مشرکان؛
بگو: من انسانى هستم همانند شما. به من وحى شده كه خدايتان خدايى است يكتا. پس بدو روى آوريد و از او آمرزش بخواهيد. و واى بر مشركان:
بگو جز این نیست که من بشری مانند شما هستم [با این تفاوت‌] که به من وحی می‌شود که خدای شما خدای یگانه است، در کار او راست و درست باشید و از او آمرزش بخواهید، و وای بر مشرکان‌
بگو: جز اين نيست كه من آدمى‌ام مانند شما، به من وحى مى‌شود كه همانا خداى شما خدايى است يگانه، پس به سوى او روى آريد و راست باشيد- به يكتا پرستى و طاعت و پايدارى بر آن- و از او آمرزش بخواهيد، و واى بر مشركان،
بگو: من فقط و فقط انسانی مثل شما هستم، و به من وحی می‌شود که خداوندگار شما خداوندگار یگانه‌ای بیش نمی‌باشد، پس راست به سوی او رو کنید و روید (و پندار و گفتار و کردارتان در مسیر رضای وی باشد) و از او آمرزش بخواهید. وای به حال مشرکان!
بگو: «من تنها بشری چون شمایم (جز اینکه) به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی است یگانه. پس (بعد از هر گونه کژی) فراسوی او پایداری پربها و راستا و پای برجا بجویید و از او پوشش بخواهید. و وای بر مشرکان!»
بگو همانا منم بشری مانند شما وحی می‌شود بسویم که خدای شما خدای یکتا است پس استقامت کنید بسویش و آمرزش از او خواهید و وای بر مشرکان‌


فصلت ٥ آیه ٦ فصلت ٧
سوره : سوره فصلت
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ»: انسانم همچون شما. انسانی مثل شما هستم (نگا: ابراهیم / ، کهف / اسراء / ). «إِنَّمَآ إِلهُکُمْ إِلهٌ وَاحِدٌ»: نائب فاعل (یُوحی) است «فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ»: اعمال خود را محض رضای خدا انجام دهید و طاعت و عبادتتان برای او باشد و بس.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - تأکید پیامبر(ص)، بر نقش پیام آورى خویش در مقابل مخالفت ها و بهانه جویى هاى مشرکان (و قالوا قلوبنا فى أکنّة ... قل إنّما أنا بشر مثلکم یوحى إلىّ)

۲ - پیامبر(ص)، بشرى همانند دیگران (قل إنّما أنا بشر مثلکم)

۳ - ارتباط وحیانى با خداوند، تنها فرق و امتیاز پیامبر(ص) با دیگران است. (قل إنّما أنا بشر مثلکم یوحى إلىّ)

۴ - خداوند، تعلیم دهنده شیوه برخورد با مشرکان به پیامبر(ص) (و قالوا ... فاعمل إنّنا عملون . قل إنّما أنا بشر مثلکم)

۵ - پیامبر(ص)، فقط تبلیغ کننده پیام وحى بود; نه مجازات کننده مشرکان و تحقق بخشنده به انذارها. (و قالوا ... فاعمل إنّنا عملون . قل إنّما أنا بشر مثلکم یوحى إلىّ) یکى از احتمال ها در تفسیر «فاعمل»، این است که مشرکان، به پیامبر(ص) اعلام کردند که او مى تواند به وعیدهاى خود جامه عمل بپوشاند; ولى خداوند در مقابل آنان اعلام مى دارد که کار پیامبر، تبلیغ رسالت است; نه مجازات مشرکان.

۶ - معبود شایسته پرستش، معبودى یگانه و بى شریک است. (أنّما إلهکم إله وحد)

۷ - توحید، سرلوحه و اساس دعوت پیامبر(ص) (یوحى إلىّ أنّما إلهکم إله وحد)

۸ - مردم عصر بعثت، مردمانى شرک پیشه بودند. (یوحى إلىّ أنّما إلهکم إله وحد ... و ویل للمشرکین)

۹ - یگانه بودن معبود، حقیقتى روشن و قابل درک براى همگان (و قالوا قلوبنا فى أکنّة ... قل إنّما أنا بشر ... أنّما إلهکم إله وحد) از این که آیه شریفه در مقام تخطئه مشرکان است - که مدعى مفهوم نبودن پیام وحى بودند - مطلب بالا استفاده مى شود.

۱۰ - توحید، صراط مستقیم، به سوى معبود هستى (أنّما إلهکم إله وحد فاستقیموا إلیه)

۱۱ - شرک، آیینى انحرافى و مشرکان مردمانى منحرف از راه راست (أنّما إلهکم إله وحد فاستقیموا إلیه)

۱۲ - لزوم حرکت در مسیر توحید و استغفار از هر گونه شرک و گناه (فاستقیموا إلیه و استغفروه)

۱۳ - دست شستن از شرک و گرویدن به توحید، توصیه خداوند به مشرکان (فاستقیموا إلیه)

۱۴ - توصیه خداوند، به لزوم استغفار انسان از هر گونه شرک و گناه (و استغفروه)

۱۵ - شرک، گناهى قابل بخشش در پرتو گرایش به توحید و استغفار (فاستقیموا إلیه و استغفروه) خداوند، در این آیه و در پى دعوت به توحید، مشرکان را به روى آوردن به استغفار فراخوانده است; از این مطلب روشن مى شود که چنانچه مجالى براى پذیرش استغفار نبود، دعوت بدان بى معنا مى نمود.

۱۶ - مشرکان، داراى سرنوشتى سخت و ناگوار (و ویل للمشرکین)

۱۷ - پافشارى بر شرک و روى گردانى از استغفار، در پى دارنده فرجامى زیان بار براى انسان (فاستقیمواإلیه و استغفروه و ویل للمشرکین)

موضوعات مرتبط

  • استغفار: آثار استغفار ۱۵; اهمیت استغفار ۱۲; توصیه به استغفار ۱۴
  • ایمان: آثار ایمان به توحید ۱۵; ایمان به توحید ۱۳; توصیه به ایمان ۱۳
  • تاریخ: تاریخ مقارن بعثت ۸
  • توحید: اهمیت توحید ۱۲; توحید عبادى ۶; حقیقت توحید ۱۰; دعوت به توحید ۷; وضوح توحید عبادى ۹
  • خدا: تعالیم خدا ۴; توصیه هاى خدا ۱۳، ۱۴
  • شرک: آثار اصرار بر شرک ۱۷; استغفار از شرک ۱۴; حقیقت شرک ۱۱; شرایط آمرزش شرک ۱۵; فرجام شوم شرک ۱۷
  • صراط مستقیم: ۱۰
  • محمد(ص): بشر بودن محمد(ص) ۲، ۳; تبلیغ محمد(ص) ۵; رسالت محمد(ص) ۱; فضایل محمد(ص) ۳; محدوده مسؤولیت محمد(ص) ۵; محمد(ص) و مشرکان ۴; معلم محمد(ص) ۴; مهمترین رسالت محمد(ص) ۷; وحى به محمد(ص) ۳; ویژگیهاى محمد(ص) ۲، ۳
  • مردم: شرک مردم مقارن بعثت ۸
  • مشرکان: انحراف مشرکان ۱۱; بهانه جویى مشرکان ۱; توصیه به مشرکان۱۳; روش برخورد با مشرکان ۴; سرنوشت شوم مشرکان ۱۶; مبارزه با مشرکان ۱; منشأ کیفر مشرکان ۵
  • معبودراستین: ملاک معبودراستین ۶
  • منحرفان: ۱۱

منابع