نتایج جستجو

(۳) فَلَمَّا أَحَسَ‌ عِيسَى‌ مِنْهُمُ‌... (۲) وَ مَنْ‌ يَبْتَغِ‌ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ‌... (۱) وَ اکْتُبْ‌ لَنَا فِي‌ هٰذِهِ‌... (۴) محل نزول: این آیه در مدینه

‌بر‌ پيغمبران‌ ‌از‌ جانب‌ حق‌ نازل‌ ‌شده‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ«1» (دين‌ ‌در‌ نزد ‌خدا‌ اسلام‌ ‌است‌) 2‌-‌ اطاعت‌ و عمل‌ بامور ديني‌،

حكايت فرمود اعتراضات معاندين را و به ظهور اعجاز قرآن، «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 175، ص 573. جلد 8 - صفحه 367 بطلان آنها محقق آمد؛ زيرا وقتى شرايط

اشكال‌: سحر حرام‌ ‌است‌ ‌حتي‌ دارد «الساحر كالكافر و ‌کان‌ آخر عهده‌ ‌الي‌ الاسلام‌». جواب‌: بعض‌ مفسرين‌ گفتند امر تهديديست‌ مثل‌ اعمَلُوا ما شِئتُم‌ إِنَّه‌ُ

آن شخص قمى ره فرموده غلامى بوده ابو فكيهه نام داشته از اهل كتاب كه جديد الاسلام و غير فصيح بوده و بعضى گفته‌اند مراد سلمان فارسى ره است و خداوند در مقام

مَغفِرَةٌ خداوند گناهاني‌ ‌که‌ قبل‌ ‌از‌ ايمان‌ مرتكب‌ ‌شده‌ بودند ‌که‌ «الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌» و گناهاني‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ ايمان‌ مرتكب‌ شده‌اند مي‌آمرزد

كوران را، وَ مَنْ كانَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ‌: و آن را كه‌ «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 182، صفحه 603. «2» نور الثقلين ج 4، ص 603 حديث 49 به نقل از تفسير

نابود گرديد و حيل و خدعه‌هاى آنها به خودشان بازگشت كرد. «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 82 الغرّاء). ص 198. جلد 10 - صفحه 76 وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَ

‌است‌ و مفروض‌ اينست‌ ‌که‌ مؤمن‌ ‌شده‌ ديگر استحقاق‌ عذاب‌ ندارد زيرا (الاسلام‌ يجب‌ ‌ما قبله‌) بلكه‌ مستحق‌ مثوبات‌ ميشود ‌از‌ دو جهت‌ يكي‌ ‌از‌ جهت‌

اعْمَلُوا عَلى‌ مَكانَتِكُمْ إِنَّا عامِلُونَ (121) «1» نهج البلاغه فيض الاسلام خطبه 84 ص 203. جلد 6 - صفحه 160 بعد از آن تهديد منكرين را فرمايد: وَ قُلْ

آخرين لحظات ديد و روى سينه او نشست. ابوجهل گفت مى‌دانى كجا نشسته‌اى؟! گفت «الاسلام يعلو و لا يعلى عليه» ابوجهل گفت به پيامبر بگو: حتى در اين حال، او مبغوض‌ترين

پيروان خود به اتباع هوى و ركون‌ «2» به دنيا. «1» نهج البلاغه، ترجمه فيض الاسلام، حكمت 161. «2» ركون: آسايش يافتن، آرام گرفتن، فرهنگ معين ج 2 ص 1671. جلد

قلب و اقرار به زبان و عمل به اركان است. ايضا فرمود: الايمان اقرار و عمل و الاسلام اقرار بلا عمل. «2» ايمان عبارت است از اقرار و عمل، و اسلام اقرار است بدون

آن شخص قمى ره فرموده غلامى بوده ابو فكيهه نام داشته از اهل كتاب كه جديد الاسلام و غير فصيح بوده و بعضى گفته‌اند مراد سلمان فارسى ره است و خداوند در مقام

‌براي‌ ‌خود‌ خريدند چه‌ ‌اگر‌ اينان‌ ايمان‌ ميآوردند طبق‌ حديث‌ نبوي‌ « الاسلام‌ يجب‌ّ ‌ما قبله‌ » گناهان‌ آنان‌ آمرزيده‌ و مشمول‌ رحمت‌ حق‌ ميگشتند ولي‌

مصداق‌ ‌است‌. اما ‌از‌ حيث‌ عقائد نص‌ّ ‌آيه‌ شريفه‌ وَ رَضِيت‌ُ لَكُم‌ُ الإِسلام‌َ دِيناً و اخبار مرويه‌ ‌از‌ كافي‌ و تفسير عياشي‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌

هر كه اخذ حق خود كند بدون تعدى از حد الهى، او مطيع‌ «1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه سوم (شقشقيه)، ص 49. «2» همان مدرك، حكمت 181، ص 1173. «3» نوائب الدّهور

أهلکت مالاً لبداً» قال: هو عمروبن عبدود حین عرض علیه على بن أبى طالب(ع) الإسلام یوم الخندق و قال: فأین ما أنفقت فیکم مالاً لبداً و کان أنفق مالاً فى الصدّ

أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى‌ إِلَى الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ «7» يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا

فجار له ثلثة حقوق: حقّ الجوار و حقّ القرابة و حقّ الاسلام، و جار له حقّان: حقّ الجوار و حقّ الاسلام، و جار له حقّ واحد: حقّ الجوار و هو المشرك من اهل الكتاب