نتایج جستجو

مبارزه رهبران کفر ۱۳; رهبران شرک و قرآن ۱۴; رهبران شرک و نبوت ۵; رهبران کفر و قرآن ۱۴; رهبران کفر و نبوت ۵ ظالمان ۸، ۹: قرآن : جذابیت قرآن ۱۴ کافران: بینش کافران

بر موسى و هارون منت نهاديم- به قطع گزندها و آسيب‌ها از ايشان، يا به نعمت نبوت-. ما به موسی و هارون واقعاً نعمتهای گرانبهائی بخشیدیم. و به‌راستی بر موسی

به رشد از معرفت الهى پيش از نبوت موسى عليه السلام. يا پيش از نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله. نزد بعضى مراد به رشد نبوت او باشد. يا آنچه صلاح و رشاد

استيلاى موسى عليه السّلام باشد بر ايشان به حجت و برهان در اثبات صانع عالم و نبوت خود. آيه شريفه دلالت دارد بر آنكه معجزات موسى عليه السّلام معجزه هارون

مغرب و مشرق عالم را بگرد كه من زمين را براى تو بهم پيچيدم و مردم را ذليل تو كردم و ترس تو را در دلها انداختم و او اطاعت كرد و مشرق و مغرب عالم را مسخّر نمود

هميشه بتوسط آنها بخلق رسيده و ميرسد و جاى عهد الهى عالم ذرات است كه تمام ذوات و حقائق موجودات در آن عالم به تبع علم الهى موجودند و در اين مقام ارواح انبياء

تعزز خداوند در مقابل استكبار مشركين تنظير روشنگرى عالم روحانى و معنوى انسانها باارسال رسل ، به روشنگرى عالم طبيعت با شمس و قمر بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى

وحدانيت صانع عالم و آن بيّنه ساطعه. هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً: اين ناقه الهى است، يعنى علامت وحدانيت خداى تعالى و معجزه بر صدق نبوت من بر شما مى‌باشد،

من رسول ولا نبى الا اذا تمنى القى الشيطان فى امنيته ...(( فرق بين معناى ((نبوت (( و ((رسالت (( القائات و وساوس شيطان وسيله امتحان است مقصود از اينكه روز

مرد: زمینه انحراف مردان ۱۴; زمینه حق ناپذیرى مردان ۱۴ مقام عبودیت :۶ نبوت: اهمیت نبوت ۵ نوح(ع): بى تأثیرى تلاش نوح(ع) ۹; تکفل همسر نوح(ع) ۳; خیانت به نوح(ع)

در مسأله نبوت است». خدا: علم خدا ۳; نظارت خدا ۱، ۳، ۴ محمد(ص): تهجد محمد(ص) ۲; دلجویى از محمد(ص) ۱; سیره محمد(ص) ۲; ناظر تهجد محمد(ص) ۱; نبوت محمد(ص) ۴;

يُؤْمِنُونَ (51) جلد 10 - صفحه 249 چون آيات در حكم واحدند، زيرا غرض از آن ثبوت نبوت است و آن به هر يك از آن حاصل شود: أَ وَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا:

آيه شريفه از اعظم دلايل است بر فضيلت علم. بيان دليل آنكه: اين جماعت سحره عالم بودند به حقيقت سحر و در غايت مهارت، چون معجزه موسى عليه السّلام را مشاهده

کتاب موسى (ع) ۷ ; وحى به موسى (ع) ۲۱ نبوت: بیخمنطقى مخالفان نبوت ۲۷ ; عوامل تکذیب نبوت بشر ۱، ۲، ۴ ; مکذّبان نبوت بشر ۱، ۶، ۲۳ وحى: بیخمنطقى مخالفان وحى

مفصلا در دو عالم است مجملا در نشأه انسان مندرج است و لذا گويند انسان عالم صغير مجمل و غير او عالم كبير مفصل است، پس عالم شدن به حقيقت عالم صغير مستتبع

مقدمات خشم الهی نیز بر آنها ظاهر شد، تکان سختی خوردند و به خود آمدند، اطراف عالم و دانشمندی را که در میان آنها بود گرفتند، و با رهبری او در مقام توبه برآمدند،

كه تو هرآينه ديوانه‌اى در ادعاى نزول قرآن به تو. حاصل آنكه: قول تو در دعوى نبوت و نزول كتاب بر تو، از مقولات مجانين است. و در توهّم اينكه ما به تو ايمان

از ايشان معاندند و كتمان ميكنند عنادا شهادت بر نبوت را با آنكه ميدانند محمد (ص) پيغمبر است و شهادت بر نبوت او حق است. جلد 1 صفحه 190 الَّذِين‌َ آتَيناهُم‌ُ

أَخاهُ هارُونَ وَزِيراً (35) بعد از بيان توحيد و نفى شريك و اثبات نبوت و جواب شبهات منكرين نبوت و بيان احوال قيامت، شروع فرمايد در ذكر قصص براى تنبه: قصه اول:

قوانين انتظامات امور معاش و معاد جامعه بشر را تا انقراض عالم، هر آينه ثابت و محقق نمايد بر تمام عالم كه خارق عادت و از جانب ذات احديت خداى تعالى نازل گشته