نتایج جستجو

است كه هر چه را آفريد خوب آفريد مقدّريكه بگل نكهت و بگل جانداد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آن داد و همه را بكمال لايق خودشان رسانيد و بهيچ كس كمتر از حدّ قابليّت

غرق‌شوندگانند.» «پس هنگامی که تو با همراهانت بر کشتی آرمیدی، بگو ستایش خدایی را (سزا)ست که ما را از (چنگ) گروه ظالمان رهانید.» و بگو: «پروردگارم! مرا در فرودگاهی

اعمال او بينا؛ پس او را فرو نخواهد گذاشت و او را به محشر خواهند آورد و جزا و سزا به او خواهند رسانيد. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ إِذَا السَّماءُ

استعداد و اقتضاء حكمت و عدالت است مقدّريكه بگل نكهت و بگل جانداد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آنداد از جاه و جلال و جمال و كمال و مال و منال و كسيرا حقّ چون و

بندگان تواند، و بنده را بر مالك اعتراضى نزيبد، و هر چه فرمايد بر وجه جزا و سزا و به مقتضاى حكمت و مصلحت باشد. در اين تنبيه است بر آنكه آنها مستحق عذابند،

حَكِيمٌ‌: و خداى تعالى داناست به صدق و كذب مخبر، و هر يك را بر وفق آن جزا و سزا خواهد داد، و حكيم است در امور بندگان، و از جمله امور محكمه است كه بتحقيق اخبار

استعداد و اقتضاء حكمت و عدالت است مقدّريكه بگل نكهت و بگل جانداد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آنداد از جاه و جلال و جمال و كمال و مال و منال و كسيرا حقّ چون و

بود. (ءاتینه حکمًا و علمًا و کذلک نجزى المحسنین) «جزاء»(مصدر نجزى) به معناى سزا و پاداش است. ۱۰- نیکوکارى یوسف(ع) ، مایه رسیدن او به مقام نبوت بود. (ءاتینه

از مكنونات ضماير و سرائر قلوب و خواطر صدور، پس همه را بر وفق اعتقاد جزا و سزا خواهيم‌ «1» التوحيد، باب 38 (باب ذكر عظمة اللّه جل جلاله) ص 277 روايت 2. «2»

یکدیگر را ملاقات می‌کنند، و هر کسی با اعمالی که کرده است رو به رو می‌شود و سزا و جزای آن را می‌بیند. یاء تلاقی در رسم‌الخطّ قرآنی حذف شده است. يُنَزِّلُ‌

گز داشتند و اندكى هم درخت سِدر در آنها بود» سپس خدا فرموده است: «آنها را سزا داديم بدان چه ناسپاسى كردند و كفر ورزيدند و آيا مجازات كنيم جز ناسپاس را؟»

است كه هر چه را آفريد خوب آفريد مقدّريكه بگل نكهت و بگل جانداد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آن داد و همه را بكمال لايق خودشان رسانيد و بهيچ كس كمتر از حدّ قابليّت

جامعه ایمانى است. (إنما نحن مستهزءون. اللّه یستهزئ) آیه مورد بحث، بیانگر سزا و کیفر منافقان استهزا کننده است. ۳ - منافقان، مردمانى متحیر و سرگردان در وادى

اعراض مكن از تبليغ، و استعجال عذاب ايشان منما، كه ما البته ايشان را به جزا و سزا خواهيم رسانيد؛ يا در زمان تو يا بعد از تو. تنبيه: آيه شريفه دليل است بر آنكه

۹- خداوند ، اعمال و رفتار آدمیان را محاسبه مى کند و بر اساس آن ، ایشان را سزا مى دهد. (و هو سریع الحساب) ۱۰- مجازاتهاى الهى قانونمند و داراى نظامى خاص (و

آنكه مراد، مشاهده جزا و پاداش طاعات و عبادات است به ثواب و رحمت الهى، و ديدن سزا و مكافات معاصى و مخالفت است به عقاب و نقمت سبحانى. 3- مراد، تجسم اعمال است،

كه خداى تعالى به آنچه مى‌كنيد بيناست و هيچ چيز بر او پوشيده نيست، پس جزا و سزا خواهد داد. تبصره: خداى تعالى از راه لطف و مرحمت به طريق استفهام، نتيجه اقرار

یعنى، حقیقت و واقعیت این است که خداوند یکتا است. ۶ - توحید، داراى اهمیتى به سزا و قابل توجّه (قل هو) ۷ - «اللّه»، نام خاص خداوند (اللّه) ۸ - خداوند، تنها

تجاوز به خویش متهم کرد. (قالت ما جزاء من أراد بأهلک سوءًا) «جزاء» به معناى سزا و کیفر و «ما» در جمله فوق نافیه است. بنابراین «ما جزاء ...» ; یعنى: نیست کیفر

اخراج از بهشت، و آمدن به زمين، از باب مصلحت بود نه از جهت عقوبت و نه به سبب سزا؛ زيرا هر فاعل معصيتى فاسق، و هر فاسق ملعون است؛ (لعنة اللّه على القوم الفاسقين)