الزخرف ٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

که ما آن را قرآنی فصیح و عربی قرار دادیم، شاید شما (آن را) درک کنید!

همانا ما آن را قرآنى عربى كرديم، باشد كه تعقل كنيد
ما آن را قرآنى عربى قرار داديم، باشد كه بينديشيد.
که ما آن را قرآنی به لسان فصیح عربی مقرر داشتیم تا مگر شما (بندگان در فهم آن) عقل و فکرت کار بندید.
که ما آن را [به زبان] عربی [فصیح و گویا] قرار دادیم تا [در آن] تعقّل کنند؛
ما اين كتاب را قرآنى عربى قرار داديم، باشد كه به عقل دريابيد.
ما آن را به هیئت قرآنی عربی پدید آورده‌ایم، باشد که تعقل کنید
كه همانا ما آن را قرآنى به زبان تازى كرديم باشد كه شما به خرد دريابيد.
ما قرآن را به زبان عربی فراهم آورده‌ایم تا شما (بتوانید پی به اعجاز آن ببرید و معانی و مفاهیم آن را) درک کنید.
ما بی‌گمان آن را قرآنی روشن‌‌بیان نهادیم، شاید شما عقل‌هاتان را به کار گیرید.
که ما گردانیدیمش قرآنی عربی شاید شما بخرد یابید


الزخرف ٢ آیه ٣ الزخرف ٤
سوره : سوره الزخرف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قُرْآناً عَرَبِیّاً»: (نگا: یوسف / طه / زمر / ، فصّلت / شوری / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قرآن، کتابى نازل شده به زبان عربى از سوى خداوند (إنّا جعلنه قرءانًا عربیًّا)

۲ - نزول قرآن به زبان عربى، زمینه سهولت فهم آن براى مردم عصر پیامبر(ص) و جامعه هاى عرب زبان (إنّا جعلنه قرءانًا عربیًّا لعلّکم تعقلون) «عربیّاً» اگر به معناى زبان عربى باشد، خطاب در «لعلّکم تعقلون» خاص بوده و تنها شامل مردم عرب زبان مى شود; یعنى، ما قرآن را به زبان عربى قرار دادیم به آن امید که شما مردم عرب در آن بیندیشید. و اگر «عربیّاً» به معناى فصیح و شیوا باشد، خطاب در «لعلّکم تعقلون» عام بوده و فراگیرنده همه انسان ها مى شود; یعنى، ما قرآن را شیوا و گیرا قرار دادیم، بدان امید که شما انسان ها بدان جذب شده و در آن تعقل و اندیشه نمایید. برداشت یاد شده بر پایه احتمال اول است.

۳ - زبان عربى، داراى جایگاهى ویژه در انتقال مفاهیم بلند و معارف نیازمند اندیشه و تعقل (إنّا جعلنه قرءانًا عربیًّا لعلّکم تعقلون)

۴ - قرآن، کتابى فصیح و داراى پیامى روشن و بدون ابهام (إنّا جعلنه قرءانًا عربیًّا) برداشت یاد شده با توجه به معناى دیگر «عربیّاً» - که فصاحت است - به دست مى آید. در مفردات راغب آمده: «العربى: الفصیح البین من الکلام»; یعنى، عربى به سخنى گفته مى شود که شیوا، روشن و بدون ابهام باشد.

۵ - بهره گیرى از معارف روشن وحى، نیازمند تعقل و خردورزى (و الکتب المبین ... لعلّکم تعقلون)

۶ - فصاحت قرآن، موجب جلب توجه اعراب عصر پیامبر(ص) و واداشتن آنان به اندیشه و تعقل (إنّا جعلنه قرءانًا عربیّا لعلّکم تعقلون)

۷ - مفاهیم وحى، قبل از نزول در قالب واژگان عرب، مفاهیمى فراتر از عقل بشر بوده است. (إنّا جعلنه قرءانًا عربیّا لعلّکم تعقلون) از این که فلسفه عربى بودن قرآن، خردورزى در آن قرار داده شده است، مطلب بالا استفاده مى شود.

۸ - پیام هاى دینى، اگر با زبانى فصیح و قالبى متناسب ارائه شود، ذهن و اندیشه انسان ها را به خود جذب مى کند. (إنّا جعلنه قرءانًا عربیًّا لعلّکم تعقلون) این نکته که قرآن به واسطه فصاحتش، زمینه تعقل و جذب اذهان را فراهم مى کند، نشانگر آن است که اگر پیام هاى دینى، این ویژگى را داشته باشند، در جذب مخاطب موفق خواهند بود.

موضوعات مرتبط

  • انسان: عجز انسان ۷; محدوده عقل انسان ۷
  • تبلیغ: روش تبلیغ ۸; عوامل مؤثر در تبلیغ ۸; فصاحت در تبلیغ ۸
  • تعقل: آثار تعقل ۵; تعقل در وحى ۵
  • دین: تبلیغ دین ۸
  • عربى: نقش زبان عربى ۳; ویژگیهاى زبان عربى ۳
  • عربها: عربها و قرآن ۲
  • قرآن: آثار فصاحت قرآن ۶; زمینه فهم قرآن ۲; عربیت قرآن ۱; فصاحت قرآن ۴; فلسفه عربیت قرآن ۲; منشأ نزول قرآن ۱; وضوح قرآن ۴; ویژگیهاى قرآن ۱، ۴
  • مردم: زمینه تعقل مردم صدراسلام ۶; مردم صدراسلام و قرآن ۲
  • وحى: زمینه استفاده از وحى ۵; عظمت تعالیم وحى ۷

منابع