الأعراف ٢٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

گفتند: «پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود!»

گفتند: پروردگارا! ما بر خويشتن ستم كرديم، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى، بى‌شك از زيانكاران خواهيم شد
گفتند: «پروردگارا، ما بر خويشتن ستم كرديم، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى، مسلماً از زيانكاران خواهيم بود.»
گفتند: خدایا، ما بر خویش ستم کردیم و اگر تو ما را نبخشی و به ما رحمت و رأفت نفرمایی سخت از زیانکاران خواهیم بود.
گفتند: پروردگارا! ما بر خود ستم ورزیدیم، و اگر ما را نیامرزی و به ما رحم نکنی مسلماً از زیانکاران خواهیم بود.
گفتند: اى پروردگار ما، به خود ستم كرديم و اگر ما را نيامرزى و بر ما رحمت نياورى از زيان‌ديدگان خواهيم بود.
گفتند پروردگارا بر خود ستم کرده‌ایم و اگر بر ما نبخشایی و رحمت نیاوری بی‌شک از زیانکاران خواهیم بود
گفتند: بار خدايا، به خويشتن ستم كرديم و اگر ما را نيامرزى و نبخشايى براستى از زيانكاران باشيم.
(آدم و همسرش، دست دعا به سوی خدا برداشتند و) گفتند: پروردگارا! ما (با نافرمانی از تو) بر خویشتن ستم کرده‌ایم و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی از زیانکاران خواهیم بود.
گفتند: «پروردگارمان! ما بر خویشتن ستم کردیم و اگر بر ما (گناهمان را) نپوشانی و به ما رحم نکنی، بی‌گمان (و) بی‌امان از زیانکاران خواهیم بود.»
گفتند بار پروردگارا ستم کردیم خویش را و اگر نیامرزی ما را و رحم نکنی بر ما هرآینه باشیم از زیانکاران‌


الأعراف ٢٢ آیه ٢٣ الأعراف ٢٤
سوره : سوره الأعراف
نزول : ٣ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- آدم و حوا پس از توبیخ خداوند بر تناول از شجره نهى شده، به خطاى خویش پى بردند و بدان اعتراف کردند. (قالا ربنا ظلنا أنفسنا)

۲- خطا و لغزش آدم و حوا ستمى بود که آنان بر خویشتن روا داشتند. (قالا ربنا ظلنا أنفسنا)

۳- گناه و عصیان، ظلمى است از ناحیه انسان به خویشتن. (قالا ربنا ظلنا أنفسنا)

۴- آدم و حوا پس از اعتراف به لغزش خویش از خداوند خواستند تا گناهشان را بیامرزد و بر آنان ترحم کند. (قالا ربنا ظلنا أنفسنا و إن لم تغفر لنا و ترحمنا)

۵- آدم و حوا امیدوار به مغفرت و رحمت الهى (و إن لم تغفر لنا و ترحمنا)

۶- اعتراف به خطا و اظهار تذلل و عبودیت به درگاه خداوند، از آداب استغفار است. (ربنا ظلنا أنفسنا و إن لم تغفر لنا و ترحمنا)

۷- آدم و حوا خویشتن را به سبب خطا و لغزش از زیانکاران شمردند. (إن لم تغفر لنا و ترحمنا لنکونن من الخسرین)

۸- عصیان پروردگار، موجب زیان و خسران آدمى است. (ظلمنا انفسنا ... لنکونن من الخسرین)

۹- آدم و حوا آمرزش خدا و رحمت وى را تنها عامل نجات خویش از زیانکارى دانستند. (و إن لم تغفر لنا و ترحمنا لنکونن من الخسرین)

۱۰- مغفرت و رحمت الهى تنها امید و وسیله رهایى گنهکاران از خسران گناه است. (و إن لم تغفر لنا و ترحمنا لنکونن من الخسرین)

۱۱- نهایت تذلل و تضرع آدم و حوا در پیشگاه خدا، پس از توجه به خطاى خویش (ربنا ظلمنا ... لنکونن من الخسرین)

موضوعات مرتبط

  • آدم (ع): و درخت ممنوعه ۱ ; استغاثه آدم (ع) ۱۱ ; اقرار آدم (ع) به عصیان ۱، ۴ ; امیدوارى آدم (ع) ۵ ; تضرّع آدم (ع) ۱۱ ; خطاى آدم (ع) ۷ ; دعاى آدم (ع) ۴ ; زیانکارى آدم (ع) ۷ ; ظلم آدم (ع) ۲ ; عصیان آدم (ع) ۱۱ ; عقیده آدم (ع) ۹ ; قصه آدم (ع) ۱، ۴، ۷ ; لغزش آدم (ع) ۲
  • آمرزش: درخواست آمرزش ۴
  • استغفار: آداب استغفار ۶
  • اقرار: به خطا ۶
  • امیدوارى: به آمرزش خدا ۵، ۱۰ ; امیدوارى به رحمت خدا ۵، ۱۰
  • حوا: استغاثه حوا ۱۱ ; اقرار حوا به عصیان ۱، ۴ ; امیدوارى حوا ۵ ; تضرّع حوا ۱۱ ; حوا و درخت ممنوعه ۱ ; خطاى حوا ۷ ; دعاى حوا ۴ ; زیانکارى حوا ۷ ; ظلم حوا ۲ ; عصیان حوا ۱۱ ; عقیده حوا ۹ ; قصّه حوا ۱، ۴، ۷ ; لغزش حوا ۲
  • خدا: آمرزشهاى خدا ۹ ; رحمت خدا ۹ ; سرزنشهاى خدا ۱
  • خود: ظلم به خود ۲، ۳
  • رحمت: درخواست رحمت ۴
  • زیان: عوامل زیان ۷ ; عوامل نجات از زیان ۹، ۱۰ ; موجبات زیان ۸
  • زیانکاران:۷
  • سرزنش: آثار سرزنش ۱
  • عبودیت: اظهار عبودیت ۶
  • عصیان: آثار عصیان ۸ ; ظلم عصیان ۳
  • علم: آثار علم ۱۱
  • گناه: زیان گناه ۱۰ ; ظلم گناه ۳
  • گناهکاران: عوامل نجات گناهکاران ۱۰

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأعراف_٢٣&oldid=105593»