نتایج جستجو

فساد، سبب رفتن به دوزخ است. (عبارت‌ «لَمْ نَكُ» و «كُنَّا» نشانه استمرار فعل است.) 5- اطعام مسكين لازم است، اگرچه مسلمان نباشد. «لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ»

فساد، سبب رفتن به دوزخ است. (عبارت‌ «لَمْ نَكُ» و «كُنَّا» نشانه استمرار فعل است.) 5- اطعام مسكين لازم است، اگرچه مسلمان نباشد. «لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ»

فساد، سبب رفتن به دوزخ است. (عبارت‌ «لَمْ نَكُ» و «كُنَّا» نشانه استمرار فعل است.) 5- اطعام مسكين لازم است، اگرچه مسلمان نباشد. «لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ»

«يَنْزَغَنَّكَ» (با نون تأكيد آمده است) 3- وسوسه‌ى شيطان، دائمى است. «يَنْزَغَنَّكَ» (فعل مضارع، نشانه استمرار است) 4- حتّى از كوچك‌ترين وسوسه‌ى شيطان نيز نبايد غافل

بازگشت به کم بود است و با ضمّه «حاء» به معناى هلاکت خواهد بود (لسان العرب). فعل «یحور» از هر کدام مشتق باشد، برداشت یاد شده قابل استفاده است. ۲ - دوزخیان،

بازگشت قهرى تمامى آدمیان، به سوى خدا است. (ثمّ إلیه ترجعون) مجهول آورده شدن فعل «ترجعون» (بازگشت داده خواهید شد) مى تواند اشاره به قهرى بودن بازگشت داشته

شیاطین بر خداگریزان است. (و إنّهم لیصدّونهم ... و یحسبون أنّهم مهتدون) از فعل مضارع «یصدّون» - که دال بر استمرار است - و نیز ارتباط «لیصدّونهم...» با «یحسبون

(لقوم یوقنون) ۸ - حیات جانورى، رو به گسترش در پهنه زمین* (و ما یبثّ من دابّة) فعل مضارع «یبثّ» - که دلالت بر استمرار و پراکندگى دارد - مى تواند اشاره به مطلب

حلیم» محذوف است و تقدیر آن به قرینه مقام چنین مى باشد: «إنّ اللّه لعلیم بما فعل المشرکون بالمؤمنین من إخراجهم من دیارهم و قتلهم المهاجرین حلیم یمهلهم و لاینتقم

گسترده و مستمر کافران علیه پیامبر(ص) (و لاتکن فى ضیق ممّا یمکرون) به کارگیرى فعل مضارع (یمکرون)، بیانگر استمرار مکر و حیله کافران علیه پیامبر(ص) مى باشد. ۵

«1»* و گاهى سبب خشك شدن دريا. «اضْرِبْ بِعَصاكَ الْبَحْرَ» 5- همه‌ى هستى و فعل وانفعالات آن، با اراده‌ى خداوند است. «فَأَوْحَيْنا- أَزْلَفْنا- أَنْجَيْنا-

قيراط از زكوة مال خود را ندهد نه مؤمن است نه مسلمان نه كرامتى دارد و اطلاق فعل بر تأديه باعتبار بودن آنست از افراد آن و نيز اهل ايمان مردانى هستند كه عورتهاى

قيراط از زكوة مال خود را ندهد نه مؤمن است نه مسلمان نه كرامتى دارد و اطلاق فعل بر تأديه باعتبار بودن آنست از افراد آن و نيز اهل ايمان مردانى هستند كه عورتهاى

بودن به امکانات نیرومند و دلایل متقن، در تبلیغ دین (أرسلنه ... بسلطن مبین) فعل الهى، خود رهنمودى به هدایتگران است که آنان براى پیشبرد هدف، باید در کار خویش

الهى، بر عذاب خواهى خود از پیامبر(ص) پافشارى مى کردند. (یستعجلونک بالعذاب) فعل مضارع «یستعجلون» بر استمرار و اصرار، دلالت دارد. ۴ - کافران منکر آیات الهى،

فَجَعَلْنَاهُم فَحَاق فَذٰلِک فَرَجَعُوا فَرْجَهَا فَرْدا فَسُبْحَان فَطَرَهُن فَظَن فَعَل فَعَلَه فَعَلْت فَفَتَقْنَاهُمَا فَفَهّمْنَاهَا فَقَالُوا فَقُل فَلَک فَلْيَأْتِنَا

ترجمه: «خَالِدِینَ فِیهَا»: جاودانگانند در بهشت. حال است برای ضمیر (هُ) در فعل (یُدْخِلْهُ) که مرجع آن (مَنْ) است و (خَالِدِینَ) با توجّه به معنی (مَنْ)

فرامى‌خوانيم. حاشا از او پيروى مكن و سجده كن و (به خدا) تقرّب جوى. «نسفعا» فعل است و نون تأكيد آخر آن به صورت تنوين نگاشته شده است. اين كلمه از ريشه «نسفع»

(مَرْتُوق) است. «فَتَقْنَاهُمَا»: آن دو را از هم جدا و منفصل کردیم. استعمال فعل مثنّی (کانَتا) و ضمیر مثنّی (هُما) با توجّه به این است که مجموعه سماوات یک

يوسف عليه السّلام چون اين سخن را شنيد، چاره‌اى نديد براى تنزيه نفس خود از فعل ناشايسته به اظهار صدق و حقيقت امر. وَ اسْتَبَقَا الْبابَ وَ قَدَّتْ قَمِيصَهُ