الطارق ١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=سوگند به آسمان و به شب درآینده | |-|معزی=سوگند به آسمان و به شب درآینده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الطارق | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الطارق | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::1|١]] | قبلی = سوره الطارق | بعدی = الطارق ٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«السَّمَآءِ»: آسمان. مراد جهان بالای سر ما زمینیان است. «الطَّارِقِ»: مهمان شبانه. راهپیمای شبرو. در اینجا مراد ستارگانی است که شبانگاهان پدیدار میآیند و انگار مسافران یا مهمانانی هستند که در شب درگاه خانهها را بر روی آدمیان میزنند. واژه آسمان عام است، و واژه ستارگان خاصّ و بیانگر اهمّیّت ویژه آنها است. | «السَّمَآءِ»: آسمان. مراد جهان بالای سر ما زمینیان است. «الطَّارِقِ»: مهمان شبانه. راهپیمای شبرو. در اینجا مراد ستارگانی است که شبانگاهان پدیدار میآیند و انگار مسافران یا مهمانانی هستند که در شب درگاه خانهها را بر روی آدمیان میزنند. واژه آسمان عام است، و واژه ستارگان خاصّ و بیانگر اهمّیّت ویژه آنها است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۵
ترجمه
سوره الطارق | آیه ١ | الطارق ٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«السَّمَآءِ»: آسمان. مراد جهان بالای سر ما زمینیان است. «الطَّارِقِ»: مهمان شبانه. راهپیمای شبرو. در اینجا مراد ستارگانی است که شبانگاهان پدیدار میآیند و انگار مسافران یا مهمانانی هستند که در شب درگاه خانهها را بر روی آدمیان میزنند. واژه آسمان عام است، و واژه ستارگان خاصّ و بیانگر اهمّیّت ویژه آنها است.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۷، سوره طارق
- معناى ((طارق )) و ((ثاقب ))
- مراد از اينكه فرمود: ((هيچ نفسى نيست جز اينكه بر آن حافظى است ))
- شخصيت انسان به نفس و روح او است و لذا انسانى كه در قيامت اعاده مى شود عين همانانسان دنيوى است نه مثل او
- استدلال بر قدرت خدا بر احياء اموات به خلقت انسان از آبى جهنده كه از بين ((صلب)) و ((ترائب )) خارج مى شود
- وجه تسميه قيامت به ((يوم تببلى السّرائر))
- وصف قرآن به اينكه ((قول فصل )) است و ((هزل نيست ))
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته از جمله ((يوم تبلى السّرائر)) و ((اءنهلقول فصل ))
نکات آیه
۱ - سوگند خداوند به آسمان (و السماء)
۲ - سوگند خداوند به ستاره پدیدار شده در شب (زهره یا زحل یا ثریا و یا...) (و الطارق) «طارق»; یعنى، کسى که شب هنگام وارد شود. برخى ریشه اصلى آن را «طَرْق» (کوبیدن در) دانسته و گفته اند: کسى که شب وارد مى شود، چون به کوبیدن در نیاز پیدا مى کند، «طارق» نامیده مى شود (نهایه ابن اثیر). آیات بعد صراحت دارد که مراد از آن ستاره است. صاحب «قاموس» آن را بر «ستاره صبح» (زهره) تطبیق داده است; گرچه به نقل «لسان العرب»، برخى از اهل لغت این نام را نامعروف خوانده و برخى دیگر آن را بر زحل (کیوان) و ثریا (پروین) منطبق دانسته اند.
۳ - آشکار شدن ستارگان در آسمان به هنگام شب، امرى مهم و اعجاب آور است. (و السماء و الطارق) سوگند خداوند; بیانگر اهمیت امورى است که بر آن سوگند یاد شده است. ارتباط دو سوگند با هم، به ارتباط ستاره و آسمان نظر دارد.
موضوعات مرتبط
- ستارگان: شگفتى وضوح ستارگان در شب ۳; اهمیت وضوح ستارگان در شب ۳
- سوگند: سوگند به آسمان ۱; سوگند به ستارگان ۲; سوگند به ستاره ثریا ۲; سوگند به ستاره زحل ۲; سوگند به ستاره زهره ۲; سوگند به ستاره طارق ۲
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲