المدثر ٤٤
ترجمه
| المدثر ٤٣ | آیه ٤٤ | المدثر ٤٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لَمْ نَکُ ...»: مراد از غذا دادن به بینوایان، برآورده کردن هرگونه نیازمندیهای مستمندان است، اعم از خوراک و پوشاک و مسکن و غیره.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۲ - ۴۸، سوره مدثّر
- چند وجه درباره مقصود از((انّها لا حدى الكبر)) و ((نذيرا للبشر))
- معناى اينكه فرمود: ((كلّ نفس بما كسبت رهينة )) و مراد از استثناء ((الا اصحاب اليمين ))
- سؤ ال بهشتيان از جهنميان به ما سلكم فى سقر؟ و پاسخ آنها
- مقصود از ((يقين )) كه در جواب مجرمين به سؤال بهشتيان (ما سلككم فى سقر) آمده است
نکات آیه
۱ - اطعام نکردن به مساکین و بینوایان، از عوامل دوزخى شدن (ما سلککم فى سقر ... و لم نک نطعم المسکین)
۲ - اطعام نکردن به مساکین و گرسنه رها کردن آنان در جامعه، جرمى بزرگ و نابخشودنى است. (عن المجرمین ... و لم نک نطعم المسکین)
۳ - وجوب سیر کردن و تأمین نمودن مواد خوراکى بینوایان (و لم نک نطعم المسکین)
۴ - سیر کردن بینوایان، از تکالیف ویژه مالى - افزون بر زکات و... - در اسلام (و لم نک نطعم المسکین) خداوند نفرمود: به بینوایان دستگیرى و کمک مالى کنید; بلکه فرمود: آنان را سیر نمایید. از این مطلب مى توان استفاده کرد که این کار، فریضه اى جدا از زکات است; یعنى، اگر کسى زکات را پرداخت کند; ولى در جامعه گرسنه اى وجود داشته باشد، او باید باز هم انفاق کند تا گرسنگان سیر شوند.
۵ - گرسنگى و محرومیت از مواد غذایىِ لازم، از نشانه هاى مسکین بودن (و لم نک نطعم المسکین)
۶ - کافران، به فروع دین و احکام شریعت - همچون اصول دین - مکلف اند. (قالوا لم نک من المصلّین . و لم نک نطعم المسکین) برداشت یاد شده، به این سبب است که اگر کافران به فروع دین مکلف نبودند، ترک نماز و اطعام مساکین را در ردیف تکذیب روز قیامت، از عوامل دوزخى شدن خود برنمى شمردند.
موضوعات مرتبط
- احکام :۳
- جهنم: موجبات جهنم ۱
- زکات: وجوب زکات ۴
- فقرا: وجوب اطعام به فقرا ۳
- کافران: تکلیف کافران ۶
- گرسنگى: آثار گرسنگى ۵
- گناه: گناهان کبیره ۲; گناه نابخشودنى ۲
- مساکین: آثار ترک اطعام به مساکین ۱، ۲; وجوب اطعام به مساکین ۴
- مسکنت: نشانه هاى مسکنت ۵
