ص ٢٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۰۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آیا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند همچون مفسدان در زمین قرار می‌دهیم، یا پرهیزگاران را همچون فاجران؟!

|آيا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، همانند مفسدان در زمين مى‌كنيم، يا پرهيزكاران را چون فاجران قرار مى‌دهيم
يا [مگر] كسانى را كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‌اند، چون مفسدان در زمين مى‌گردانيم، يا پرهيزگاران را چون پليدكاران قرار مى‌دهيم؟
آیا ما آنان را که ایمان آورده و به اعمال نیکو پرداختند مانند مردم (بی ایمان) مفسد در زمین قرار می‌دهیم؟ یا مردمان با تقوا و خداترس را مانند فاسقان بدکار قرار می‌دهیم (و مانند آنان جزا خواهیم داد).
آیا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند مانند مفسدان در زمین قرار می دهیم یا پرهیزکاران را چون بدکاران؟!
آيا كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، همانند فسادكنندگان در زمين قرار خواهيم داد؟ يا پرهيزگاران را چون گناهكاران؟
آیا کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، همانند مفسدان در زمین قرار می‌دهیم، یا آیا پارسایان را مانند فاجران می‌شماریم؟
مگر كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند مانند تباهكاران در زمين مى‌گردانيم؟! يا مگر پرهيزكاران را مانند بدكاران مى سازيم؟!
آیا (با حکمت و عدالت ما سازگار است) کسانی را که ایمان می‌آورند و کارهای شایسته انجام می‌دهند، همچون تباهکاران (و فساد پیشگان در زمین) بشمار آوریم؟ و یا این که پرهیزگاران را با بزهکاران برابر داریم؟
یا (مگر) کسانی را که گرویده و کارهای شایسته کردند، چون مفسدانِ در زمین می‌نهیم، یا پرهیزگاران را چون فاجران قرار می‌دهیم‌؟
یا می‌گردانیم آنان را که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند مانند تبهکاران در زمین یا می‌گردانیم پرهیزکاران را چون گنهکاران‌


ص ٢٧ آیه ٢٨ ص ٢٩
سوره : سوره ص
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْفُجَّارِ»: جمع فاجِر، کسانی که از حدود و ثغور قوانین شرعی تجاوز می‌کنند و آشکارا به فسق و فجور می‌پردازند. «أَمْ»: این واژه متضمّن معنی دو حرف است: (بَلْ) که برای انتقال از سخنی به سخن دیگر، و (أ) همزه استفهام انکاری است. یعنی مگر ممکن است اَشرار و بدان، با اخیار و خوبان یکسان بشمار آیند؟ هرگز.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - هدفمند بودن آفرینش جهان، مقتضى برپایى قیامت به منظور کیفر بندگان و یا پاداش به آنان (و ما خلقنا السماء ... بطلاً... أم نجعل الذین ءامنوا و عملوا الصلحت) یادآورى برابر نبودن سرنوشت مؤمنان با مفسدان، پس از طرح مسأله بى هدف نبودن آفرینش جهان، مى رساند که اگر مؤمنان و مفسدان یکسان باشند، لازم مى آید که جهان آفرینش بى هدف باشد و چون جهان آفرینش هدفمند است، پس باید سرنوشت این دو گروه یکسان نباشد. و از آن جایى که در دنیا یکسان زندگى مى کنند، پس باید جهان دیگرى (رستاخیز) باشد که با آنان برخورد متفاوت و متناسب شود.

۲ - برابر دانستن صالحان با مفسدان و تقواپیشگان با تبه کاران، به معناى باطل و بى هدف شمردن جهان آفرینش است. (و ما خلقنا السماء ... بطلاً... أم نجعل الذین ءامنوا و عملوا الصلحت کالمفسدین فى الأرض أم نجعل المتّقین کالفجّار)

۳ - لزوم همراه بودن ایمان با عمل صالح (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)

۴ - مؤمنان نیکوکار در نگاه نظام ارزشى خدا با مفسدان برابر نیستند، بلکه آنان برترند. (أم نجعل الذین ءامنوا و عملوا الصلحت کالمفسدین فى الأرض)

۵ - یکسان نبودن صالحان با مفسدان و تقواپیشگان با تبه کاران، امرى بدیهى در نگاه عقل و منطق (أم نجعل الذین ءامنوا و عملوا الصلحت ... کالفجّار) برداشت یاد شده از استفهام انکارى مستفاد از جمله «أم نجعل...» به دست مى آید.

۶ - ایمان همراه با عمل صالح، از ملاک هاى برترى و ارزشمند آدمى (أم نجعل الذین ءامنوا و عملوا الصلحت کالمفسدین فى الأرض)

۷ - تقواپیشگان در نظام ارزشى خدا با تبه کاران برابر نیستند; بلکه آنان برتر مى باشند. (أم نجعل المتّقین کالفجّار)

۸ - تقواپیشگى، از ملاک هاى برترى و ارزشمندى آدمیان (أم نجعل المتّقین کالفجّار)

۹ - کافران، مفسدان و تبه کاران روى زمین هستند. (کالمفسدین فى الأرض ... کالفجّار) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که آیه شریفه، در مقام توصیف کسانى است که در آیه قبل از آنان به «الذین کفروا» (کسانى که کفر ورزیدند) یاد شده است.

۱۰ - عمل (نیک کردارى و تبه کارى)، عنصر تعیین کننده سرنوشت بشر (و عملوا الصلحت کالمفسدین ... المتّقین کالفجّار) تصریح به عمل صالح و نیز عنوان «مفسدین»، «متقین» و «فجّار»، گویاى این حقیقت است که آنچه سرنوشت بشر را رقم مى زند، عمل صالح، فسادگرى، تقواپیشگى و تبه کارى است; که همگى از سنخ عمل مى باشند.

۱۱ - فسادانگیزى، ناسازگار با ایمان و نیک کردارى و تبه کارى، ناسازگار با تقواپیشگى (أم نجعل الذین ءامنوا و عملوا الصلحت کالمفسدین ...المتّقین کالفجّار)

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: آثار هدفدارى آفرینش ۱; تکذیب هدفدارى آفرینش ۲
  • ارزشها: ملاک ارزشها ۶، ۸
  • افساد: آثار افساد ۱۱
  • انسان: پاداش اخروى انسان ها ۱; کیفر اخروى انسان ها ۱
  • ایمان: ارزش ایمان ۶; ایمان و عمل صالح ۳، ۶; موانع ایمان ۱۱
  • تقوا: ارزش تقوا ۸; موانع تقوا ۱۱
  • سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۱۰
  • صالحان: آثار قیاس صالحان با مفسدان ۲; برترى صالحان ۴; عقلانیت برترى صالحان ۵; قیاس صالحان با مفسدان ۴، ۵
  • عمل: آثار عمل ۱۰
  • عمل صالح: ارزش عمل صالح ۶
  • قیامت: حسابرسى در قیامت ۱; دلایل قیامت ۱; فلسفه قیامت ۱
  • کافران: افساد کافران ۹
  • مؤمنان: برترى مؤمنان ۴; قیاس مؤمنان با مفسدان ۴
  • متقین: آثار قیاس متقین با گناهکاران ۲; برترى متقین ۷; عقلانیت برترى متقین ۵; قیاس متقین با گناهکاران ۵، ۷
  • مفسدفى الارض :۹

منابع