الشعراء ١١٢
ترجمه
| الشعراء ١١١ | آیه ١١٢ | الشعراء ١١٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مَا عِلْمی»: من چه می‌دانم. من نمی‌دانم. واژه (ما) می‌تواند اسم استفهام یا حرف نفی باشد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ لاَ تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ... (۱) وَ مِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِنَ... (۲) قَالُوا أَ نُؤْمِنُ لَکَ وَ... (۱)
تفسیر
- آيات ۱۰۵ - ۱۲۲، سوره شعرا
- وجه اينكه قوم نوح را مكذب همه مرسيلن خوانده و فرموده است : ((كذبت قوم نوح المرسلين ))
- در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بىمال و مكنت به او را بر او خرده مى گيرند
- نوح عليه السّلام از خداوند مى خواهد بين او و قومش قضاى خود را براند
- بحث روايتى (چند روايت درباره نوح عليه السّلام و قوم او)
نکات آیه
۱ - اهتمام نوح(ع) به هدایت همه طبقات جامعه، بدون در نظر گرفتن پیشینه آنان (قال و ما علمى بما کانوا یعملون) «ما» در «ما علمى» استفهامیه و به معناى «أىّ شىء» است و «بما کانوا...» متعلق به «علمى» مى باشد. جمله «کانوا یعملون» نیز ماضى استمرارى است; یعنى، «أىّ شىء فائدة علمى بأعمالهم الماضیة; مرا با اعمال گذشته آنان چکار؟»
۲ - گذشته نادرست افراد، مانع از گرایش آنان به صلاح و پذیرش ایمان نیست. (واتبعک الأرذلون . قال و ما علمى بما کانوا یعملون) مراد از «ما کانوا یعملون» - به قرینه «الأرذلون» و نیز آیه بعد - کردار ناصواب است; نه صرفاً مشاغل پایین اجتماعى; زیرا اگر مراد صرف مشاغل بود، گناهى متوجه آنان نبود که محاسبه آن برعهده خدا باشد.
۳ - نوح(ع)، نفى کننده علم غیب از خویش * (ما علمى بما کانوا یعملون) برداشت یاد شده بر این اساس است که «ما» در «ما علمى» نافیه و «علمى» مبتدا و خبر آن محذوف باشد; یعنى، «ما علمى ثبت أو حصل بما کانوا یعملون».
۴ - هدایتگران و مبلغان الهى، نباید در باره زندگى خصوصى گذشته گروندگان به دین تحقیق کنند. (قال و ما علمى بما کانوا یعملون)
موضوعات مرتبط
- اصلاح: موانع اصلاح ۲
- انسان: ممنوعیت تجسس از پیشینه انسان ها ۴
- ایمان: موانع ایمان ۲
- پیشینه: آثار سوء پیشینه ۲
- مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۴
- نوح(ع): عمومیت هدایتگرى نوح(ع) ۱; محدوده علم نوح(ع) ۳; نوح(ع) و علم غیب ۳; ویژگیهاى هدایتگرى نوح(ع) ۱
- هدایتگران: مسؤولیت هدایتگران ۴
