البقرة ١٦٠

إِلاَّ الَّذِينَ‌ تَابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولٰئِکَ‌ أَتُوبُ‌ عَلَيْهِمْ‌ وَ أَنَا التَّوَّابُ‌ الرَّحِيمُ‌

ترجمه

مگر آنها که توبه و بازگشت کردند، و (اعمال بد خود را، با اعمال نیک،) اصلاح نمودند، (و آنچه را کتمان کرده بودند؛ آشکار ساختند؛) من توبه آنها را می‌پذیرم؛ که من توّاب و رحیمم.

مگر آنها كه توبه كردند و اصلاح نمودند و [حقيقت را] آشكار كردند، آنانند كه توبه‌شان را مى‌پذيرم و من توبه پذير مهربانم

مگر كسانى كه توبه كردند، و [خود را] اصلاح نمودند، و [حقيقت را] آشكار كردند، پس بر آنان خواهم بخشود؛ و من توبه‌پذير مهربانم.

مگر آنهایی که توبه کردند و به اصلاح مفاسد اعمال خود پرداختند و بیان کردند (آنچه را که کتمان کردند)، پس توبه اینان را می‌پذیرم که منم توبه پذیر و مهربان.

مگر کسانی که توبه کردند، و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند، و [آنچه را پنهان کرده بودند] برای مردم روشن ساختند، پس توبه آنان را می پذیرم؛ زیرا من بسیار توبه پذیر و مهربانم.

مگر آنها كه توبه كردند و به صلاح آمدند و آنچه پنهان داشته بودند آشكار ساختند، كه توبه‌شان را مى‌پذيرم و من توبه‌پذير و مهربانم.

مگر کسانی که توبه کنند و به صلاح بازآیند و [پنهان داشته‌ها را] آشکار کنند که از آنان در می‌گذرم و من توبه‌پذیر مهربانم‌

مگر آنان كه بازآمدند- توبه كردند- و به اصلاح [كژيها و تباهيها] پرداختند و [حق را كه پنهان داشته بودند] آشكار ساختند، پس [به مهر و بخشايش خود] بر آنان بازمى‌گردم و توبه آنها را مى‌پذيرم كه من توبه‌پذير و مهربانم.

مگر کسانی که توبه کنند (از کتمان حق) و به اصلاح (حال خود و جبران مافات) بپردازند و (آنچه را که از اوصاف پیغمبر و اسلام و دیگر حقائق می‌دانستند و پنهان می‌کردند) آشکار سازند. چه توبه‌ی چنین کسانی را می‌پذیرم و من بسی توبه‌پذیر و مهربانم.

مگر کسانی که توبه کردند و (فسادکاریشان را) اصلاح نمودند و (حقیقت را) آشکار کردند. پس بر ایشان برگشت می‌کنم و منم بسیار برگشت‌کننده‌ی رحمتگرِ بر ویژگان.

مگر آنان که بازگشتند و درستی کردند و بیان کردند که بر ایشان بازگشت کنم و منم بازگشت‌کننده مهربان‌

البقرة ١٥٩	آیه ١٦٠	البقرة ١٦١
سوره : سوره البقرة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَیَّنُوا»: روشنگری کردند. پنهان را آشکار نمودند. «أَتُوبُ عَلَیْهِمْ»: توبه ایشان را می‌پذیرم. با فضل و مغفرت خود به سویشان برمی‌گردم.

تفسیر

• آيات ۱۵۹ ۱۶۲ بقره
• اختلافهايى دينى و انحرافها، معلول انحراف علما و كتمان آنها آيات الهى را بوده است
• وجه جمع بين دو گفته خداوند كه از يك سو مى فرمايد دين خدا فطرى بشر است و ازسوى ديگر هم فرموده بيشتر مردم نمى دانند!
• علت تكرار لعنت در آيه شريفه و فرق ميان لعنت خدا و لعنت ديگران
• مقصود از كفار چه كسانى هستند؟
• وجه چند التفاتى كه در آيات شريفه به كار رفته اند
• بحث روايتى (شامل رواياتى در ذيل آيات گذشته )

• آيه ۱۵۹ - ۱۶۰
• آيه و ترجمه
• شان نزول
• تفسير:
• كتمان حق ممنوع !
• نكته ها
• نكته : ۱- مفاسد كتمان حق
• نكته : ۲- كتمان حق در احاديث اسلامى
• نكته : ۳ - لعن چيست ؟

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - کتمان کنندگان حقایق دینى در صورت توبه، از لعنت خدا نجات یافته و از رحمت او برخوردار خواهند شد. (أولئک یلعنهم اللّه ... إلا الذین تابوا)

۲ - توبه از گناهان و اصلاح مفاسد آنها، موجب برقرارى مجدد رحمت قطع شده است. (أولئک یلعنهم اللّه ... إلا الذین تابوا و أصلحوا ... فأولئک أتوب علیهم)

۳ - اصلاح مفاسدى که بر اثر کتمان حقایق دین پدیدار شده و نیز بیان آن حقایق، از شرایط پذیرش توبه کتمان کنندگان است. (إلا الذین تابوا و أصلحوا و بینوا فأولئک أتوب علیهم)

۴ - کتمان حقایق دینى و معارف کتب آسمانى، فسادانگیز است. (إلا الذین تابوا و أصلحوا)

۵ - بازدارى مردم از درک معارف و حقایق کتابهاى آسمانى و ایمان به آنها، فسادانگیزى است. (إلا الذین تابوا و أصلحوا)

۶ - شمول لعنت الهى بر گنهکاران، موجب سلب توفیق توبه از آنان نخواهد شد. (أولئک یلعنهم اللّه ... إلاّ الذین تابوا و أصلحوا و بینوا)

۷ - خداوند، توبه گنهکاران را در صورتى که مفاسد گذشته را جبران کنند، خواهد پذیرفت. (إلا الذین تابوا و أصلحوا و بینوا فأولئک أتوب علیهم)

۸ - نباید کتمان کنندگان حقایق دینى را در صورتى که توبه کنند و گذشته را جبران نمایند، نفرین کرده و خواهان دورى آنان از رحمت خدا شد. (و یلعنهم اللعنون. إلا الذین تابوا و أصلحوا و بینوا)

۹ - خداوند، تواب (بسیار توبه پذیر) و رحیم (مهربان) است. (و أنا التواب الرحیم)

۱۰ - توبه پذیرى خداوند، جلوه اى از رحمت اوست. (فأولئک أتوب علیهم و أنا التواب الرحیم)

۱۱ - خداوند، توبه کسانى را که بارها توبه خویش را شکسته اند، خواهد پذیرفت. (و أنا التواب الرحیم) بیان توبه پذیرى خدا با صیغه مبالغه (توّاب = بسیار توبه پذیر) اشاره به این دارد که: گناهان هر چند بزرگ باشند خداوند همه آنها را خواهد بخشید و یا اشاره به این است که: شکستن توبه، مانع نمى شود که توبه مجدد پذیرفته نشود. برداشت فوق ناظر به احتمال دوم است.

موضوعات مرتبط

• احکام: ۸
• اسماء و صفات: تواب ۹; رحیم ۹
• اصلاح: آثار اصلاح ۷، ۸
• افساد: موارد افساد ۴، ۵
• ایمان: ممانعت از ایمان به کتب آسمانى ۵
• توبه: آثار توبه ۱، ۲، ۸; توبه توبه شکنان ۱۱; سلب توفیق توبه ۶; شرایط قبول توبه ۳، ۷; قبول توبه ۱۰، ۱۱; موانع توبه ۶
• حق: آثار کتمان حق ۴; اصلاح مفاسد کتمان حق ۳; توبه کتمان کنندگان حق ۱، ۳، ۸; لعن بر کتمان کنندگان حق ۸
• خدا: آثار لعن خدا ۶; توبه خدا ۱۰، ۱۱; لعن خدا ۶; مظاهر رحمت خدا ۱۰; نجات از لعن خدا ۱
• دین: اظهار حقایق دین ۳
• رحمت: مشمولان رحمت ۱; موجبات رحمت ۱، ۲
• کتب آسمانى: کتمان کتب آسمانى ۴; ممانعت از فهم کتب آسمانى ۵
• گناه: اصلاح مفاسد گناه ۲
• گناهکاران: لعن بر گناهکاران ۶
• لعن: احکام لعن ۸; مشمولان لعن ۶